Σαν βόμβα έσκασε στη Θεσσαλονίκη στα τέλη της δεκαετίας του ’40 η είδηση του χαμού του αρχηγού της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΠΑΟΚ, Θρασύβουλου Πανίδη.
Σαν σήμερα, στις 18 Φεβρουαρίου του 1948, ο επί 20 συναπτά έτη παίκτης του Δικεφάλου με 123 συμμετοχές έπεφτε στο πεδίο της μάχης του εμφυλίου πολέμου της περιόδου 1946-49. Ο Πανίδης, που είχε πολεμήσει, νωρίτερα, το 1940, κατά των Ιταλών στο Αλβανικό μέτωπο, επιστρατεύθηκε ξανά, μετά τον πόλεμο, παίρνοντας, μάλιστα, προαγωγή από υπασπιστής σε ανθυπολοχαγό κι έπειτα σε υπολοχαγό.
Τόσο μεγάλη ήταν η αφοσίωση του στον ΠΑΟΚ, όμως, που κατά τη διάρκεια της θητείας του, δε σταμάτησε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο σύλλογο με χαρακτηριστικό το γεγονός ότι 35 ημέρες, πριν το τραγικό συμβάν, είχε αγωνιστεί σε παιχνίδι με τον Άρη για το κύπελλο Ελλάδος.
Την επόμενη δε του θανάτου του, η πολιτική εφημερίδα “ΦΩΣ” έγραψε: “Η αθλητική οικογένεια πρόσφερεν εν ακόμη θύμα εις τον βωμό της πατρίδος. Τον υπολοχαγόν Θρασύβουλο Πανίδη ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ επί μιαν εικοσαετίαν ο όποιος έπεσε χθες εις τα υψώματα της μεθορίου μαχόμενος ηρωικώς κατά των εμοσλάβων εισβολέων. Το θλιβερό άγγελμα μετεδόθη χθες το απόγευμα και εβύθισεν εις μεγάλην λύπην τους φιλάθλους. Ο ηρωικός του θάνατος κατέταξε τον αλησμόνητο Πανίδη εις το πάνθεον των ηρώων”.
Ο Δικέφαλος με ψήφισμα, που εξέδωσε κι έφερε τη υπογραφή του προέδρου του, Π. Καλπακτσόγλου αποφάσισε τα ακόλουθα: “Όπως η σημαίαν του συλλόγου αναρτηθεί μεσίστιας επί 15θημέρου. Να αναρτηθεί η φωτογραφία του εκλιπόντος εις αίθουσα συνεδριάσεων του Δ.Σ. Ορίζεται γενικό πένθος του συλλόγου επί 40 ημερών”.
Οι συμπαίκτες του ως ελάχιστο φόρο τιμής αφιέρωσαν στη μνήμη του ήρωα Πανίδη το Πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης, το οποίο κατέκτησαν δέκα ημέρες μετά, τρέχοντας, μάλιστα, αμέσως, από το γήπεδο στον τάφο του για να αποτίσουν φόρο τιμής στον χαμένο τους αρχηγό.
