Θα προτιμούσα στο τελευταίο φύλλο για το 2015, να ασχοληθώ με ποιο ευχάριστο θέμα. Ξημερώνει το 2016 και δεν έχω καμία διάθεση να γράφω επηρεασμένος από αρνητική ενέργεια. Είμαι όμως αναγκασμένος να επανέλθω σε ένα θέμα που έθιξα και στο παρελθόν.
Αναφέρομαι στην επιτακτική ανάγκη για διακριτούς ρόλους στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Αφορμή πήρα από το θέμα Γκαλίτσιου. Ο παίκτης ήρθε στην Θεσσαλονίκη με την προοπτική να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις και να υπογράψει συμβόλαιο 1.5 χρόνου βάση της συμφωνίας που είχε κάνει με τον Φράνκ Αρνεσεν.
Δεν εξετάζω σήμερα αν ο Γκαλίτσιος χρειάζεται ή όχι στον ΠΑΟΚ. Ούτε στην αξία του θα σταθώ. Εφόσον αποκτηθεί, θα κριθεί όπως θα κριθούν και όσοι τον επέλεξαν. Θα κριθούν και ο παίκτης και όσοι τον επέλεξαν, θετικά ή αρνητικά ανάλογα με τις εμφανίσεις του Θεσσαλού ποδοσφαιριστή.
Το ζήτημα είναι ότι επιλέχθηκε ένας παίκτης για τον ΠΑΟΚ χωρίς να έχει γνώση για την διαδικασία ο Νίκος Βεζυρτζής που ορίσθηκε επικεφαλής του ποδοσφαιρικού τμήματος από τον Ιβάν Σαββίδη. Οι φίλοι της στήλης θυμούνται ότι είχα τονίσει προ 20ημερου ότι για να πετύχει το εγχείρημα της προσθήκης Βεζυρτζή στο διοικητικό σχήμα της ΠΑΕ, απαιτούνται διακριτοί ρόλοι και φυσικά σωστή συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων που ορίζουν τις τύχες του ποδοσφαιρικού τμήματος.
Αγγελίδης, Βεζυρτζής, Αρνεσεν και Τούντορ είναι αυτοί που λαμβάνουν αποφάσεις για τον ΠΑΟΚ. Διαπιστώνω ότι οι ρόλοι δεν είναι διακριτοί όπως επίσης διαπιστώνω ότι η ομάδα των τεσσάρων δεν απέκτησε χημεία. Κι αν είναι νωρίς για να αποκτήσουν χημεία και να συνεργαστούν όπως αρμόζει στην περίπτωση, είναι αργά για διακριτούς ρόλους.
Θα έπρεπε να είναι 100% ξεκάθαροι οι ρόλοι, οι αρμοδιότητες και τα όρια του καθενός για να προκύψουν θετικά αποτελέσματα. Ελπίζω ότι με αφορμή το συγκεκριμένο θέμα, έστω και τώρα θα (ποτέ δεν είναι αργά) θα δρομολογηθούν εξελίξεις που θα επιτρέψουν σε όλους να λειτουργήσουν σαν ομάδα για τον ΠΑΟΚ.
