Στο πρώτο παιχνίδι της σειράς άρχισε εκπληκτικά, «κόλλησε» κι έδωσε την ευκαιρία στον αντίπαλο να πιστέψει και να πάρει μεγάλη διαφορά πριν «γυρίσει» υπέρ του το σκορ με αγωνιώδες ντεμαράζ.
Στο δεύτερο παιχνίδι είδε τον συμπολίτη να παίρνει μεγάλη διαφορά και την ροκάνισε πολύ αργά… Και στα δύο παιχνίδια είχε βέβαια και ανεκδιήγητη διαιτησία εις βάρος του. Στο τρίτο παιχνίδι όμως ο ΠΑΟΚ ήταν ο κυρίαρχος. Ούτε αγχώθηκε ούτε είχε ιδιαίτερα προβλήματα κι ας εμφάνισε πάλι τα γνωστά του επιθετικά «κενά». Με το 2-1 μεταφέρει πλέον το μεγάλο άγχος στους «κίτρινους» για το 4ο παιχνίδι της Τετάρτης και έχει δύο «ματς μπολ» για την 3η θέση…
Ουσιαστικά ο ΠΑΟΚ πήρε το «μάθημά» του από τα προηγούμενα δύο παιχνίδια. Αντιλήφθηκε ότι πρέπει να παίξει άμυνα για 40΄ λεπτά κι όχι μόνο κατά διαστήματα ούτε μόνο με ενθουσιασμό στην αρχή των αγώνων ή με την πίεση της ήττας στο τέλος. Κατάλαβε ότι αν δεν σταματήσει κατ΄ αρχήν τον Βεζένκοφ και κατά δεύτερον τον Πάσαλιτς οι «κίτρινοι» θα έβρισκαν λύσεις. Αλλά εφόσον ο Μαργαρίτης – που αυτή τη φορά δεν αντιμετώπισε κάποιον «γκρίζο» παραλογισμό όπως την Τρίτη που είδε να του σφυρίζουν δύο φάουλ στα πρώτα 56 δευτερόλεπτα… – πήρε την ταυτότητα του Βούλγαρου φορ των φιλοξενούμενων κι αφού ο Όντουμ σταμάτησε τον Βόσνιο, έμενε ένας Τόμας.
Κι αυτός όμως με την άμυνα του ΠΑΟΚ να μην έχει κενά στην περιφέρεια, δεν πήρε τα μεγάλα σουτ πλην ελαχίστων. Στην ρακέτα εξ άλλου ο Λάνγκφορντ και ο Μαργαρίτης «δέσποσαν», πήραν τα ριμπάουντ και μόνο σε κάποιες στιγμές είχαν προβλήματα (με τον ψηλότερο Χαρίση αλλά και «κατόπιν εορτής»…).
Είχαν διάθεση όλοι οι παίκτες του ΠΑΟΚ για την άμυνα, είχαν πίστη και αυτοπεποίθηση, είχαν μεγαλύτερη συγκέντρωση και διάρκεια, ήξεραν ότι «δεν παίζεις» με τις ευκαιρίες για προβάδισμα και δη στην έδρα σου και «καθάρισαν» το παιχνίδι από το 47-30 του 26΄. Δεν θα «γύριζε» το παιχνίδι κι ας μείωσε ο συμπολίτης.
Μέχρι το +8 μειώθηκε η διαφορά, ο ΠΑΟΚ το έλεγχε πλήρως, ήξερε τι πρέπει να κάνει και πως θα έβαζε τον «άσο» στο «τσεπάκι» του. Έχει την «μενταλιτέ» για να κερδίσει τέτοια ματς αλλά και όπως παραδέχθηκε ο Κάρτερ μετά τη λήξη, ο ΠΑΟΚ κατανίκησε την κούραση που ξεχειλίζει από κάθε παίκτη, σωματική και πνευματική. Ήταν λοιπόν και νίκη πνεύματος. Μυαλού για να το λέμε λιανά. Κέρδισε ο εξυπνότερος και ο ευστροφότερος!
Η σειρά όμως δεν τέλειωσε. Μένει άλλο ένα, αν όχι δύο παιχνίδια μέχρι να πούνε καλό καλοκαίρι όποιοι αποτύχουν και «καλημέρα Eurocup» αυτοί που θα επικρατήσουν! Και το ερώτημα δεν είναι «ποιος θέλει να ξεμπερδεύει πιο γρήγορα»… Γιατί το θέλουν και οι δύο. Γιατί δεν αντέχουν πολύ ακόμη. Ειδικά ο ΠΑΟΚ που θα φθάσει τα 60 παιχνίδια φέτος αν γίνει και πέμπτος μικρός τελικός. Παρά 20 …ΝΒΑ δηλαδή! Με ρόστερ όμως περιορισμένων επιλογών, πολύ περιορισμένου ροτέϊσον και με τόσα προβλήματα τραυματισμών φέτος που αν τα αντιμετώπιζε οποιαδήποτε άλλη ομάδα, δεν θα είχε λυγίσει απλώς, δεν θα είχε υποκύψει, αλλά θα είχε χάσει από την πρώτη στιγμή και κάθε στόχο.
Έχει «μέταλλο» όμως νικητή ο ΠΑΟΚ. Και ο απέδειξε μένοντας μέσα σε κάθε διοργάνωση μέχρι την ύστατη ώρα συμμετοχής. Σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Εδώ πρέπει να βγάλει κανείς το καπέλο του και να σκύψει μπροστά στα παλικάρια αυτά και στον Σούλη Μαρκόπουλο κι όλα τα στελέχη του τεχνικού επιτελείου που δούλεψαν σαν σκυλιά και που κάνουν περήφανο κάθε ΠΑΟΚτσή. Κι αν κάποιοι από τον κόσμο «στραβώνουν» που η ομάδα π.χ. έχασε από τον Άρη τρεις φορές φέτος (δύο στην κανονική περίοδο και μία στο Αλεξάνδρειο), ας κοιτάξουν απλώς το ταμπλό που λέει ΠΑΟΚ – Άρης …2-1. Κι ας κοιτάξουν και στο συρτάρι τους μπας και βρουν κανένα απόκομμα εισιτηρίου γιατί το μόνο που θα βρουν είναι κανένα αναμνηστικό από τις προ δεκαετίας παρουσίες τους στο γήπεδο!
Αυτή η ομάδα που παίζει και θεαματικά και ουσιαστικά, αυτή η ομάδα που τόσο αδικήθηκε – ειδικά από την διαιτησία αλλά και – από τον κόσμο της, έπαιξε ντέρμπι με τον Άρη, με 3.000 βαριά – βαριά παρόντες!
Ναι, σε ντέρμπι με τον συμπολίτη δεν ήταν 2.000 τα εισιτήρια. Μην την απαξιώνετε άλλο ρε ΠΑΟΚτσήδες, μην την «μισείτε» τόσο, μην της γυρίζετε άλλο την πλάτη. Είναι κρίμα. Αν δεν είναι ντροπή έτσι όπως της φέρεστε.
Κι αν πήραν μπράβο οι παρόντες που έδωσαν παλμό στο «παλατάκι», όλοι οι άλλοι με τον Τούντορ ασχολούνταν και με τα «μπάνια του λαού»; Και τι κατάλαβαν που «έγραψαν» την πιο περήφανη ομάδα του συλλόγου;
Ναι, δεν παίρνεις κούπα με την 3η θέση, ναι δεν μπορείς να κοντράρεις τους δύο «αιώνιους» της Αθήνας, αλλά αφού δεν κάνει και τίποτε ο Σαββίδης (ακόμη) γι΄ αυτήν, εσείς τι κάνετε για να την δυναμώσετε; Την «γράφετε»; Δεν έχει σταματημό αυτό με τον κόσμο και την απουσία του από το «παλατάκι». Και μην τολμήσει κανείς να μιλήσει για οικονομική κρίση. Ξανά ντροπή…
Πάμε και στο ματς που έρχεται την Τετάρτη. Μία ακόμη ευκαιρία να «τελειώσει» η σειρά στο άδειο Αλεξάνδρειο.
Με την προϋπόθεση βέβαια ότι οι διαιτητές θα μείνουν στο ύψος των περιστάσεων και δεν θα δώσουν λαβές να λέμε ότι αποσκοπούν μακροπρόθεσμα σε κάτι… Και γι΄ αυτό η ΚΑΕ ΠΑΟΚ πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση και αποδείχθηκε ότι μόλις «γαύγισε» ο Ζουρνατζίδης στην ΚΕΔ, τα «σκυλιά» έμειναν δεμένα!
Υποθέτοντας ότι θα υπάρχει ισονομία, μένει να παίξει ο ΠΑΟΚ με όση περισσότερη ενέργεια μπορεί να βγάλει στο παρκέ ώστε να εμφανίσει την ίδια άμυνα με το 3ο παιχνίδι ώστε να ταπεινώσει πάλι τον συμπολίτη στους 50-60 πόντους. Έτσι κερδίζει. Γιατί επιθετικά ούτε όλα τα σουτ θα τα πάρει εύκολα, ούτε συμβόλαιο έχει με την ευστοχία.
Α! Και ας καταλάβουν οι παίκτες όταν θα εκτελούν βολές ότι πρέπει και να τις βάζουν χωρίς να αγχώνονται. Πάλι κάτω από 70% είχαν και στο γήπεδό τους. Και στο προηγούμενο στο Αλεξάνδρειο οι βολές ήταν καθοριστικές τελικά. Επιθετικά τέλος ευχής έργον είναι η κούραση να μην καταβάλλει (ακόμη) κανέναν. Γιατί ήδη ο Λάνγκφορντ παίζοντας αναγκαστικά περισσότερο και τρώγοντας περισσότερο ξύλο είναι λιγότερο παραγωγικός.
Και γιατί ο Κάρτερ συνεχίζει να προβληματίζει με τις μέτριες εμφανίσεις του. Ειρήσθω εν παρόδω αμφότεροι θα «κουνήσουν μαντήλι», δεν μένουν και του χρόνου, αλλά ας προσφέρουν και την τελευταία τους ρανίδα για φέτος για τον ΠΑΟΚ!
Για την ΚΑΕ τα δύσκολα θα αρχίσουν αμέσως μετά την σειρά. Για ανανεώσεις, μεταγραφές, συμφωνίες, κυρίως όμως για να «ψήσουν» επιτέλους τον Σαββίδη.
Γιατί μάλλον ο Ιβάν «δεν ψήνεται»…
