Όποιος έχει ασχοληθεί με το “Football Manager”, ίσως βρήκε πολλές ομοιότητες του εαυτού του με τον Φρανκ Άρνεσεν το περασμένο καλοκαίρι. Ο λεγόμενος manager του αγωνιστικού τμήματος που ψάχνει “λαβράκια” στην αγορά, παίκτες με ταλέντο και σε μικρή ηλικία, που θα έχουν χρόνια μπροστά τους για να “χτίσουν” τον κορμό μιας ομάδας, και οι οποίοι θα έχουν την κατάλληλη μεταπωλητική αξία για να φέρουν σημαντικά έσοδα στα ταμεία του συλλόγου. Ένας άνθρωπος σε τέτοιο πόστο και με αυτές τις αρμοδιότητες, αισθάνεται περισσότερο περήφανος όταν φέρει κάποιον παγκοσμίως… άγνωστο που θα μετατραπεί σε παίκτη εμβέλειας, παρά όταν πείθει, είτε με χρήματα είτε με τη διαπραγματευτική του δεινότητα, ένα μεγάλο όνομα να υπογράψει με την ομάδα.
Μπορεί ένα παιχνίδι στον υπολογιστή να μη γίνεται να συγκριθεί με το πραγματικό ποδόσφαιρο, αλλά ακόμα και στην κερκίδα, το κοινό αίσθημα διεγείρεται πιο πολύ με την παρουσία ενός νεαρού ταλαντούχου μέσα στο γήπεδο, παρά ενός φτασμένου, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (βλέπε Μπερμπάτοφ). Πόσες φορές δεν έχετε αναρωτηθεί μέσα σας γιατί δεν παίζει ο τάδε μικρός, “να τον δούμε”, ή όταν μπαίνει στο γήπεδο, τα βλέμματα όλων να είναι στραμμένα πάνω του για να τον επαινέσουν στην καλή ενέργεια και να τον στηρίξουν σε κάποιο λάθος. Ο μικρός σε ηλικία ποδοσφαιριστής δίνει όραμα και στους φιλάθλους, και ειδικά όταν φαίνεται ότι έχει τα προσόντα, μετατρέπει το όραμα σε μια “γλυκιά” ανυπομονησία για το μέχρι που μπορεί να φτάσει.
Το “παιδομάζωμα” που επιχείρησε ο Άρνεσεν το καλοκαίρι, σίγουρα δεν μπορεί να ακόμα να κριθεί. Κάποιοι θα του “βγουν”, κάποιοι όχι. Και παρά το γεγονός ότι ο Χαρίσης δεν ήταν μεταγραφή-επιλογή του Δανού αθλητικού διευθυντή, το δίδυμο Τσίμιροτ-Χαρίση στα χαφ, όπως παρουσιάζεται στα τελευταία ματς, αποτελεί την πρώτη ηλιαχτίδα αισιοδοξίας για το πως μπορεί να “χτίζεται” ο ΠΑΟΚ της νέας εποχής.
Δυο κομβικές θέσεις στο νευραλγικό χώρο του κέντρου που καλύπτονται από δυο ταλαντούχους ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, 23 και 21 ετών, που έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους και όλο το χρόνο να βελτιώσουν τις αδυναμίες τους. Αν συνυπολογίσουμε πως στον ίδιο χώρο του γηπέδου υπάρχουν ο 23χρονος Κάτσε, ο 24χρονος Σάμπο και ο έμπειρος Τζιόλης, γίνεται κατανοητό ότι υπάρχει το υλικό για να φτιάξεις, να επενδύσεις, να συνθέσεις…
Εξίσου σημαντικό το τελευταίο διάστημα, είναι το γεγονός ότι η βασική ενδεκάδα του ΠΑΟΚ η οποία δείχνει να αποδίδει, σε αυτόν το νέο σχηματισμό του 4-2-3-1, έχει μέσο όρο ηλικίας λίγο πάνω από τα 24 έτη. Ο μικρότερος είναι 20 χρονών και ο μεγαλύτερος 28. Φαντάζομαι κάτι τέτοιο ονειρευόταν και ο Άρνεσεν όταν έστηνε την ομάδα το καλοκαίρι…
Προφανώς και μόνο με τα νιάτα δε γίνεται… δουλειά. Χρειάζεται μαζί τους η εμπειρία και η προσωπικότητα. Τους παίκτες από τους οποίους οι μικροί θα “ρουφήξουν” αυτά που λόγω ηλικίας δεν μπορούν να έχουν. Όταν γίνει και αυτό, τότε βρίσκεσαι στον ιδανικό δρόμο…
Επικοινωνία στο…
Facebook: Thodoros Hastas
Twitter: ThodorosHas
