Ο πρώην παίκτης του ΠΑΟΚ, Κέβιν Λάνγκφορντ που πλέον έχει ως επαγγελματική έδρα το Παρίσι μίλησε στο SDNA για την εφιαλτική νύχτα της ματωμένης Παρασκευής…
Τη στιγμή των πυροβολισμών και των εκρήξεων στο Παρίσι ο Κέβιν Λάνγκφορντ βρισκόταν στο παρκέ του «Σταντ Πιέρ ντε Κουμπερτέν» συνεισφέροντας στη νίκη της Παρί-Λεβαλουά επί της Σαλόν/Σον για το γαλλικό πρωτάθλημα.
Ο 30χρονος Αμερικανός, ο οποίος έπειτα από τρεις σεζόν στην Ελλάδα (Κολοσσός Ρόδου, Πανιώνιος, ΠΑΟΚ) ζει στο Παρίσι και αγωνίζεται στην ομάδα του Αντουάν Ριγκοντό, πληροφορήθηκε τα φρικτά νέα στα αποδυτήρια μετά το ματς.
Και υποσυνείδητα τα συνδύασε με το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στο Μανχάταν.
«Μετά το παιχνίδι ήλθε στα αποδυτήρια ο πρόεδρος και αρκετά ταραγμένος μας ενημέρωσε ότι το Παρίσι είχε δεχτεί τρομοκρατική επίθεση. Μας συνέστησε να είμαστε προσεκτικοί, να ενημερώσουμε τον μάνατζερ της ομάδας ότι φτάσαμε με ασφάλεια στο σπίτι και να αποφύγουμε τις εξόδους. Όταν μας ενημέρωσε για τα γεγονότα στο Σταντ ντε Φρανς, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι από τύχη γλιτώσαμε, καθώς θα μπορούσαν να είχαν επιλέξει το γήπεδό μας. Το οποίο για να σου δώσω να καταλάβεις απέχει 13 λεπτά από το γήπεδο του ποδοσφαίρου, όπου διεξαγόταν ο φιλικός αγώνας Γαλλίας-Γερμανίας», εκμυστηρεύεται ο αδερφός του Κιθ Λάνγκφορντ, ο οποίος είχε να διαχειριστεί την έντονη ανησυχία του πατέρα του.
«Το πρώτο μήνυμα και αμέσως μετά το πρώτο τηλεφώνημα που δέχτηκα ήταν από τον πατέρα μου, ο οποίος ζει στις ΗΠΑ. Εχοντας το προηγούμενο με τη γιαγιά μου, η οποία έμενε στη Νέα Υόρκη, όταν έγινε η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους τον Σεπτέμβριο του 2001, μου πήρε αρκετή ώρα για να τον καθησυχάσω. Μετά τηλεφώνησα στη μητέρα μου και στη γιαγιά μου, που ήθελαν να ακούσουν ότι είμαι καλά και ανταλλάξαμε μερικά μηνύματα με τον αδερφό μου Κιθ. Εκείνες τις δύσκολες ώρες είχα και μια μεγάλη συζήτηση με έναν φίλο μου, που ζει στη Θεσσαλονίκη και αναρωτιόμασταν γιατί πρέπει να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Ξέρεις κάτι; Εχει παραγίνει το κακό. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη σκοτώνεται αθώος κόσμος».
Και συνεχίζει ο Αμερικανός πάουερ φόργουορντ. «Σκέφτομαι όλους αυτούς τους ανθρώπους που πήγαν να διασκεδάσουν στη συναυλία και βρέθηκαν σε κατάσταση ομηρίας. Βάζω τον εαυτό μου στη θέση τους και αναρωτιέμαι γιατί θα πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να ζήσουν τόσο σκληρό εφιάλτη. Αν έφταιξαν σε κάτι, αν πείραξαν κάποιον και πρέπει να βιώσουν μια τόσο οδυνηρή εμπειρία. Στο Παρίσι είναι όλοι σοκαρισμένοι και πιστεύω ότι θα περάσει αρκετός καιρός για να συνέλθουν και να επανέλθει η ζωή στους κανονικούς ρυθμούς. Τέτοιο σοκ δεν ξεπερνιέται εύκολα και ο ένας προσπαθεί να στηρίξει τον άλλον», μας λέει ο Λάνγκφορντ, ο οποίος δεν θα έβγαινε καθόλου από το σπίτι, αλλά είχε έναν συγκεκριμένο λόγο να το κάνει, πολύ προσεκτικά.
«Κοντά στο σπίτι μου, στο Λεβαλουά, υπάρχει ένα μολ, αλλά απέφυγα να πάω το Σάββατο. Ούτε το μετρό χρησιμοποίησα φυσικά, γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι μπορεί να συμβεί. Η μόνη σύντομη βόλτα που έκανα και αυτή με τα πόδια γύρω από το σπίτι μου, οφείλεται στον. συγκάτοικό μου. Πρόκειται για τον σκύλο μου Ομπι, ο οποίος με περίμενε πως και πως μετά το ματς για τον καθιερωμένο βραδινό περίπατο και ήταν αδύνατο να του τον στερήσω. Περπατούσα, όμως, πολύ υποψιασμένος και είχα σε επαγρύπνηση όλες μου τις αισθήσεις γυρίζοντας διαρκώς το κεφάλι μου και τεντώνοντας τα αφτιά μου μήπως τυχόν ακούσω κάτι. Ολο αυτό που ζει το Παρίσι είναι πολύ τρομακτικό και δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ!».
Πηγή: SDNA
