Δυο μέρες τώρα, κλωθογυρίζει μέσα στο μυαλό μου ένα όνομα. Από την ώρα που διάβασα ότι έμεινε ελεύθερος από την Γουεστ Μπρομ. Στον Γιώργο Σαμαρά αναφέρομαι που κατά την προσωπική και ταπεινή μου άποψη, είναι παίκτης που ταιριάζει απόλυτα στον ΠΑΟΚ. Και όταν γράφω στον ΠΑΟΚ δεν εννοώ γενικά και αόριστα στον ΠΑΟΚ αλλά στο στυλ παιχνιδιού που έχει επιλέξει ο Ιγκόρ Τούντορ για τον Δικέφαλο. Θεωρώ το γεγονός ότι έμεινε ελεύθερος κοινή συναινέσει από τον Βρετανικό σύλλογο, είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον ΠΑΟΚ.
Ο Ελληνας διεθνής επιθετικός, είχε αποκτηθεί το περσινό καλοκαίρι, μετά το τέλος του Μουντιάλ της Βραζιλίας, από τους «baggies» με ελεύθερη μεταγραφή. Υπέγραψε συμβόλαιο δύο ετών, ωστόσο, δεν μπόρεσε να βρει θέση στην ομάδα και τον Φεβρουάριο παραχωρήθηκε με την μορφή δανεισμού στην Αλ-Χιλάλ του Γιώργου Δώνη. Οι Άραβες δεν ενεργοποίησαν την οψιόν-αγοράς του παίκτη, ο οποίος επέστρεψε στην Γουέστ Μπρομ κι εν συνεχεία έλυσε το συμβόλαιό του.
Όσο το σκεφτόμουν μέσα στην καλοκαιρινή ραστώνη (για εμάς δεν υπάρχει τέτοια έννοια, αλλά λέμε τώρα) τόσο πιο πολύ μου άρεσε η ιδέα και αποφάσισα να το γράψω, ρισκάροντας τις γνωστές κριτικές περί… υποδείξεων και πώλησης μυαλού. Τα παρέβλεψα όλα γιατί η άποψη είναι άποψη και πρέπει να γράφεται.
Γενικότερα είμαι της φιλοσοφίας να έρχονται στον ΠΑΟΚ, Ελληνες παίκτες. Αρκεί να έχουν τα απαραίτητα προσόντα και τη διάθεση να προσφέρουν και όχι να… κολλήσουν τα τελευταία ένσημα πριν την… σύνταξη, όπως έγινε μια – δυο περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια. Θεωρώ ότι ο Σαμαράς δεν ανήκει σ΄αυτή την κατηγορία. Η κουλτούρα του ως άνθρωπος σε συνάρτηση με τα βιώματα του στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο δεν θα επέτρεπαν ποτέ σε έναν παίκτη της κατηγορίας του να αναζητήσει συμβόλαιο… σύνταξης.
Σε ηλικία 30 ετών είναι πιο ώριμος από ποτέ για να επιστρέψει στην Ελλάδα και να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ που χτίζεται και χρειάζεται παίκτες-προσωπικότητες για να αλλάξει επίπεδο. Hμουν πάντα fan του Γιώργου Σαμαρά. Μου άρεσε πάντα αγωνιστικό του προφίλ. Ποδοσφαιριστής που δεν μπαίνει σε καλούπι αλλά βρίσκει τρόπο να ισορροπεί ανάμεσα στις εμπνεύσεις του και την αγωνιστική πειθαρχία που επιβάλουν οι προπονητές. Επιμελημένα ατημέλητος ποδοσφαιρικά, δεν ξέρεις πότε θα κάνει την ατομική ενέργεια ή την μπαλιά-τρύπα που θα αλλάξει τη ροή ενός αγώνα. Πεισματάρης, παθιάρης και ακούραστος μέσα στο γήπεδο, παίζει για το θέαμα και τη νίκη.
Για να σας πω την αλήθεια, τον φαντάστηκα με τον Αθανασιάδη στην κορυφή της ασπρόμαυρης επίθεσης, αλλά δεν συνεχίζω περισσότερο την θεωρία γιατί θα αρχίσουν σχόλια περί ενασχολήσεως μου με το fifa pro και άλλα τέτοια… χαριτωμένα. Επανέρχομαι στην αρχική μου σκέψη που ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο από τις συνθήκες που επικρατούν σε οικονομικό επίπεδο στη χώρα. Οι ξένοι παίκτες δεν πείθονται εύκολα να έρθουν για ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Αυτό προκύπτει από τις επαφές του Φράνκ Αρνεσεν τις τελευταίες δυο εβδομάδες. Πιστεύω λοιπόν ότι ένας ελληνας θα ερχόταν πιο εύκολα στην Τούμπα. Ένας συνειδητοποιημένος ελληνας που θα πειστεί για το πλάνο της ομάδας και θα αισθανθεί ασφάλεια από την παρουσία του Ιβάν Σαββίδη στο ρόλο του μεγαλομετόχου.
Σαφώς ο ΠΑΟΚ έχει αθλητικό διευθυντή και προπονητή που θα πάρουν τις αποφάσεις. Ούτε υποδείξεις χρειάζονται, ούτε συμβουλές για να επιλέξουν παίκτες. Για να ξεκαθαρίσω τα πράγματα, ούτε υποδείξεις κάνω, ούτε συμβουλές δίνω. Την άποψη μου γράφω για τον Σαμαρά που θεωρώ ότι έχει όλα τα προσόντα που απαιτούνται για να αλλάξει επίπεδο ο Δικέφαλος. Προσόντα που δεν διαθέτει σχεδόν κανένας παίκτης που κατέχει σήμερα θέση στο ρόστερ της ομάδας.
Μια σκέψη έκανα και την μοιράστηκα μαζί σας, είτε συμφωνείτε είτε διαφωνείτε.
