Οι αριθμοί αποτυπώνουν εύγλωττα το μετά-μουντιαλικό χάος στην Εθνική Ελλάδας, στην οποία μέσα σε 14 μήνες πρόλαβαν να κληθούν 51 διαφορετικοί παίκτες, εκ των οποίων οι 35 αγωνίστηκαν στα 7 παιχνίδια της προκριματικής φάσης!
Κάποτε (όχι πολύ παλιά), έφτυνες αίμα για να δεις το όνομα σου στο χαρτί με τις κλήσεις. Τώρα, καλείται όποιος φοράει παπούτσια. Κάποτε (όχι πολύ παλιά), περίμενες καρτερικά για να παίξεις έστω κι ένα λεπτό και να «γράψεις» μία συμμετοχή με το εθνόσημο.
Τώρα, αρκούν δύο-τρία καλά ματς για να παίξεις μέχρι και βασικός, παρακάμπτοντας την ιεραρχία που υπήρχε παλιότερα. Κάποτε (όχι πολύ παλιά) η Εθνική Ελλάδας ήταν ένα κλαμπ με κανόνες, ρόλους, οργάνωση.
Μύριζαν λίγο… ναφθαλίνη καμιά φορά τα αποδυτήρια της, αλήθεια είναι αυτό, μα κάπως έτσι οι μαμάδες και οι γιαγιάδες μας κρατούσαν μακριά από τα ρούχα, σκόρους, ποντίκια και λοιπά σιχαμένα τρωκτικά.
