Το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία της FIFA συνέβη σε μια περίοδο κατά την οποία οι δικαστικές έρευνες για φαινόμενα ποδοσφαιρικής διαφθοράς με κατηγοτούμενα ή / και ύποπτα πρόσωπα που διοικούν την ΕΠΟ και έχουν υψηλής ευθύνης θεσμικά αξιώματα βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη και τα ευρήματά τους φανερώνουν το μέγεθος της σήψης και της διαφθοράς στο ποδοσφαιρικό οικοδόμημα της χώρας.
Επομένως οι συγκρίσεις μεταξύ της FIFA και της ΕΠΟ ως προς τον χειρισμό των υποθέσεων σκανδάλων διαφθοράς είναι αναπόφευκτες.
Πρώτον, η FIFA μόλις λίγες ώρες μετά τις συλλήψεις μελών της εκτελεστικής της επιτροπής έδωσε συνέντευξη Τύπου για να παραθέσει προς την παγκόσμια κοινή γνώμη τις θέσεις της.
Η ΕΠΟ, παρότι η διαφθορά στους κόλπους της είναι εγκάρσια και σε καθημερινή βάση τα υψηλόβαθμα στελέχη της παρελαύνουν από τα γραφεία του ανακριτή και του εισαγγελέα προκειμένου να τους απαγγελθούν κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος για την υπόθεση της «εγκληματικής οργάνωσης» ή/και να τους επιβληθούν περιοριστικοί όροι, δεν έχει αισθανθεί την ανάγκη να εκδώσει ούτε μια ανακοίνωση επί του θέματος απευθυνόμενη στη φίλαθλη κοινή γνώμη αλλά και στους με οποιαδήποτε ιδιότητα εμπλεκόμενους με το άθλημα του ποδοσφαίρου, παριστάνοντας ότι η υπόθεση δεν την αφορά και θεωρώντας ότι με την τακτική ενός παρωχημένου επικοινωνιακού στρουθοκαμηλισμού οι υποθέσεις διαφθοράς με πρωταγωνιστές μέλη της εκτελεστικής της επιτροπής, διευθυντικά της στελέχη, μέλη των πειθαρχικών της επιτροπών, διαιτητές και μέλη της ΚΕΔ θα ατονήσουν.
Δεύτερον, την ίδια ημέρα που έγιναν οι συλλήψεις των μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής της FIFA, για τα οποία όμως δεν υπάρχει καταδικαστική δικαστική απόφαση, άρα διατηρούν το «τεκμήριο της αθωότητας» (sic) η Επιτροπής Ηθικής με απόφαση του προέδρου της τα τιμώρησε με απαγόρευση ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Αντιθέτως η ΕΠΟ παρά τις κατηγορίες και τους περιορισμούς που αντιμετωπίζουν τα μέλη της, δεν έχει λάβει κανένα μέτρο περιορισμού της δράσης τους προς την κατεύθυνση της αυτοκάθαρσης, ούτε βέβαια έχει συστήσει Επιτροπή Ηθικής κατά τα πρότυπα της FIFA με την οποία εμφανίζεται δήθεν εναρμονισμένη αλλά συστηματικά αποφεύγει να συστήσει δομές και να υιοθετήσει κανονισμούς που αποσκοπούν στην καταπολέμηση και τον περιορισμό φαινομένων διαφθοράς.
Παρακολουθούμε μάλιστα εμβρόντητοι, την υποβάθμιση της κοινής λογικής, με στελέχη της ΕΠΟ να εξέρχονται από το γραφείο του ανακριτή πανηγυρίζοντας επειδή δεν τους επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι, παρότι οι κατηγορίες που αντιμετωπίζουν παραμένουν.
Τρίτον, υπό το βάρος των σκανδάλων και των αντιδράσεων, ο Ζεπ Μπλάτερ ανακοίνωσε την παραίτησή του λίγες ημέρες μετά την εκλογή του.
Στην αυτιστική ΕΠΟ, αντιθέτως, ουδείς νιώθει την ανάγκη να παραιτηθεί ακόμα κι αν σε κάποιες περιπτώσεις αυτό «επιβάλλεται» από τους περιορισμούς που υφίσταται.
Η διαχείριση της κρίσης φανερώνει το μέγεθος της σήψης. Η σύγκριση δείχνει ότι στην ΕΠΟ το πρόβλημα με τα φαινόμενα σήψης και διαφθοράς των στελεχών και της φθαρμένης ηγεσίας της που συστηματικά δυσφημούν το άθλημα και δημιουργούν αίσθημα απαξίωσης στους φιλάθλους, είναι μεγαλύτερο και βαθύτερο. Είναι ενδημικό. Διότι αφενός δεν διαθέτει μηχανισμούς αυτοκάθαρσης και αφετέρου η ηγεσία της στερείται οποιασδήποτε βούλησης προς αυτήν την κατεύθυνση.
Επομένως, το πλατωνικό «ποιος θα φυλάξει τους φύλακες» είναι στην περίπτωση της ΕΠΟ όσο ποτέ επίκαιρο.
πηγή: soccerplus.gr
