Πρόκειται για έναν από τους ελάχιστους παράγοντες του ΠΑΟΚ, που δεν αποχώρησε από την ομάδα με τον γνωστό… ΠΑΟΚτσήδικο τρόπο, αντίθετα λατρεύτηκε από τον «ασπρόμαυρο» λαό!
Ο Νίκος Βεζυρτζής επιστρέφει στο σύλλογο, στον οποίο έδωσε ψυχή και σώμα, για δεκαετίες ολόκληρες, αφού συμφώνησε με το Ιβάν Σαββίδη στην ανάληψη ενός σημαντικού πόστου στην ΠΑΕ. Είναι ο άνθρωπος, που αγαπήθηκε κι αποθεώθηκε όσο λίγοι, ενώ κι αυτός από την πλευρά του έβαλε το Δικέφαλο πάνω ακόμη κι από την προσωπική του ζωή και περιουσία. Αφού για τον ίδιο περιουσία του ήταν ο ΠΑΟΚ!
Μπορεί να έγραψε «χρυσή» ιστορία με τον μπασκετικό ΠΑΟΚ, ωστόσο επιστρέφει, μετά από οκτώ χρόνια αδράνειας, στο ποδοσφαιρικό τμήμα απ’ όπου κι αποχώρησε το 2007. Στο ποδόσφαιρο, εξάλλου, έκανε και τα πρώτα παραγοντικά του «βήματα» ως έφορος, τη δεκαετία του ’70, στη μεγάλη εκείνη ομάδα, που είχε «χτίσει» ο κορυφαίος Γιώργος Παντελάκης. Το μπάσκετ, όμως, ήταν αυτό, που τον ανέδειξε, τον καθιέρωσε και τον αποθέωσε ο παράγοντα του συλλόγου.
Τα πρώτα του «βήματα»
Δραστηριοποιήθηκε ενεργά με τον Ερασιτέχνη, το 1984, και μοιραία με την… πορτοκάλι μπάλα, μιας κι αποτελούσε την κορωνίδα του συλλόγου, εκείνη την εποχή. Το καλοκαίρι του 1986, το μπάσκετ έγινε επαγγελματικό και τότε άρχισαν τα… όργανα κι οι επικές κόντρες με το συμπολίτη Άρη για τα σκήπτρα του κορυφαίου της πόλης, αλλά και της Ελλάδας. Ο Βεζυρτζής ήταν εκείνος, που οραματίστηκε τη δημιουργία του μεγάλου ΠΑΟΚ και θα έβαζε μια και καλή τέλος στις προθέσεις των αντιπάλων να κρατούν το Δικέφαλο μονίμως δεύτερο.
Το καλοκαίρι του 1987 θα φέρει στην ομάδα τον πρώτο Αμερικανό προπονητή, το ιδιόρρυθμο Τζόνι Νιούμαν, που θα κερδίσει τις καρδιές των φιλάθλων. Ενώ, την περίοδο 1988-89, που επετράπη, για πρώτη φορά, η συμμετοχή ξένων καλαθοσφαιριστών στο πρωτάθλημα επιλέγει το «μωρό του ελαφιού», τον μοναδικό Μάικ Τζόουνςς για να ενισχύσει την ομάδα. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ θα στραφεί στο μπάσκετ, όπου θα βρει όχι απλά παρηγοριά από τα «πέτρινα» χρόνια του ποδοσφαίρου, αλλά θα ζήσει στιγμές ντελίριου απόλυτης καταξίωσης. Την ίδια σεζόν θα έρθει στην ομάδα ένας ακόμη παίκτης, που θα άλλαζε, μετέπειτα, τον ρου της ιστορίας της, ο «τίγρης» Μπάνε Πρέλεβιτς.
Τα «χρυσά» χρόνια
Ο Νίκος Βεζυρτςζής έμελλε να είναι αυτός, που θα πήγαινε τον ΠΑΟΚ, για πρώτη φορά, στην ιστορία του στους «4» μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, του Κυπέλλου Κυπελλούχων, το 1990, όπου μετείχε ως φιναλίστ. Για να ακολουθήσει η απίστευτη χρονιά του 1991, όπου ο Δικέφαλος, παρά το άσχημο ξεκίνημα, θα γνωρίσει την απόλυτη καταξίωση, φέρνοντας στην Ελλάδα τον πρώτο σύγχρονο ευρωπαϊκό τίτλο σε συλλογικό επίπεδο, το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης!
Εκείνη η αλησμόνητη βραδιά της 26ης Μαρτίου στο «Πατινουάρ ντε Βερνέ» της Γενεύης ο ΠΑΟΚ του Νίκου Βεζυρτζή έγραψε με «χρυσά» γράμματα το όνομά του στο πάνθεον της ιστορίας του ευρωπαϊκού μπάσκετ, κερδίζοντας με 76-72 την ισπανική Σαραγόσα, μπροστά σε 5.000 φιλάθλους του! Δύο εβδομάδες αργότερα, και με τους πανηγυρισμούς να μην έχουν κοπάσει, ο Δικέφαλος θα βρεθεί σε δεύτερο τελικό, τον οποίο, όμως, θα χάσει και μαζί του και το Κύπελλο Ελλάδος.
Η αποζημίωση ήρθε και με το παραπάνω, την επόμενη χρονιά, με την κατάκτηση του πολυπόθητου πρωταθλήματος του 1992, έπειτα από 33 ολόκληρα χρόνια, του «τίτλου της υπομονής»! Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς ο Βεζυρζής, αποφασισμένος να κάνει τα πάντα, ώστε ο ΠΑΟΚ να διατηρήσει τα «σκήπτρα» και να διακριθεί, ακόμη περισσότερο, στην Ευρώπη, θα φέρει στην ομάδα τον πρωταθλητή του NBA με τους Σικάγο Μπουλς, Κλιφ Λεβινγκστον, που ξεσηκώνει τις κερκίδες. Η συμμετοχή του ΠΑΟΚ στο Final 4 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο ΣΕΦ θα αποδειχθεί μοιραία για το μέλλον του συλλόγου. Η απώλεια της συμμετοχής στο μεγάλο τελικό κι η κατάληψη της τρίτης θέσης στοίχισε πολύ στην καλύτερη ομάδα της Ευρώπης, που θα χάσει τη συμμετοχή της και στον τελικό του ελληνικού Final 4. Η κόντρα του με τον Παναγιώτη Φασούλα, τον οποίο κατηγορεί, μέχρι σήμερα, για την καταστροφή των «ασπρόμαυρων» ονείρων θα τον «σημαδέψει»
Η αποχώρηση κι η επιστροφή
Απογοητευμένος και κουρασμένος από την υπερπροσπάθεια τόσων ετών κι έχοντας ξοδέψει όλη του την περιουσία για τη μεγάλη του αγάπη, ο Βεζυρτζής θα παραδώσει τη «σκυτάλη» στον Απόστολο Οικονομίδη. Η ιστορία, όμως, γράφηκε και ήταν αυτή, που του χάρισε μια θέση ανάμεσα στους κορυφαίους παράγοντες του συλλόγου και τις καρδιές των οπαδών, αναδεικνύοντάς τον σε ηγετική μορφή.
Το 1999 ήταν η χρονιά, που ο Βεζυρτζής θα δραστηριοποιηθεί και πάλι στα κοινά του συλλόγου, αυτή τη φορά σε ποδοσφαιρικό φόντο. Αναλαμβάνει αναπληρωτής πρόεδρος της ΠΑΕ με μεγαλομέτοχο τον Γιώργο Μπατατούδη κι έρχεται σε ρήξη με τον Άγγελο Αναστασιάδη. Η δεύτερη θητεία του στην ΠΑΕ ήταν το 2006 σε μια εποχή από τις πιο δύσκολες του ΠΑΟΚ. Αναλαμβάνει μαζί με το έτερο μπασκετικό σύμβολο, τον Απόστολο Οικονομίδη να σώσει την ομάδα, την οποία παραδίδει το καλοκαίρι του 2007 στον «εκλεγμένο» από το λαό, Θόδωρο Ζαγοράκη.
Η μεγαλύτερη παρακαταθήκη του
Μπορεί να κέρδισε τίτλους και διακρίσεις, ωστόσο το μεγαλύτερο έργο, που άφησε στο σύλλογο ο Νίκος Βεζυρτζής δεν είναι άλλο από την πραγμάτωση της ιδέας ο ΠΑΟΚ να αποκτήσει το δικό του κλειστό γήπεδο μπάσκετ, το «Παλατάκι» του! Την εποχή, που άλλοι ξόδευαν πακτωλό χρημάτων και γλεντούσαν στα μπουζούκια, προσπαθώντας να βάλουν φωτιά στα… δερμάτινά τους, ο πρόεδρος του Δικεφάλου αγωνιζόταν κι απαιτούσε από τη Πολιτεία στο όνομα του μεγάλου λαού του ΠΑΟΚ την κατασκευή γηπέδου.
Έτσι, την επομένη του τελικού της Γενεύης, η Πολιτεία επιβεβαίωσε την υλοποίηση της κατασκευής ιδιόκτητου κλειστού γυμναστηρίου, του μετέπειτα «PAOK Sports Arena», σε χώρο δωρεάς των αείμνηστων Γιάννη και Θανάση Δεδέογλου. Ο Νίκος Βεζυρτζής είδε το μεγαλύτερο, ίσως, όνειρό του να γίνεται πραγματικότητα, κάποια χρόνια αργότερα, επιβεβαιώνοντας, γι’ ακόμη, μια φορά ότι για κάποιους ανθρώπους ο ΠΑΟΚ είναι όλη τους η ζωή…
