Άγιε μου Βασίλη ήρθαν πάλι τα Χριστούγεννα και μερικές φορές αναρωτιέμαι αν υπάρχουν και άλλοι εκεί έξω που τα ζουν όπως εγώ.
Να ξέρεις όταν έρθεις στο σπίτι μας να αφήσεις το δώρο, μην μπερδευτείς, μην ψάχνεις για πράσινα δέντρα με κόκκινες και χρυσές μπάλες! Να το αφήσεις κάτω από το άσπρο δέντρο με τις ασπρόμαυρες μπάλες. Ναι, ναι και αυτό το δέντρο έχει στην κορυφή του αστέρι! Μία φιγούρα του Μπερμπάτοφ, θα το δεις είναι το πιο λαμπρό αστέρι!
Και αν σε δει ο μπαμπάς και αρχίζει να σε φωνάζει για τα τατουάζ σου και τις γκολάρες που βάζεις, μην σε πιάσει το άγχος, αλλά αυτός μόνο αυτόν τον Κλάους αναγνωρίζει.
Α και που είσαι, καλέ μου Άγιε Βασίλη, πριν μπεις μέσα, καλό θα ήταν να το ξανά σκεφτείς με τα ρούχα που φοράς. Επειδή θέλω και του χρόνου δώρο, καλύτερα βάλε κάτι από πάνω να μην φαίνονται τα ερυθρόλευκα σου! Να, ξέρεις η μαμά μου έχει βαρύ χέρι!
Πάντως περνάω ωραία αυτές τις γιορτινές μέρες. Οι συμμαθητές μου πήγαν στην Αριστοτέλους σήμερα και έκαναν κούνιες, εμείς πήγαμε στο χριστουγεννιάτικο πάρκο έξω από την Τούμπα και οι δικοί μου, μου πήραν φόρμες και φανέλες από την μπουτίκ του ΠΑΟΚ. Ήταν πολύ ωραία στολισμένα.
Στο μεταξύ, το πρωί πήγα και είπα τα κάλαντα και όλοι με ρωτούσαν γιατί χτυπάω τα κλειδιά αντί για το τρίγωνο. Ευτυχώς δεν έχει πολλά λόγια και το θυμόμουν όλο: “ΠΑΟΚ ολέ, ολέ ολέ. ΠΑΑΑΑΟΚ, ΠΑΟΚ ολέ ολέο ΠΑΟΚ λε, ΠΑΟΚ ολέ ολέ ολέο”. Οι περισσότεροι ήταν καλοί μαζί μου, μόνο πολλοί λίγοι με κοιτούσαν μουτρωμένοι, δεν ξέρω γιατί, μάλλον θα πιστεύουν σε άλλη θρησκεία αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη αλλά δεν θέλω να τους μαλώσεις γιατί και αυτοί άνθρωποι είναι. Τα είπα και στον παππού μου, μου έδωσε για δώρο ένα εισιτήριο αγώνα, η γιαγιά μου του φώναζε αλλά δεν κατάλαβα γιατί, ενώ ο θείος μου ένα CD με συνθήματα του ΠΑΟΚ. “ΟΟΟΟ ΠΑΟΚΑΡΑΑΑ έχω τρέλα μεσ΄ το μυαλόοοο”.
Το βράδυ θα δούμε χριστουγενιάτικη ταινία. Ήταν χειμώνας λέει όταν παίξαμε στο Τόττεναμ. Και πέρσι αυτή είδαμε! Πολύ μου αρέσει! Του χρόνου λέει ο μπαμπάς θα δούμε άλλο έργο όχι ξανά αυτό το αγγλικό αλλά ένα γερμανικό με έναν Σλοβάκο εκτελεστή!
Ελπίζω να μην μπερδευτείς με τα δώρα. Ο μπαμπάς ζήτησε μεταγραφές, η μαμά περισσότερα γυναικεία προϊόντα στην μπουτίκ, η αδερφή μου γυναικείες τουαλέτες στην Τούμπα, η άλλη μου αδερφή ένα ραντεβού με τον Τζιόλη, ο αδερφός μου κάτι που δεν κατάλαβα: “Nα αποσυρθεί ο νόμος Κοντονή!” και εγώ ένα πρωτάθλημα. Nαι Άγιε μου Βασίλη, ένα πρωτάθλημα! Στο έχω ξανά ζητήσει αλλά πέρσι ξέχασα να αναφέρω σε ποιο άθλημα και μου έδωσες πρωτάθλημα στο βόλεϊ και στο χάντμπολ, και πρόπερσι αντί για αυτό μέσα, μου έβαζες κάτι όμορφα κουτάκια με τις λέξεις ελπίδα, αγάπη και υπομονή. Δεν, λέω καλό και μέσα στο χριστουγενιάτικο κλίμα αλλά ρε Άγιε μου Βασίλη θα αρχίζω να πιστεύω ότι δεν υπάρχεις, ότι είσαι fake και ότι ο κανονικός είναι ο ασπρόμαυρος Άγιος Βαίλης και όχι ο ερυθρόλευκος ιμιτασιόν!
Τέλος πάντων… Χρόνια μου πολλά Άγιε μου Βασίλη και ελπίζω να μην σε κούρασα!
