Έχω αναφερθεί πολλές φορές στο παρελθόν, στην έλλειψη υγιούς ποδοσφαιρικού περιβάλλοντος στον ΠΑΟΚ. Θεωρούσα και θεωρώ ότι αυτό είναι ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα για τον Δικέφαλο. Η ποδοσφαιρική… αλυσίδα που αποτελεί τη βάση κάθε επιτυχημένης ομάδας, στον ΠΑΟΚ έχει σπάσει από καιρό. Θα αναγκαστώ να γυρίσω λίγα χρόνια πίσω.
Την τελευταία φορά που στον ΠΑΟΚ υπήρχε, υγιές ποδοσφαιρικό περιβάλλον. Αναφέρομαι στην εποχή του Φερνάντο Σάντος. Το έχω ξαναγράψει και θα το επαναλάβω. Μέρος της επιτυχίας (της όποιας επιτυχίας του Πορτογάλου) οφείλονταν στο περιβάλλον που είχαν φροντίσει να δημιουργήσουν γύρω από τον προπονητή και την ομάδα ο Θόδωρος Ζαγοράκης και ο Ζήσης Βρύζας.
Υπήρχε ένας σωστά δομημένος τρόπος –άκρως ποδοσφαιρικός- λειτουργίας που δεν επέτρεπε σε κανέναν να σπάσει την αλυσίδα. Ο προπονητής προστατευόταν απ΄ όλους και παράλληλα τους προστάτευε όλους. Είχε δημιουργηθεί οικογενειακό κλίμα που τρεφόταν από τις επιτυχίες της ομάδας. Ηταν όλοι μαζί ένα σύνολο. Στις νίκες και στις ήττες. Στις αποτυχίες και στις επιτυχίες.
Ο πρόεδρος είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στον τεχνικό διευθυντή, που εμπιστευόταν απόλυτα τον γενικό αρχηγό (ο Κώστας Ιωσηφίδης στην προκειμένη περίπτωση) που ήταν απόλυτα προσηλωμένος στην πολιτική που χάρασε ο προπονητής που στήριζε και εμπιστευόταν τους παίκτες του που με τη σειρά τους «έπνιγαν» τον εγωισμό (στοιχείο που δεν λείπει από καμία ομάδα με προσωπικότητες) τους, θεωρώντας ότι αντιμετωπίζονται με δικαιοσύνη τόσο από τον προπονητή όσο και από την διοίκηση.
Σαφώς και υπήρχαν προβλήματα. Ποτέ και σε καμία ομάδα του κόσμου δεν κυλά ρόδινα η ζωή. Θυμίζω ότι ο Πορτογάλος τεχνικός, τον τρίτο χρόνο παρουσίας του στον πάγκο της ομάδας, είχε ζητήσει από τον Ζαγοράκη και τον Βρύζα να απομακρυνθεί από την ομάδα ο Γκαρσία. Κι όμως, παρά το γεγονός ότι πρόεδρος και τεχνικός διευθυντής δεν είχαν την ίδια άποψη για το θέμα, βρήκαν τρόπο να ξαναφέρουν κοντά τον προπονητή με τον Ουρουγουάνο. Το αποτέλεσμα γνωστό. Ο Γκαρσία πραγματοποίησε την καλύτερη του χρονιά με την φανέλα του Δικεφάλου και θα κατακτούσε το πρωτάθλημα αν δεν βρισκόταν στο δρόμο της ομάδας ο Σπάθας και ο Κάκος που τότε λειτουργούσαν για λογαριασμό άλλων αφεντικών.
