Κάθε χρόνο τέτοια στιγμή λέμε τα ίδια και κοιτιόμαστε αναμεταξύ μας, ψάχνοντας τις αιτίες. Αυτός ο ΠΑΟΚ εδώ και πάρα πολύ καιρό, δεν είναι η ομάδα που θέλουμε και ούτε θα γίνει άμεσα και εύκολα η αλλαγή του.
Έχουν γίνει πολλά λάθη που είναι κουραστικό να τα επαναλαμβάνουμε, το θέμα είναι αν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι οι υπεύθυνοι του αγωνιστικού τμήματος, χρειάζονται χρόνο, πολύ χρόνο.
Όταν οι φίλαθλοι πανηγύριζαν που ήρθε ο Άρνεσεν, επαναλάμβανα ότι δεν θα αλλάξουν όλα τόσο γρήγορα, ότι παρέλαβε καμμένη γη και πως θα χρειαστεί μεγάλο χρονικό διάστημα για να ορθοποδήσει η ομάδα και ούτε αυτό φυσικά είναι σίγουρο γιατί κανείς δεν σου εγγυάται την επιτυχία. Το ματς στο Ζάγκρεμπ απέδειξε όλα αυτά. Η ομάδα γνώρισε άλλη μια ήττα ντροπή, ήταν σαν τίποτα να μην άλλαξε,αφού στην πραγματικότητα δεν άλλαξε! Αλλα απο την άλλη τι θα κάνουμε τώρα; Θα καταστρέψουμε τις όποιες ελπίδες έχουμε για κάτι καλύτερο πριν καν ξεκινήσει η νέα προσπάθεια; Το ερώτημα είναι λοιπόν αν η οικογένεια του ΠΑΟΚ μπορεί να αντέξει, να δέχεται και άλλα τέτοια χτυπήματα (όπως αυτά που δέχτηκε από την ανύπαρκτη στον ευρωπαϊκό χάρτη Λοκομοτίβα), μέχρι να μπορέσει να γίνει ξανά δυνατός. Θα αντέξει για παράδειγμα ο Ιβάν Σαββίδης να βλέπει την ομάδα του να χάνει από… τα… άσπρα χώματα της Κροατίας και να μην προχωρήσει σε νέες απολύσεις; Θα αντέξει ο Τούντορ την πίεση; Ο Άρνεσεν την πιθανότητα από πολύ νωρίς να του χρεωθούν αποφάσεις;
Θα αντέξει ο κόσμος και σε νέες απογοητεύσεις;Δυστυχώς εγώ δεν βλέπω, άλλον τρόπο από την υπομονή ομως δεν ειμαι και αισιοδοξος με οσα βλέπω πως θα δούμε κατι καλό φέτος. Αισιόδοξος είμαι μόνο για κατι μακροπρόθεσμο Όσο για τους παίκτες και την εικόνα που παρουσίασαν; Υπάρχουν δικαιολογίες για όλες τις άλλες ομάδες του κόσμου, εκτός από αυτήν. Από αυτήν που διώχνει κάθε έξι μήνες και έναν προπονητή, που έχει διχάσει και αγανακτήσει τον κόσμο. Στέρεψαν οι δικαιολογίες πλέον. Αυτο μπορεί η ομάδα, αυτό κάνει. Χρειάζεται ενίσχυση. Πέρσι σταυρώσανε κάποιοι τον Αναστασιάδη. Πρόπερσι έβγαλαν τουρίστα τον Χουμπ Στέφενς, τελικά όλοι συμφωνήσαμε ότι το πρόβλημα ήταν η μη ύπαρξη πλάνου. Ας στηρίξουμε λοιπόν αυτούς, που μαζί τους ήρθε και το πλάνο, έστω και αν ακόμα δεν έχει πάρει σάρκα και οστά.
Βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν θα παραδεχτούμε κάποια λάθη και των νέων προσώπων της ομάδας ή ότι αυτοί δεν έχουν ευθύνη. Ο Ίγκορ Τούντορ για παράδειγμα (που θα “καεί” αν δεν ενισχύσουν την ομάδα του με νέους ποδοσφαιριστές) ίσως να ρισκάρει πολύ με αυτό το 3-5-2 κατά την διάρκεια επίθεσης της ομάδας του, την στιγμή που είναι δεδομένο πως δεν έχει το κατάλληλο υλικό ή ακόμα θα περίμενε κανείς να δει στον χθεσινό αγώνα, τον mvp της προετοιμασίας Χάρη Χαρίση.
Από την άλλη θα περίμενε κανείς από τον Άρνεσεν να μπορεί να πείσει έναν δύο καλούς παίκτες να έρθουν ακόμη και αν υπάρχει η κατάσταση αυτή στα οικονομικά της χώρας. Ο Ιάκωβος Αγγελίδης πάντως όπως και ο Ιβάν Σαββίδης ίσως να κατάλαβαν πόσο πολύ άργησαν να φέρουν τεχνικό διευθυντή και πόσο στοιχίζουν οι τρεις μήνες αδράνειας από την στιγμή που παραιτήθηκε ο Ζήσης Βρύζας. Όχι δεν είναι άμοιρος των ευθυνών κανένας. Όμως όποιος αποφασίζει κάνει λάθη, άρα λοιπόν θα χρειαστεί υπομονή και στήριξη ώστε τα λάθη να μην επηρεάζουν την ομάδα και τα σωστά να έχουν διπλή επίδραση στην ομάδα. Άλλιως δεν βλέπω καμιά πιθανότητα στον ΠΑΟΚ να πετύχει κάτι καλό όχι φέτος αλλά ούτε τα επόμενα χρόνια. Πάντως όλοι νομίζω πως συμφωνούμε ότι ο Δικέφαλος θέλει πολλές και ποιοτικές μεταγραφές και μόνο έτσι μπορεί να ελπίζει.
