“Αν σας πω ότι δεν καταλαβαίνω, θα μου πείτε πώς γίνεται να είσαι προπονητής; Είναι δύσκολο να το εξηγήσεις. Είναι μυστήριο” είπε μεταξύ άλλων ο Ίγκορ Τούντορ στην αποψινή συνέντευξη τύπου. Η ερώτηση ήταν γιατί ο ΠΑΟΚ δέχεται τόσα πολλά γκολ, αλλά θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε αφορά στο αγωνιστικό κομμάτι. Είναι τόσες πολλές οι φορές που αναρωτήθηκα “γιατί, ενώ ο ΠΑΟΚ είναι καλός, δεν παίρνει το αποτέλεσμα;”, που έχω χάσει το λογαριασμό. Έψαχνα να βρω μια λέξη ή μια φράση που να χαρακτηρίζει ή να δικαιολογεί όλο αυτό. Ναι, η ομάδα βρίσκεται στο χτίσιμο, ναι, υπάρχουν νέοι παίκτες, νέος προπονητής, νέα φιλοσοφία που χρειάζονται χρόνο για να αφομοιωθούν. Δε μου έφτανε όμως αυτό. Τελικά απόψε κατέληξα: ο φετινός ΠΑΟΚ είναι ΑΦΕΛΗΣ. Άλλοτε οι παίκτες του, άλλοτε ο προπονητής του, άλλοτε συνολικά ως ομάδα μέσα στο γήπεδο.
Το 3-3 με τον Πανθρακικό και το 2-0 στη Ρωσία δεν οφείλεται, κατά τη γνώμη μου, σε καμιά αλλαγή συστήματος και σε καμιά προσθαφαίρεση παίκτων από το βασικό σχήμα. Έκανε σχεδόν τις ίδιες ευκαιρίες, δέχθηκε σχεδόν με την ίδια ευκολία τα γκολ. Ο Δικέφαλος παρουσιάστηκε όπως παρουσιάζεται σχεδόν σε όλα τα φετινά του παιχνίδια. Ανίκανος να διαχειριστεί και να κεφαλοποιήσει την ανωτερότητα του μέσα στο γήπεδο, ανίκανος να πάρει το αποτέλεσμα που θέλει, ακόμα κι αν το έχει στα χέρια του. Αφελής στην προσέγγιση του αγώνα, αφελής και στο χορτάρι. Τα δυο νωπά παραδείγματα φανερώνουν αυτή τη αδυναμία. Προηγήθηκε με τον Αστέρα Τρίπολης κι έχασε, προηγήθηκε δυο φορές με τον Πανθρακικό και έφερε ισοπαλία. Δεν “τέλειωσε” τα παιχνίδια σκορπώντας ευκαιρίες και τελικά το πλήρωσε.
Τα δείγματα αφέλειας διασκορπίζονται. Δεν μπορείς να μιλάς για κακή αμυντική λειτουργία όταν ο αντίπαλος έχει 3 ευκαιρίες και δέχεσαι ισάριθμα γκολ. Δεν μπορείς να μιλάς για κακή επιθετική λειτουργία όταν δημιουργείς τόσες πολλές ευκαιρίες και δεν τις μετατρέπεις σε γκολ. Δεν μπορεί να προηγήσε και να μη διαφυλάσσεις το σκορ από τον πάγκο. Κάτι άλλο πάει στραβά. Δεν έχεις συγκέντρωση, είσαι αφελής.
Η φιλοσοφία του Τούντορ, όπως ο ίδιος έχει εξηγήσει, είναι η ομάδα και οι παίκτες που χρησιμοποιεί να παίζουν σύμφωνα με το πλάνο του. Και κατόπιν θα έρθουν τα αποτελέσματα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι επί του παρόντος, παίζει για το πλάνο κι όχι για το αποτέλεσμα με τη λογική ότι “χτίζω” την ομάδα. Σε αυτή την πολιτική προφανώς εντάσσεται και το γεγονός ότι το σκάουτινγκ του εκάστοτε αντιπάλου περνάει σε δεύτερη μοίρα. Δείγμα αφέλειας και αυτό.
Μια μεγάλη ομάδα όταν πρέπει να κερδίσει, κερδίζει. Όταν πρέπει να πάρει ισοπαλία, την παίρνει. Ανεξαρτήτως πως. Πέρα από το ποδόσφαιρο που παίζει ο ΠΑΟΚ, το οποίο πραγματικά μου αρέσει, οφείλει κάποια στιγμή να μπει και στη λογική του: μπαίνω μέσα για να πάρω το αποτέλεσμα. Κι αναλόγως με τις συνθήκες του κάθε αγώνα, θα προσαρμοστώ για να τα καταφέρω.
Ειλικρινά δεν ξέρω πως “γιατρεύεται” η αφέλεια. Αυτό που ξέρω είναι ότι ο ΠΑΟΚ κερδίζει τα εύσημα από τους αντιπάλους για τη δουλειά που γίνεται και το ποδόσφαιρο που παίζει, αλλά δεν παίρνει αυτό που δικαιούται μέσα στο γήπεδο. Ο χαρακτήρας του είναι πολύ soft. Εκτός από την ποιότητα και τη δημιουργία, πρέπει να “σκληρύνει” σαν ομάδα. Να αποκτήσει ξανά το μέταλλο του νικητή. Κι αυτό μέσα στο “χτίσιμο” είναι…
Υ.Γ. Ο Ίγκορ Τούντορ πρέπει να μείνει μέχρι το τέλος της σεζόν. Τελεία και παύλα. Υπό φυσιολογικές συνθήκες και όχι υπό το καθεστώς πίεσης. Μετά κάντε ό,τι νομίζετε…
Επικοινωνία στο…
Facebook: Thodoros Hastas
Twitter: ThodorosHas
