Μετά από κάθε νίκη, όπως για παράδειγμα μετά την νίκη επί του Παναθηναϊκού, όλα είναι καλά και η ομάδα του Τούντορ είναι μαι καλοστημένη μηχανή και μάλιστα πολύ ταχύτατη, που τίποτα δεν την σταματά. Μία Ferrari! Μετά από ήττες όλα είναι μαύρα και η ομάδα “λίγη” και ανίκανη να πετύχει το οτιδήποτε. Ο ΠΑΟΚ γίνεται Lad!
Αυτό είναι ένα γενικό συμπέρασμα που βγαίνει πολύ εύκολα, κυρίως από ανθρώπους που γράφουν δημόσια και στην συνέχεια μεταδίδεται και σε αρκετό κόσμο. Η αλήθεια βέβαια είναι κάπου στην μέση και είναι κυρίως υπέρ του προπονητή.
Φέτος τι μπορεί κανείς να πει για τον προπονητή ή τους βοηθούς του;
Τα αποδυτήρια; Είναι μία χαρά παρά το γεγονός ότι η ομάδα προέρχεται από μία σεζόν που όλα ήταν άνω κάτω… εκεί μέσα.
Η φυσική κατάσταση; Στον Δικέφαλο υπάρχει ένας αναγνωρισμένος στο καμπιονάτο γυμναστής. που όλοι από τους παίκτες μέχρι τον τελευταίο μέσα στην ομάδα μιλούν για τα καλύτερα.
Ο τρόπος που αγωνίζεται η ομάδα; Παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο, πολλές τελικές, ταχύτατη ομάδα.
Πειθαρχία; Από την πρώτη στιγμή ο Τούντορ τα κατάφερε και σε αυτό το κομμάτι.
Και γιατί τότε ο ΠΑΟΚ είναι εκεί που είναι στον βαθμολογικό πίνακα; Για αρκετούς άλλους λόγους που θα προσπαθήσω να αριθμήσω:
- Νέα ομάδα που θέλει δουλειά για να δέσει και πολλοί νέοι παίκτες που ήρθαν.
- Νεαροί παίκτες που χρειάζονται κάποιο καιρό να εγκλιματιστούν σε ένα νέο ξένο για αυτούς πρωτάθλημα, μία ξένη ομάδα, σε μία νέα και ξένη χώρα και πόλη.
- Η ομάδα δεν έκανε προετοιμασία φέτος.
- Απουσία ποιοτικών παικτών σε συγκεκριμένες θέσεις, κάτι που συνέβη, διότι δεν ήταν δυνατόν να καλυφθεί 100 τοις εκατό ο ΠΑΟΚ, που το καλοκαίρι χρειαζόταν πάνω από δέκα παίκτες ,ακόμα και αν όλες οι μεταγραφές του έβγαιναν.
- Άγνοια του προπονητή από το ελληνικό πρωτάθλημα.
- Λάθος εκτίμηση για κάποιους παίκτες από τον προπονητή, που και για αυτόν είναι νέα πρόσωπα και χρειάζεται και αυτός τον χρόνο του, για να καταλάβει ποιοι του κάνουν και ποιοι όχι.
- Έλλειψη Έλληνα στο προπονητικό τιμ και το σκάουτινγκ αντιπάλου, που να γνωρίζει τις αντίπαλες ομάδες και τα δυνατά σημεία των παικτών όπως και τις ειδικές συνθήκες κάθε αγώνα.
- Πολλοί αγώνες με την ομάδα να παίζει τον περισσότερο καιρό απ όλες τις υπόλοιπες και μάλιστα σημαντικά ματς για την Ευρώπη στα οποία πέτυχε.
- Δύσκολο πρόγραμμα σε αυτές τις πρώτες εννιά αγωνιστικές του πρωταθλήματτος
Το συμπέρασμα λοιπόν που βγαίνει είναι πως ο φετινός ΠΑΟΚ, χρειάζεται χρόνο και η εικόνα του θεωρώ ότι μόνο καλύτερη μπορεί να γίνει αν δεν πιάσει τους ίδιους τους πρωταγωνιστές… κρίση πανικού. Είναι κάτι που γράφω άλλωστε εδώ και καιρό και πολύ πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Δεν το γράφω λοιπόν τώρα επειδή ήρθε μία ήττα αλλά γιατί το πιστεύω.
Θεωρώ ότι ο προπονητής θα πρέπει να έχει έμπρακτη δημόσια στήριξη από τον ίδιο τον Ιβάν Σαββίδη, ώστε να μπορέσει να παραμείνει το απόλυτο αφεντικό των αποδυτηρίων, να παραμείνει σεβαστός μέσα στην ομάδα και να αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για να καταφέρει να παραμείνει συγκεντρωμένος στην δουλειά του και να μην υποπέσει σε τυχόν γκάφες πάνω στην πίεση για τα αποτελέσματα κάτι που έχουμε δει να γίνεται στο παρελθόν.
Διότι ο προπονητής του ΠΑΟΚ έχει αντιπάλους ακόμη και μέσα από τον ίδιο τον ΠΑΟΚ και το περιβάλλον του. Όχι ο Τούντορ αλλά ο κάθε Τούντορ. Γιατί; Διότι πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θέλουν έναν δικό τους προπονητή, έναν δικό τους τεχνικό διευθυντή για να μπορούν να ισχυροποιηθούν. Πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θα θέλουν να… μην βγει η επιλογή Άρνεσεν, γιατί θα θέλουν έναν δικό τους Άρνεσεν. Εκεί λοιπόν, και όταν θα έρθει η στιγμή μίας κρίσης, θα πρέπει να έρθει ο Ιβάν Σαββίδης και να βάλει όλους στην θέση τους. Μπορεί αυτή η… κρίση να έρθει σύντομα αν ο ΠΑΟΚ δεν μπει στον δρόμο των νικών, μπορεί και να καθυστερήσει. Αυτό θα το δείξουν τα αποτελέσματα πολύ σύντομα. Άλλον όμως δρόμο, δεν βλέπω. Ένας είναι ο δρόμος κατά την άποψη μου: Πίστη στο πρότζεκτ του Άρνεσεν και στήριξη στον προπονητή και την ομάδα του, ακόμα και αν χρειαστεί να… ματώσουν.
Να μην απαξιωθούν για άλλη μία φορά οι πάντες και τα πάντα και να καταφέρει ο ΠΑΟΚ τον Μάιο, να έχει δυνατές βάσεις για την νέα χρονιά.
