Τα λόγια μοιάζουν περιττά, προ πολλού, όταν αναφέρεται κανείς στις εκστρατείες και τις μεγαλειώδεις παρουσίες του κόσμου του ΠΑΟΚ σε κερκίδες της Ελλάδος και της Ευρώπης.
Οι λέξεις έχουν αποκτήσει το χαρακτήρα του κοινότυπου κι όποιος αποπειράται να περιγράψει τα κατορθώματα του «ασπρόμαυρου» λαού, απλά, επαναλαμβάνεται. Η μετακίνηση 5.000… αποκλεισμένων, όπως πετυχημένα, αυτοχαρακτηρίστηκαν, οπαδών στο διάζωμα του «Σίγκναλ Ιντούνα Παρκ» αποτελεί μια ακόμη ευρωπαϊκή επίδειξη αυθεντικής κερκίδας, που δεν χρειάζεται περαιτέρω φτιασίδια. Και μόνο το γεγονός ότι πάει πάρα πολύς καιρός από τότε, που οπαδοί της αντιπάλου ομάδας ακούστηκαν στην έδρα της Ντόρτμουντ, μιλά από μόνο του. Κι όταν αναφερόμαστε στους οπαδούς του Δικεφάλου, τότε το “ακούστηκαν” φαντάζει πολύ λίγο…
Με αφορμή, λοιπόν, τη μεγαλειώδη παρουσία του λαού του ΠΑΟΚ στις κερκίδες του γηπέδου της Μπορούσια, το INPAOK θυμάται και σας παρουσιάζει κάποια από τα πέταλα, στα οποία γράφτηκε η μοναδική ευρωπαϊκή ιστορία των «ασπρόμαυρων» φιλάθλων, είτε λόγω της πολυπληθούς παρουσίας του είτε λόγω ιδιαίτερων συνθηκών…
Ξεκινάμε, 28 χρόνια πριν, όταν στις 7 Σεπτεμβρίου 1988 ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε τη Νάπολι στο Σαν Πάολο, για το Κύπελλο UEFA, έχοντας τερματίσει τρίτος στο πρωτάθλημα της προηγούμενης χρονιάς (1-0). Ο αγώνας αυτός έμεινε στην ιστορία για τα μπουκάλια στο απόλυτο ποδοσφαιρικό ίνδαλμα, Μαραντόνα, αλλά και γιατί επρόκειτο για το πρώτο ευρωπαϊκό παιχνίδι, που οι οπαδοί των φιλοξενούμενων εμφανίστηκαν στο γήπεδο βαμμένοι στα χρώματα της ομάδας τους! Με τον τρόπο αυτό οι «ασπρόμαυροι» ήθελαν να δείξουν την τρέλα και την αποφασιστικότητά τους να κερδίσουν τη «μάχη» της εξέδρας σ’ ένα γήπεδο, που εκείνη την εποχή, θεωρούνταν η πιο καυτή έδρα στην Ιταλία. Χαρακτηριστικά τα σχόλια των τοπικών εφημερίδων, οι οποίες βλέποντας την παρουσία των ΠΑΟΚτσήδων στην Ιταλία, αναρωτιούνταν: “Φαντάσου, τι θα γίνεται στην Τούμπα!
Σειρά είχε η Σεβίλλη, η οποία υποδέχθηκε το Δικέφαλο στην έδρα της, στις 19 Σεπτέμβρη 1990, για τον πρώτο αγώνα του Κυπέλλου UEFA εκείνης της σεζόν (0-0). Οι αθλητικές εφημερίδες της Ισπανίας έκαναν μνεία στους οπαδούς του ΠΑΟΚ, που παραβρέθηκαν στην προπόνηση της ομάδας, ενώ κάποιες έγραψαν για χούλιγκαν, που άναψαν καπνογόνα, με σκοπό να ξεσηκώσουν περισσότερο τους Ισπανούς φιλάθλους. Την αναμέτρηση παρακολούθησαν περίπου 3.000 ΠΑΟΚτσήδες, οι οποίοι από το 20ο λεπτό, μέχρι και το τέλος της αναμέτρησης, τραγουδούσαν ένα και μόνο σύνθημα στην κερκίδα: «Ωω ΠΑΟΚάρα, ωω ομαδάρα»!
Ακολούθησε μία από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές στιγμές στην ιστορία του συλλόγου και δεν είναι άλλη από τη μεγάλη πρόκριση του ΠΑΟΚ επί της Άρσεναλ με 1-1, στις 30 Σεπτεμβρίου 1997, στα πλαίσια του 1ου γύρου του Κυπέλλου UEFA. To γκολ του Ζήση Βρύζα, στο 87ο λεπτό, έστειλε στα «ουράνια» τους περίπου 3.000 οπαδούς του ΠΑΟΚ, οι οποίοι από την πλευρά τους χάζεψαν τους Άγγλους με τη φανταστική ατμόσφαιρα, που δημιούργησαν στο «Χάιμπουρι». Απορίας άξιον πώς οι δεδομένα ευρηματικοί φίλαθλοι του Δικεφάλου κατάφεραν να περάσουν καπνογόνα στις εξέδρες, κάτω από τη μύτη των απίστευτα σχολαστικών Άγγλων!
Πέντε χρόνια αργότερα, στις 14 Νοεμβρίου 2002, ήρθε η σειρά της Ελβετίας να γίνει μάρτυρας ενός, πραγματικά, πρωτόγνωρου σκηνικού. Στα πλαίσια του επαναληπτικού αγώνα του 2ου γύρου του Κυπέλλου UEFA ανάμεσα στη Γκρασχόπερς και τον ΠΑΟΚ, οι 6.000 ΠΑΟΚτσήδες μετέτρεψαν το «Χάρντουρμ» της Ζυρίχης σε Τούμπα κι ώθησαν την ομάδα στην περίφημη πρόκριση με 1-1, έπειτα από γκολ του Δημήτρη Μάρκου στο 90ό λεπτό.
Μόλις ένα μήνα μετά, στις 12 Δεκεμβρίου 2002, μια ακόμη εκτός των συνόρων εξόρμηση του κόσμου του Δικεφάλου έμελε ν’ αφήσει ιστορία με τον ίδιο να δίνει… ρέστα στην παγωμένη Πράγα. Έτσι, παρά την ήττα με 4-0 από τη Σλάβια, που υπερκάλυψε το 1-0 του πρώτου αγώνα, για τον 3ο γύρο του Kυπέλλου UEFA, 5.000 τρελαμένοι είχαν στήσει το δικό τους πανηγύρι στις κερκίδες του «Έντεν Αρένα», φωνάζοντας το αμίμητο «κρύο γ… η μάνα σου!», αφού η θερμοκρασία άγγιζε επίπεδα υπό του μηδενός.
Φυσικά δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στην ανεπανάληπτη βραδιά της 16ης Φεβρουαρίου 2012, για την οποία οι Ιταλοί μιλούν ακόμη…! Αφορμή η αναμέτρηση του Δικεφάλου με την Ουντινέζε, στα πλαίσια της οποίας συνέβη το απίστευτο για ευρωπαϊκό παιχνίδι, όταν οι, σχεδόν, μισοί οπαδοί ενός αγώνα εκτός των συνόρων ήταν φιλοξενούμενοι! Οι περίπου 7.000 ΠΑΟΚτσήδες έκαναν πάρτι στο «Φρίουλι», υποχρεώνοντας τους Ιταλούς να υποκλιθούν, αφού ακόμη αναρωτιούνται πως στην Ελλάδα της κρίσης βρέθηκαν τόσοι «παλαβοί» να ακολουθήσουν την ομάδα τους εκτός χώρας. Επιπλέον, την είδαν αποσπά ένα άκρως θετικό αποτέλεσμα (0-0), ενόψει της ρεβάνς για τη φάση των «32» του Europa League.
Στο Άμστερνταμ; Ίσως να ήταν και μία από τις καλύτερες κερκίδες που έκαναν ποτέ οπαδοί του Δικεφάλου στο εξωτερικό, όμως λίγο πιο μετά οι ΠΑΟΚτσήδες γράφουν ιστορία μέσα στην Πόλη απέναντι στην Φενερμπαχτσέ. Η 26η Αυγούστου του 2010 έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως η πιο λαμπρή στην ιστορία του ΠΑΟΚ στα κύπελλα Ευρώπης, ξεπερνώντας, ακόμη, κι αυτή κόντρα στην Άρσεναλ. Ήταν τότε, που ο Δικέφαλος αντιμετώπισε στην Πόλη του την τουρκική Φενέρμπαχτσε, όπου με τη συμπαράσταση των 2.500 ηρωικών οπαδών του, που δεν πτοήθηκαν από τα καμώματα των Τούρκων, «άλωσε» το «Σουκρού Σαράτσογλου», πανηγυρίζοντας μια παλικαρίσια πρόκριση στους ομίλους του Europa League. «Πορθητής» ο Μουσλίμοβιτς, ο οποίος με γκολ του, στο 102ο λεπτό της παράτασης έστειλε τους ΠΑΟΚτσήδες στα ουράνια και τους Τούρκους στην… κόλαση! Το τι συνέβη, πριν και μετά, τη λήξη του αγώνα στα στενά της Κωνσταντινούπολης, δεν περιγράφεται…!
Όμως και πέρσι στο Αρτέμιο Φράνκι το πέταλο ήταν άκρως τρελό και ασπρόμαυρο ή μήπως ποιος μπορεί να ξεχάσει την παρουσία των φιλάθλων του Δικεφάλου στο Γκελζενκίρχεν απέναντι στην Σάλκε;
Αυτές ήταν, μόνο, μερικές από τις άκρως τρελές και ασπρόμαυρες ευρωπαϊκές βραδιές, που ο λαός του ΠΑΟΚ έδειξε σε όλη την ήπειρο κι όχι μόνο τι θα πει γνήσιος κι ανόθευτος οπαδισμός. Επιβεβαίωσε, ξανά και ξανά, το λόγο για τον οποίο αποτελεί σημείο αναφοράς και μέτρο σύγκρισης για όλους τους υπολοίπους…
