Ο ΠΑΟΚ έψαχνε μια νίκη για να… ξεμπλοκάρει. Να ξεπεράσει την αγωνιστική κρίση των τελευταίων εβδομάδων που δημιούργησε ψυχολογικό βάρος σε παίκτες και τεχνική ηγεσίας. Γεγονός που όχι μόνο δεν αμφισβητείται αλλά είναι εύκολα γίνεται αντιληπτό από τις αντιδράσεις τόσο του προπονητή όσο και των παικτών.
Η νίκη αυτή ήρθε με αρκετή δόση τύχης, στην Μυτιλήνη. Ο ΠΑΟΚ έχασε βαθμούς από ατυχία σε πολλά ματς στην διάρκεια της φετινής περιόδου και στην Μυτιλήνη τους κέρδισε με τη βοήθεια της τύχης. Η εξέλιξη του αγώνα ήταν τέτοια που μου δίνει το δικαίωμα να θεωρώ ότι θα μπορούσε να είχε χάσει τον αγώνα ο Δικέφαλος.
Τα γκολ των Αθανασιάδη και Μυστακίδη στο φινάλε της αναμέτρησης, έσωσαν την παρτίδα και προσέφεραν οξυγόνο στον οργανισμό του ΠΑΟΚ. Το θέμα τώρα είναι πως θα αξιοποιηθεί σωστά αυτή η νίκη. Αναφέρομαι και στον προπονητή και στους παίκτες.
Θεωρώ δεδομένο ότι στόχος όλων είναι να δείξουν ένα καλύτερο πρόσωπο. Το πραγματικό πρόσωπο του ΠΑΟΚ. Το αγωνιστικό πρόσωπο που είδαμε στα παιχνίδια με την ΑΕΚ, την Ντόρτμουντ και τον Παναθηναικό για παράδειγμα. Μπορεί ακόμα και σ΄ αυτά τα παιχνίδια να έγιναν λάθη αλλά ο ΠΑΟΚ ικανοποίησε με τη συνολική του απόδοση.
Πέρα από τα προβλήματα που υπάρχουν και τα έχω επισημάνει (έλλειψη ποδοσφαιρικού περιβάλλοντος που θα αποτελέσει το στήριγμα της ομάδας) είναι υποχρέωση παικτών και προπονητή να διαχειριστούν την κατάσταση και να κερδίσουν ξανά το χειροκρότημα και την εμπιστοσύνη του κόσμου.
Ο κόσμος του ΠΑΟΚ είναι εδώ. Δεν έφυγε ποτέ. Κουράστηκε, αλλά είναι πάντα έτοιμος να στηρίξει την ομάδα όταν διαπιστώσει ότι καταβάλλεται προσπάθεια. Ακόμα κι αν στην διάρκεια της προσπάθειας γίνονται λάθη. Το θέμα δεν είναι αν η μπάλα πάει δοκάρι και γκολ. Θα χειροκροτήσουν και το δοκάρι και άουτ.
Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο διάστημα η μπάλα δεν… πλησίαζε στο δοκάρι. Από τον Τούντορ και τους παίκτες εξαρτάται η αλλαγή κλίματος. Η προσπάθεια τους θα εκτιμηθεί. Όλα τα υπόλοιπα είναι προβλήματα που λύνονται.
