Μπορεί να μας πονάει η αλήθεια αλλά αυτός είναι ο ποδοσφαιρικός ΠΑΟΚ. Αυτόν ζω εγώ τουλάχιστον σε αυτά τα 35 χρόνια που υπάρχω. Ο ποδοσφαιρικός ΠΑΟΚ είναι λίγος. Μεγάλος είναι μόνο λόγω του κόσμου του και της δεκαετίας του 1970. Αυτό τίποτα άλλο. Ο ποδοσφαιρικός ΠΑΟΚ είναι καταραμένος. Είναι καταραμένος να λέγεται μεγάλος ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Και αυτό είναι που κάνει και τους παίκτες που φορούν την φανέλα του ποδοσφαιρικού τμήματος, να μοιάζουν χειρότεροι και απ΄ ότι είναι στην πραγματικότητα. Και τους προπονητές να αλλάζουν κάθε έξι μήνες. Όχι, όταν λέω κατάρα δεν εννοώ κάτι υπερφυσικό αλλά υπάρχει εξήγηση και η εξήγηση μου είναι πως ο ποδοσφαιρικός ΠΑΟΚ ενώ μόνο σπάνια -και μερικές φορές από συμπτώσεις- είχε την πραγματική δύναμη να είναι πρώτος, παρόλαυτα σχεδόν πάντα, ξεκινάει την σεζόν με στόχο την πρωτιά λόγω της… κατάρας να είναι μεγάλος!
Αυτό δεν το πιστεύω τώρα αλλά από πάντα. Όπως από την προετοιμασία έχω συγκεκριμένη άποψη για την φετινή ομάδα και δεν την αλλάζω ούτε μετά από μεγάλες νίκες ,ούτε μετά από μεγάλες ήττες και η άποψη μου ήταν και είναι πως φέτος, θα είναι μία χρονιά που απλά θα μπουν κάποιες βάσεις και θα δημιουργηθούν κάποιες “σταθερές”. Και για αυτό και μόνο στήριζα και στηρίζω τα πρόσωπα. Όπως για παράδειγμα τον Φρανκ Άρνεσεν που όταν ήρθε λόγω, των όσων μου έλεγαν άνθρωποι του ποδοσφαίρου στην Γερμανία, δεν είχα και τόσο ενθουσιαστεί όσο οι υπόλοιποι. Αυτό διότι το Αμβούργο κινδύνεψε να υποβιβαστεί αν και είναι αλήθεια ότι εκείνη την περίοδο ο Άρνεσεν… έμπλεξε αφού βρέθηκε στην μέση μίας διοικητικής διαμάχης στην ομάδα του λιμανιού. Κι όμως στήριξα τα πρόσωπα, με βάση την προοπτική και την ελπίδα του να μην λυγίσει ο ΠΑΟΚ από αυτή την κατάρα, που τον θέλει μεγάλο αλλά κάθε Μάιο όταν κοιτάζεται στον καθρέφτη και βλέπει κάτι άλλο, οδηγείτε στο να καταστρέφει τα πάντα από θυμό, που τελικά δεν είναι μεγάλος, και να ξεκινάει ξανά από το μηδέν.
Αυτό λοιπόν που περίμενα και περιμένω να συμβεί αυτή την σεζόν είναι να δω στο τέλος της, έναν ΠΑΟΚ που να ξέρει τι θέλει, έναν τεχνικό διευθυντή και έναν προπονητή με εμπειρία ενός χρόνου στην πλάτη τους, που θα μπορούν με ηρεμία και έχοντας ήδη κάποιες βάσεις, να λειτουργήσουν για την νέα χρονιά, έχοντας κάνει ξεσκαρτάρισμα στο ρόστερ και κρατώντας ένα κορμό παικτών ακόμα και αν αυτός είναι μικρός σε αριθμό. Γνώριζα, ότι η απόδοση της ομάδας θα έχει σκαμπανεβάσματα. Για αυτό και κάποια στιγμή έγραψα ότι θα ήθελα να είναι πιο ξεκάθαρη η επίσημη φωνή της ΠΑΕ, ότι φέτος απλά χτίζουμε και όχι να ακούω για πρώτη τριάδα και μετά κάτι άλλο και μετά ξανά ότι χτίζουμε κτλ κτλ. Και επίσης ήξερα πως όταν θα έρθει η μεγάλη πίεση, αυτός ο ΠΑΟΚ δεν θα αντέξει.
Και γιατί υπάρχει αυτή η πίεση; Διότι ο ΠΑΟΚ είναι καταραμένος να είναι μεγάλος ενώ για καλύτερο αμυντικό του έχει έναν παίκτη που πέρσι έπαιζε στον Παναιτωλικό, ναι αυτόν που έπρεπε να κερδίσει για πλάκα την Κυριακή. Διότι ο ΠΑΟΚ είναι καταραμένος να είναι μεγάλος, με δεκάρι τον ταλαντούχο Πέλκα που πέρσι έπαιζε στην Σετούμπαλ και πρόπερσι στην Καλαμαριά. Διότι ο ΠΑΟΚ είναι καταραμένος να είναι μεγάλος με τον Γκάρι Ροντρίγκες που ούτε στην Έλτσε δεν έπαιζε. Με τον Λέοβατς που στην Εθνική Κροατίας είναι αναπληρωματικός του αναπληρωματικού του Πράνιτς που παίζει με το ζόρι στον Παναθηναϊκο, τον Μακ που στην Νυρεμβέργη (την οποία ο ΠΑΟΚ στα καλά του την ρίxνει τρία) έκανε μόνο προπονήσεις, τον Κάτσε, τον Αθανασιάδη, τον Κωνσταντινίδη, τον Κίτσιου, τον Βίτορ και όλους τους άλλους που σε αυτόν τον Παναθηναϊκό με το χαμηλότερο μπάτζετ, πολλοί από το φετινό ρόστερ του Δικεφάλου, δεν θα έπαιζαν ούτε βασικοί. Αν δεν δοθεί σε όλα αυτά τα παιδιά χρόνο ή υπάρχει απαίτηση πολύ βαρύτερη απ΄ ότι αντέχουν τότε με ποιον άλλον τρόπο περιμένουμε να δούμε κάτι καλό;
Την ίδια στιγμή ο ΠΑΟΚ δεν είχε ποτέ του τόσους τίτλους και την εμπειρία του Παναθηναϊκού, ο οποίος επίσης έχει μεγάλη πίεση, παρά την χαμηλή ποιότητα παικτών, αλλά έχει και μεγαλύτερη φανέλα ως ποδοσφαιρική ομάδα (δεν μιλώ για την σημαία του ΠΑΟΚ που είναι η μεγαλύτερη στο σύμπαν, μιλώ για το παρελθόν και τους τίτλους του Παναθηναϊκού ακόμα και αν πολλοί από αυτούς ήταν κάλπικοι) από τον Δικέφαλο. Ο ΠΑΟΚ για μένα είναι τρόπος ζωής και η μεγαλύτερη ιδέα που υπάρχει, αλλά μεγαλύτερη ποδοσφαιρική φανέλα δεν έχει από τον Παναθηναϊκό, ούτε φυσικά και από τον Ολυμπιακό. Και ο… καταραμένος ΠΑΟΚ πρέπει να πάει για πρωτάθλημα, ενώ η διοίκηση του δεν είναι η καλύτερη, δεν είναι η πιο οργανωμένη σε πολλά επίπεδα, ούτε έχει τα φόντα για την πρώτη θέση, ούτε καν για την δεύτερη. Την διαιτησία δεν μπορεί να την ελέγξει και επίσης ενώ δίνει μεν χρήματα για μεταγραφές, δεν φτάνει με τίποτα το μπάτζετ του Ολυμπιακού (Και καλά κάνει όσο το πρωτάθλημα είναι διεφθαρμένo). Ούτε όμως το μπάτζετ είναι αρκετά μεγαλύτερο απ΄ ότι του Παναθηναϊκού, έτσι ώστε να καλύψουν τα λεφτά όλα τα παραπάνω. Όπως για παράδειγμα φέτος: Ο ΠΑΟΚ ναι μεν έχει μεγαλύτερο μπάτζετ όμως όχι τόσο μεγαλύτερο ώστε να καλύψει άλλα μειονεκτήματα του σε σχέση με τον Παναθηναϊκό και κυρίως το μειονέκτημα του χρόνου που είχε για να δημιουργήσει μία ομάδα από το μηδέν μετά την καταστροφική περσινή σεζόν. Μία χρονιά που επίσης έδειξε πόσο καταραμένος είναι ο ΠΑΟΚ να είναι μεγάλος, ενώ έχει διοίκηση μικρή, καθώς για τέσσερις μήνες ο Άγγελος Αναστασιάδης με μικρότερο μπάτζετ ήταν πρωτοπόρος και αντί να ενισχυθεί, έχασε από τον άμεσο συνδιεκδικήτη του τίτλου, ένα βασικό της στέλεχος στα μέσα της χρονιάς αλλά και έμεινε ακάλυπτος από τις διαιτητικές βολές αφού δεχόταν τη μία σφαγή μετά την άλλη.
Μπορεί ο Ίγκορ Τούντορ να μην είναι τέλειος, μπορεί να αποδειχθεί του χρόνου -αν μείνει φέτος-, πως δεν ήταν καν ο κατάλληλος, όμως συμφωνώ με όσα είπε για την ιδιαίτερη πίεση που έχει ο ΠΑΟΚ και δεν μπορούν να αντέξουν πολλοί από τους παίκτες του. Γιατί αυτή η πίεση που έχει ο Δικέφαλος που πρέπει να είναι μεγάλος ενώ δεν είναι, οδηγεί τον ΠΑΟΚ από δεύτερο που αξίζει να βγει να τερματίζει στο τέλος τέταρτος και πέμπτος και να μην μπορεί να κερδίσει τον Πανθρακικό. Διότι αυτή η πίεση έρχεται στο τέλος και τον σκάει!
Και οι ποδοσφαιριστές αυτοί που δεν μπορούν να πάρουν φέτος πρωτάθλημα μπορούν να το κάνουν του χρόνου; Όχι όλοι. Κάποιοι όμως ναι. Ωστόσο δεν θα το μάθουμε ποτέ αν μπορούν, αν δεν δουλέψουν σε ένα φυσιολογικό κλίμα και για να δουλέψουν σε ένα φυσιολογικό κλίμα, πρέπει να παραμείνει κυρίως ο προπονητής, για τον οποίο δεν θα μάθουμε επίσης ποτέ αν κάνει για τον ΠΑΟΚ, αν δεν τον αφήσουμε να δουλέψει την νέα σεζόν, ξεκαθαρίζοντας το ρόστερ και κρατώντας μόνο όσους στα αλήθεια αντέχουν και μπορούν.
Από εκεί και πέρα η άλλη λύση θα είναι να φύγει σήμερα ο Τούντορ, αλλά τι άραγε να αλλάξει όταν όλα τα άλλα μένουν ίδια; Βέβαια αν είναι να απολυθεί κάποια στιγμή μέσα στην σεζόν, τότε καλύτερα να απολυθεί σήμερα. Μπας και ο επόμενος κερδίσει λίγο περισσότερο χρόνο μέχρι να την… κάνει και αυτός
