Διαπιστώνω ότι έχει ανοίξει μεγάλη συζήτηση γύρω από το όνομα του Μπερμπάτοφ. Το θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό με δεδομένο το μέγεθος του ονόματος του. Με το δίκιο τους οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ, οι δημοσιογράφοι και γενικά όσοι έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο, ασχολούνται με όλα όσα αφορούν τον Βούλγαρο, ρίχνοντας το βάρος στο πότε θα ξεκινήσει βασικός στην 11αδα του Διεκφάλου.
Είχα την ευκαιρία να βρεθώ τόσο στη Βέροια όσο και στο Μπακού για τα παιχνίδια του ΠΑΟΚ με την Βέροια και την Καμπάλα. Αναφέρομαι στους δυο αγώνες που είχαμε για πρώτη φορά την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τον Μπερμπάτοφ με την ασπρόμαυρη φανέλα έστω και λίγα λεπτά. Δεν χρειάζεται να είσαι… ειδικός του ποδοσφαίρου για να διαπιστώσεις ότι ο “Μίτκο” θέλει το χρόνο του. Μπορεί στο διάστημα που μεσολάβησε από το τέλος των υποχρεώσεων του με τη Μονακό, μέχρι την πρώτη του προπόνηση με τον ΠΑΟΚ, να διατηρήθηκε σε φόρμα ακολουθώντας πρόγραμμα γυμναστικής, αλλά είναι φανερό ότι άλλο διατηρούμαι σε φόρμα ως ευσυνείδητος επαγγελματίας (όπως έκανε ο “Μίτκο”) και άλλο ακολουθώ τους ρυθμούς ενός συνόλου με συγκεκριμένο πλάνο και καθημερινό σκληρό ανταγωνισμό.
Δεν είμαι ούτε ο γιατρός, ούτε γυμναστής για να καταθέσω εμπεριστατωμένη άποψη σχετικά με το βαθμό αγωνιστικής ετοιμότητας και φυσικής κατάστασης ενός παίκτη. Στηρίζομαι σ΄αυτό που βλέπω. Είδα τόσο στη Βέροια όσο και στο Μπακού έναν παίκτη που ξέρει τι ακριβώς πρέπει να κάνει μέσα στο γήπεδο για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην ομάδα. Είδα έναν παίκτη με αγέρωχο στυλ, τόνους εμπειρίας και πολύ μεγάλη διάθεση να δικαιώσει τις προσδοκίες των μελών της οικογένειας του ΠΑΟΚ. Είδα έναν μπαρουτοκαπνισμένο ποδοσφαιριστή από πρωταθλήματα όπως το Γερμανικό, το Αγγλικό, το Γαλλικό όπου αντιμετώπισε αντιπάλους μεγάλης αξίας να ψάχνει… δείγμα ευκαιρίας για να στείλει την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα.
Είδα επίσης έναν παίκτη που δεν είναι έτοιμος! Χρειάζεται προσαρμογή στα δεδομένα της ομάδας και αν θέλετε και η ομάδα χρειάζεται προσαρμογή στα δεδομένα του Μπερμπάτοφ. Πέρα από τη βελτίωση της αγωνιστικής κατάστασης και την αύξηση του βαθμού ετοιμότητας, χρειάζεται χρόνος για να προκύψει χημεία και να λειτουργήσουν αποτελεσματικά ο διεθνής άσος, με τον Πέλκα, τον Μακ, τον Ροντρίγκες και τους υπόλοιπους παίκτες.
Ο Μπερμπάτοφ “καίγεται” να παίξει, να προσφέρει, να σκοράρει. Να κάνει καλά ότι επί σειρά ετών κάνει στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, ξέρει πως πρέπει να συμπεριφερθεί στο παιχνίδι για να μην θέσει τον εαυτό του σε κίνδυνο τραυματισμού αλλά… Δεν είναι έτοιμος και θεωρώ ότι δεν πρέπει να ασκούνται πιέσεις για να χρησιμοποιηθεί πέρα από το χρόνο που αποφασίζει να του δώσει ο Ιγκόρ Τούντορ που δεν αποφασίζει μόνο του αλλά σε συνεργασία με το ιατρικό τιμ και φυσικά τους γυμναστές της ομάδας.
Αυτό που με απασχολεί δεν είναι μόνο ότι ελοχεύει κίνδυνος τραυματισμού σε περίπτωση που δεν υπάρξει σωστή διαχείριση από την τεχνική ηγεσία και αυτοδιαχείρισης από τον ίδιο, αλλά και το ενδεχόμενο να εκτεθεί αγωνιζόμενος χωρίς αποτέλεσμα. Φαντάζομαι ξέρετε τι εννοώ. Στην Ελλάδα ζούμε. Όλους και όλα μπορούμε να τα απαξιώσουμε από μια στιγμή. Η άποψη άλλωστε το αγαπημένο μας… σπορ. Για να μην τον… κάψουμε λοιπόν το Μπερμπάτοφ, ας αφήσουμε τους ειδικούς και τον ίδιο να επιλέξουν πότε θα είναι σε θέση να πάρει μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής ώστε να απολαμβάνουμε αυτό το τεράστιο ποδοσφαιρικό μέγεθος με τη φανέλα του ΠΑΟΚ όπως του αξίζει. Και όπως αξίζει στον ΠΑΟΚ.
