Τα αεικίνητα κοντά πλασματάκια από την Χιλή, με Μπαμπαστρούμφ τον δαιμόνιο Χόρχε Σαμπαόλι επανιδρύουν από την αρχή το ποδόσφαιρο, βασιζόμενοι στο δόγμα του Άγιαξ και του «Loco» Μαρσέλο Μπιέλσα. Ποδόσφαιρο δίχως θέσεις…
Τα βλέπεις παρατεταγμένα σε μία ευθεία να ψιθυρίζουν πριν την σέντρα τα λόγια του εθνικού τους ύμνου και θαρρείς ότι βλέπεις… στρουμφάκια ντυμένα στα κόκκινα. Μικρά πλασματάκια, με μεγάλη ψυχή και με ακόμα μεγαλύτερους… cojones. Τα βλέπεις λίγο αργότερα στο γήπεδο και ζαλίζεσαι. Μοιάζουν με κόκκινα… Minions που παίζουν σαν ρομποτάκια. Αεικίνητα. Δημιουργικά. Προγραμματισμένα να αλλάζουν θέσεις, ρόλους, χώρους ευθύνης με ένα κλικ. Μία εντολή. Ένα νεύμα. Ουδείς από αυτούς ξεπερνά το 1,80. Ουδείς από αυτούς γεννήθηκε με ταχύτητα σπρίντερ, άλμα μπασκετμπολίστα ή πνευμόνια Κενυάτη δρομέα. Είναι απλοί, φυσιολογικοί, καθημερινοί άνθρωποι. Η Χιλή μετά από την μεγάλη Ολλανδία των 70’s επανιδρύει σε αυτό το Κόπα Αμέρικα το… positionless football, το ποδόσφαιρο δίχως θέσεις, έχοντας ως Μπαμπαστρουμφ στον πάγκο της, έναν τρελό για δέσιμο. Έναν άνθρωπο που πριν από λίγα χρόνια σκαρφάλωνε στα δέντρα…
Διαβάστε περισσότερα από το σχόλιο του Σωτήρη Μήλιου…
