Στους ρυθμούς του μεγάλου ντέρμπι της 21ης αγωνιστικής κινούνται ΠΑΟΚ κι Ολυμπιακός και το INPAOK θυμάται τους ποδοσφαιριστές, που φόρεσαν την φανέλα και των δύο ομάδων.
Ανέκαθεν, αποτελούσε μια από τις πιο δύσκολες αποφάσεις για έναν επαγγελματία, καθόλα, παίκτη να κατηφορήσει από τη Θεσσαλονίκη στον Πειραιά και το αντίστροφο. Η αλλαγή από τα “ασπρόμαυρα” στα “ερυθρόλευκα” και τούμπαλιν συνιστά ένα από τα μεγαλύτερα ταμπού του ελληνικού πρωταθλήματος κι όσοι το έπραξαν χαρακτηρίσθηκαν, στην πλειοψηφία τους… προδότες! Συνολικά, 24 είναι οι ποδοσφαιριστές, που φόρεσαν τη φανέλα των δύο αποψινών “μονομάχων”.
Την αρχή έκανε ο Κώστας Ορφανός, ο οποίος “εσπασε” τους δεσμούς και κατέβηκε απο την Τούμπα και το Δικέφαλο στον Πειραιά και τον Ολυμπιακό, το 1980, έχοντας, νωρίτερα, κατακτήσει το πρωτάθλημα του 1976. Τρία χρόνια αργότερα, ήταν η σειρά του Γιάννη Γούναρη ν’ ακολουθησει το ίδιο δρομολόγιο, έπειτα από μια δωδεκαετία, περίπου, στην “ασπρόμαυρη” άμυνα κι έχοντας καταγράψει 378 συμμετοχές με οκτώ γκολ. Το καλοκαίρι του 1983 αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό, όπου αγωνίστηκε για δύο σεζόν και συμμετείχε σε 50 παιχνίδια.
Το 1986, πραγματοποιήθηκε και το πρώτο… αντίθετο δρομολόγιο με τον Πιτ Σκούρα να βγαζει τα «ερυθρόλευκα» και να ντύνεται στα «ασπρόμαυρα». Ακολούθησαν αρκετές, ακόμη, μετακινήσεις παικτών, που προκαλεσαν έντονες αντιδράσεις, οπως αυτες των Κωστίκου, Μαυρομμάτη, Μπανιώτη, Μητσιμπόνα και Σκαρτάδου απ’ το Βορρά προς το Νοτο, αλλά και των Χάβου, Καλογερόπουλου, Αλεξίου και Τσαλουχίδη προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Χρειάστηκε να φτάσουμε στο τέλος της δεκαετίας του ’90 για να βρεθεί κι πρώτος ξένος, που φόρεσε τη φανέλα και των δυο ομάδων. Ο λόγος για τον Μπόζινταρ Μπάντοβιτς, που από τον Ολυμπιακό πήγε στον ΠΑΟΚ, όπως κι οι Τοχούρογλου, Αμπονσά και Λουτσιάνο, λίγα χρόνια αργότερα.
Στην αυγή του 2000, όμως, ήρθε ξανά η ώρα για να αλλάξει η αφετηρία κι ο προορισμός, με τον Στέλιο Βενετίδη να μεταγράφεται στους Πειραιώτες, εν μέσω σφοδρών αντιδράσεων, όπως το ιδιο συνεβη και με τους και Γεωργιάδη, Καφέ κι Οκκά (με ενδιάμεσο σταθμό την ΑΕΚ) με τον πρώτο να έρχεται, ξανά, στο Δικέφαλο, έπειτα από την παρένθεση του Ηρακλή.
Ερχόμενοι στα πιο νωπά μεταγραφικά τεκταινόμενα, στην Τούμπα κατέληξε, το 2009, ύστερα από πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς, ένας άλλοτε “ερυθρόλευκους “, ο Λάμπρους Χούτος, ενώ απευθείας μετέβη ο Βραζιλιάνος αριστερός μπακ Λεονάρντο, το 2011, για να μείνει, μονο, για ένα εξάμηνο.
Μια μετακίνηση, που πλήγωσε πολύ τους ΠΑΟΚτσήδες ηταν αυτη του Πάμπλο Κοντρέρας, ο οποίος αποκτήθηκε από το Δικέφαλο, τον Ιούνιο του 2008, κι έγινε, αμέσως, αναντικατάστατο μέλος της “ασπρόμαυρης” άμυνας. Συνολικά κατέγραψε πάνω από 106 συμμετοχές με την φανέλα του ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα, πετυχαίνοντας κι έξι γκολ κι έγινε ένας εκ των πιο αγαπημένων των οπαδών της ομάδας. Γι’ αυτό κι όταν, μετά από μια εξάμηνη επιστροφή στην πατρίδα του και την Κόλο Κόλο, αποφάσισε να γυρίσει στην Ελλάδα, αλλά σταματησε στο… λιμάνι, αποδοκιμάστηκε πολύ έντονα, όταν ξαναπάτησε το χορτάρι της Τούμπας.
Τελευταίος, που επέλεξε να δοκιμάσει την τύχη του στον Ολυμπιακό, αφήνοντας τον ΠΑΟΚ είναι ο νεαρός Τζανδάρης, ο οποίος στα μέσα της περσινής σεζόν προτίμησε να μην ανανεώσει το συμβόλαιο του με τους “ασπρόμαυρους” και να ντυθεί στα “ερυθρόλευκα”. Δυστυχώς για τον ίδιο, αυτά δεν τα χάρηκε και πολύ αφού δεν πήρε ευκαιρίες από τη νέα του ομάδα, αλλά αντίθετα δόθηκε δανεικός στον Πανιώνιο.
Η ιδιαίτερη περίπτωση του Κούδα
Μοναδική περίπτωση στα ποδοσφαιρικά χρονικά αποτελεί αυτή του Γιώργου Κούδα, ενός από τους μεγαλύτερους παίκτες, που πέρασαν, ποτέ, από τα ελληνικά γήπεδα κι ο οποιος ταύτισε το όνομά του με αυτό του ΠΑΟΚ, αφού πέρασε όλη του την καριέρα με το Δικέφαλο στο στήθος. Αγωνίστηκε σε συνολικά 780 παιχνίδια, πετυχαίνοντας 220 τερματα.
Όσα εκτυλίχθηκαν, όμως, το καλοκαίρι του 1966, έμελλε να αποτελέσουν την αιτία για τη μεγαλύτερη, ίσως, βεντέτα δύο ελληνικών ομάδων. Σε ηλικία 20 ετών, αποκτήθηκε από την ομάδα του Ολυμπιακού, με την οποία, όμως, δεν αγωνίστηκε, ποτέ, σε επίσημο παιχνίδι, αφού δε δόθηκε η συγκατάθεση από τη διοίκηση του Π.Α.Ο.Κ., ελλείψει, τότε, επαγγελματικών συμβολαίων.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μείνει για περίπου δύο χρόνια εκτός αγωνιστικής δράσης, πριν επιστρέψει και πάλι στο Δικέφαλο.
