Ισόπαλος με σκορ 2-2 αναδείχθηκε ο Π.Α.Ο.Κ. στην Αθήνα με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Ο Δικέφαλος αρχικά δεν είχε καλό πρόσωπο και στις αρχές του β΄ημιχρόνου βρέθηκε να χάνει με σκορ 2-0.
Στη συνέχεια όμως, έδειξε τον καλό του εαυτό, έπαιξε με μεγαλύτερη ένταση και αγωνιστικότητα, και κατάφερε να ισοφαρίσει και να πάρει έναν σημαντικό βαθμό σε μία πολύ δύσκολη έδρα και απέναντι σε έναν ανταγωνιστή αντίπαλο για τους στόχους του. Το όφελος αυτής της ισοπαλίας δεν είναι τόσο πολύ βαθμολογικό, αλλά κυρίως ψυχολογικό ενόψει της κρίσιμης συνέχειας στο πρωτάθλημα.
Αρχικός σχηματισμός Π.Α.Ο.Κ.
Ο κ. Τούντορ ξεκίνησε την ομάδα του στον αγώνα με σχηματισμό 3-4-2-1. Τερματοφύλακας ήταν ο Βελλίδης. Οι τρεις κεντρικοί αμυντικοί ήταν οι Χατζηισαϊας, Μαλεζάς και Τζαβέλλας. Δεξιός μπακ χαφ έπαιξε ο Κίτσιου και αριστερός ο Λέοβατς. Ως αμυντικοί χαφ αγωνίστηκαν οι Τσίμιροτ και Χαρίσης, που είχαν μπροστά τους, τους Μυστακίδη και Πέλκα που κινούνταν και πιο πλάγια σαν προωθημένοι χαφ πίσω από τον φορ Μακ.
Αρχικός σχηματισμός Παναθηναϊκού
Ο κ. Στραματσόνι για λογαριασμό του Παναθηναϊκού παρέταξε την ομάδα του στο γήπεδο με σχηματισμό 4-3-3. Τερματοφύλακας ήταν ο Στιλ. Την αμυντική τετράδα αποτελούσαν οι Μέστο, Κουτρουμπής, Τελάντερ και Πράνιτς. Στη μεσαία γραμμή ήταν ο Λαγός που είχε πιο μπροστά τους Αμπέντ και Λουντ. Πλάγιοι χαφ-επιθετικοί ήταν από τη δεξιά πλευρά ο Καλτσάς και από την αριστερή ο Βλαχοδήμος. Στην κορυφή της επίθεσης αγωνίστηκε ο Μπεργκ.
Αριθμητικές σχέσεις των παικτών στο γήπεδο με βάση τον αρχικό σχηματισμό των ομάδων
Από τους σχηματισμούς των δύο ομάδων, διαπιστώνουμε ότι ο Π.Α.Ο.Κ. σε σχέση με τον Παναθηναϊκό διέθετε περισσότερους παίκτες στον άξονα και εκεί είχε αριθμητικό πλεονέκτημα έναντι του αντιπάλου του. Αυτό σήμαινε ότι αμυντικά θα μπορούσε να κλείσει τους χώρους και να μην απειληθεί από την κεντρικό άξονα του γηπέδου.
Επιπλέον, επιθετικά το παιχνίδι του θα μπορούσε να το κατευθύνει στην τετράδα των χαφ στη μεσαία γραμμή και εκεί παίζοντας με σχέση 4:3, και μέσα από συνδυαστικό παιχνίδι, να απειλήσει με κάθετη ανάπτυξη τον Παναθηναϊκό. Το μειονέκτημα του Π.Α.Ο.Κ. ήταν στα άκρα, όπου ο Παναθηναϊκός διέθετε πιο πολλούς ποδοσφαιριστές που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν σχέση 2:1 και να βγάλουν συνεργασίες δημιουργώντας πρόβλημα στους μπακ-χαφ του δικεφάλου.
1ο ΗΜΙΧΡΟΝΟ
Το παιχνίδι ξεκίνησε με μία σαφή διάθεση του Παναθηναϊκού να πρεσάρει ψηλά την άμυνα και τους χαφ του Π.Α.Ο.Κ., να κερδίσει τη μπάλα στο αμυντικό τρίτο του γηπέδου του αντιπάλου και να εκδηλώσει γρήγορη επίθεση. Πράγματι ο Π.Α.Ο.Κ. έδειξε να δυσκολεύεται απέναντι σε αυτή την πίεση του Παναθηναϊκού.
Έχανε τις μονομαχίες στη μεσαία γραμμή και λόγω του πρέσινγκ οι πάσες δεν ήταν με καλές προϋποθέσεις, ώστε να έχει επιθετική ανάπτυξη και να μεταφέρει τη μπάλα στην πλευρά του Παναθηναϊκού. Σε μία τέτοια περίπτωση πρέσινγκ έγινε λάθος πάσα από τον Χατζηισαϊα, την οποία εκμεταλεύτηκαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού και με κάθετη πάσα στον Μπεργκ πέτυχαν το 1-0 μόλις στο 9΄. Στο γκολ του Παναθηναϊκού οι αμυντικοί του Π.Α.Ο.Κ. δεν περίμεναν το εύκολο λάθος του συμπαίκτη τους και φάνηκαν απροετοίμαστοι, με αποτέλεσμα να καλύψουν αργά το χώρο στον οποίο πήρε τη μπάλα ο σκόρερ του Παναθηναϊκού.
Το πρέσινγκ του Παναθηναϊκού
Μετά το γκολ του Παναθηναϊκού ο Π.Α.Ο.Κ. προσπάθησε να κερδίσει κάποια μέτρα στο γήπεδο. Όποτε του δινόταν η ευκαιρία πίεζε ψηλά την άμυνα των πρασίνων που έδειξαν ότι είχαν πρόβλημα στην ανάπτυξη σε τέτοιες περιπτώσεις. Όμως λίγες ήταν οι φορές που ο δικέφαλος επιχείρησε κάτι τέτοιο. Συνήθως ήταν σε θέση άμυνας. Ο Μπεργκ κατέβαινε χαμηλά και έπαιρνε μπάλα χωρίς πίεση και ο Παναθηναϊκός έβρισκε λύση στην πίεση του Π.Α.Ο.Κ. εκμεταλευόμενος τα άκρα του κυρίως με τον Βλαχοδήμο και τον Καλτσά να πιέζουν τους μπακ-χαφ του δικεφάλου. Ο Π.Α.Ο.Κ. δεν έβρισκε τη λύση στο πρέσινγκ του Παναθηναϊκού με αποτέλεσμα οι Τσίμιροτ και Χαρίσης να παίρνουν τη μπάλα πάντα πιεζόμενοι και χωρίς άνεση χώρου και χρόνου, ώστε να περάσουν τη μπάλα στους πιο προωθημένους Πέλκα και Μυστακίδη.
Ο Χαρίσης ήταν αρκετά δραστήριος, αλλά οι πάσες του δεν περνούσαν μπροστά. Η επιθετική ανάπτυξη του Π.Α.Ο.Κ. δεν είχε κίνηση και δεν γίνονταν με ορθόδοξο τρόπο από τον άξονα που είχε και το πλεονέκτημα με βάση το σχηματισμό του. Οι Πέλκας και Μυστακίδης ήταν ουσιαστικά απενεργοποιημένοι στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας. Από τα άκρα ο Λέοβατς πήρε λίγες προσπάθειες και ο Κίτσιου ανέβαινε πιο συχνά στην πλευρά με ημιτελείς όμως σέντρες που ανακόπτονταν. Ο Μακ δε βρήκε χώρους να κινηθεί και ήταν καλά μαρκαρισμένος από τους αμυντικούς του Παναθηναϊκού. Παρόλα αυτά ο Π.Α.Ο.Κ. είχε κάποιες τελικές προσπάθειες εκμεταλευόμενος και τις ασταθείς αποκρούσεις των αντιπάλων του.
Η επιθετική ανάπτυξη του Π.Α.Ο.Κ.
Μετά το 35΄ο κ. Τούντορ άλλαξε το σχηματισμό σε 3-5-2. Ο Πέλκας αγωνίστηκε σαν επιθετικός χαφ μπροστά από τους Χαρίση και Τσίμιροτ, και ο Μυστακίδης έγινε δεύτερος φορ δίπλα στον Μακ. Έτσι, ο Πέλκας έπαιξε πιο κεντρικά σε σχέση με πριν και στη θέση που αποδίδει καλύτερα στους μέχρι τώρα αγώνες του. Επιπλέον η χρησιμοποίηση δύο φορ πίεσε περισσότερο τους κεντρικούς αμυντικούς του Παναθηναϊκού που δεν είχαν πλέον την άνεση να αλληλοκαλύπτονται τόσο εύκολα, όπως πριν.
Το 3-5-2 του Π.Α.Ο.Κ.
Με το 3-5-2 ο Π.Α.Ο.Κ. ήταν πιο ευέλικτος με τους Χαρίση και Πέλκα να δημιουργούν και τους Μυστακίδη και Μακ να παίρνουν πιο εύκολα μπάλα σε σχέση με το 3-4-2-1. Έτσι ο Π.Α.Ο.Κ. κέρδιζε μέτρα και φάουλ από τους παίκτες του Παναθηναϊκού και αύξησε την πίεση στους πράσινους. Ο παίκτης «κλειδί» ήταν ο Πέλκας που έδειξε πιο απελευθερωμένος και σε συνεργασία με τους αμυντικούς χαφ του Π.Α.Ο.Κ. κρατούσε τη μπάλα και ανέβαζε την ομάδα στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου.
Αμυντικά ο Π.Α.Ο.Κ. δεν έδειξε να απειλείται σε οργανωμένη φάση από κάποια συνδυαστική ενέργεια των παικτών του Παναθηναϊκού. Περισσότερο κινδύνευε όταν ο Παναθηναϊκός έκανε πρέσινγκ ψηλά και έκανε λάθος πάσες. Η αμυντική μετάβαση του Π.Α.Ο.Κ. σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως φάνηκε και στη φάση του γκολ, έπρεπε να είναι γρηγορότερη.
Έτσι έκλεισε το α’ ημίχρονο με τον Π.Α.Ο.Κ. να έχει αρχικά μεγάλα προβλήματα με το πρέσινγκ του Παναθηναϊκού και να υποπίπτει σε πολλά λάθη. Στη συνέχεια ισορρόπησε τον αγώνα και με την αλλαγή του σχηματισμού σε 3-5-2 έγινε πιο πιεστικός επιθετικά.
2ο ΗΜΙΧΡΟΝΟ
Το β΄ημίχρονο ξεκίνησε άσχημα για τον Π.Α.Ο.Κ. Πολύ νωρίς, μόλις στο 51΄βρέθηκε να χάνει με σκορ 2-0. Σε ένα κόρνερ δικό του δέχτηκε αντεπίθεση από τον Παναθηναϊκό, που εκμεταλεύτηκε ιδανικά τους κενούς χώρους και βρέθηκε με παίκτη σε θέση τετ-α-τετ απέναντι στον Βελλίδη, που για δεύτερη φορά εκτέθηκε με αυτό τον τρόπο από τους συμπαίκτες του.
Στη φάση του δεύτερου γκολ του Παναθηναϊκού δεν πιέστηκε η πρώτη πάσα των πρασίνων, ούτε και ο πιθανός αποδέκτης αυτής, με αποτέλεσμα στη συνέχεια η μπάλα να φτάσει εύκολα στο κέντρο του γηπέδου με τον αντίπαλο να έχει μπροστά του μισό κενό γήπεδο για να φτάσει στην εστία.
Εκεί, έπρεπε να εφαρμοστεί γρηγορότερη πίεση στη μπάλα και να γίνει πιο γρήγορη επιστροφή. Σε αυτές τις περιπτώσεις ένα «έξυπνο» φάουλ τακτικής λύνει το πρόβλημα να δεχτεί μία ομάδα την αντεπίθεση. Το δεύτερο γκολ που δέχτηκε ο δικέφαλος ήταν πολύ εύκολο και δεν αρμόζει σε ομάδα υψηλού επιπέδου.
Μετά το 2-0 ο Π.Α.Ο.Κ. έδειξε διαφορετικό πρόσωπο και έβγαλε αντίδραση στον αγωνιστικό χώρο. Στο 55΄και ενώ προηγήθηκε ένα καλό σουτ του Κίτσιου που απέφερε ένα κόρνερ, ο Τσίμιροτ πήρε την επαναφορά και με ωραίο σουτ πέτυχε το 2-1 βάζοντας το δικέφαλο ξανά στο παιχνίδι.
Ο Δικέφαλος έδειξε να ελέγχει το νευραλγικό χώρο του κέντρου με τους Τσίμιροτ και Χαρίση να κάνουν πολύ καλή δουλειά και ανασταλτικά και δημιουργικά, και τον Πέλκα να κινείται σε ελεύθερο ρόλο και να περνά τη μπάλα στους φορ του Π.Α.Ο.Κ.
Ο προπονητής του Παναθηναϊκού στο 60΄, βλέποντας το πρόβλημα της ομάδας του στον άξονα, προχώρησε σε δύο αλλαγές παικτών και σε αλλαγή σχηματισμού σε 4-4-2 σε ρόμβο. Στη θέση των πολύ θετικών έως τότε Βλαχοδήμου και Καλτσά, μπήκαν οι Εβαντζελίστα και Κλωναρίδης. Έτσι, είχαμε το ρόμβο στη μεσαία γραμμή από τους Λαγό να είναι στη βάση του, τους Λουντ και Εβαντζελίστα να είναι εσωτερικοί χαφ και τον Αμπέντ στην κορυφή του. Ο Κλωναρίδης έπαιξε μαζί με τον Μπεργκ στην επίθεση.
Το 4-4-2 του Παναθηναϊκού
Η αλλαγή του σχηματισμού του Παναθηναϊκού, έδειξε να αποσυντονίζει την ομάδα του τριφυλλιού και να οφελεί τον Π.Α.Ο.Κ. Ο Παναθηναϊκός έχασε το πλάτος γηπέδου που είχε στην ανάπτυξή του και εγκλωβίστηκε επιθετικά στον άξονα που ο Π.Α.Ο.Κ. είχε πολλούς παίκτες με βάση το σχηματισμό του. Οι πλάγιοι μπακ του Παναθηναϊκού δεν ανέβαιναν πολύ και έτσι η ανάπτυξη περιορίστηκε στην κεντρική ζώνη του γηπέδου που δεν υπήρχαν ελεύθεροι χώροι. Οι Μπεργκ και Κλωναρίδης με δυσκολία έπαιρναν τη μπάλα και με κακές προϋποθέσεις υπό την πίεση των κεντρικών αμυντικών του Π.Α.Ο.Κ.
Οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν προσαρμόστηκαν γρήγορα στο νέο σχηματισμό και είχαν πρόβλημα συνοχής και λειτουργίας των γραμμών. Ο δικέφαλος σωστά σε αυτή την αλλαγή σχηματισμού του αντιπάλου του ανέβασε τους πλάγιους μπακ πιο ψηλά με τους Λέοβατς και Κίτσιου να γίνονται πιο επιθετικοί και να δίνουν επιπλέον λύσεις. Ο Πέλκας ήταν πολύ κινητικός και ο Χαρίσης δημιουργούσε ρήγματα στη μεσαία γραμμή του αντιπάλου. Ο Μακ ήταν βελτιωμένος στο β΄ημίχρονο και μαζί με τον Μυστακίδη έδωσαν με την κίνηση και ταχύτητά τους μεγαλύτερη ενέργεια επιθετικά. Συνέπεια των παραπάνω, ήταν η γρήγορη ισοφάριση στο 66΄, όπου από μία φάση που προήλθε από αριστερά η μπάλα πέρασε στο Μυστακίδη που με ωραία διεισδυτική πάσα βρήκε τον αμαρκάριστο Πέλκα που πέτυχε εύκολα το γκολ.
Η συσχέτιση του 3-5-2 του Π.Α.Ο.Κ. με το 4-4-2 σε ρόμβο του Παναθηναϊκού
Ο Π.Α.Ο.Κ. έδειχνε να ελέγχει το ρυθμό του αγώνα. Αμυντικά δεν απειλούνταν από τον Παναθηναϊκό και επιθετικά έβρισκε τις κατάλληλες λύσεις. Ο κ. Στραματσόνι βλέποντας ότι το 4-4-2 δε βοήθησε τον Παναθηναϊκό προχώρησε και πάλι σε αλλαγή σχηματισμού στο 75΄. Στη θέση του Αμπέντ μπήκε ο Μαμουτέ και ο σχηματισμός έγινε 4-2-3-1.
Η ενδεκάδα του Παναθηναϊκού μετά το 75΄
Έτσι, ο Παναθηναϊκός απέκτησε πάλι πλάτος μεσοεπιθετικά και άρχισε να ανεβαίνει πιο συχνά στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου. Βέβαια, οι πράσινοι ήταν απείθαρχοι επιθετικά και χωρίς καθαρή σκέψη και πολλές φορές έπαιζαν ανορθόδοξα σχεδόν με τέσσερις επιθετικούς. Το παιχνίδι μετά το 75΄ήταν ισορροπημένο, αλλά δεν ήταν ιδιαίτερο ποιοτικό και με τακτικό πλάνο. Ο Π.Α.Ο.Κ. δεν έδειχνε να κινδυνεύει πολύ αμυντικά, ούτε όμως επιθετικά είχε την ίδια ορμή του διαστήματος που προηγήθηκε. Στο 78΄ο Λέοβατς άφησε τη θέση του στον Κοροβέση, που κράτησε το χώρο του σωστά απέναντι στον ξεκούραστο Εβαντζελίστα. Με την είσοδο του Αντώνη στο 84΄στη θέση του Μυστακίδη δόθηκαν οι απαραίτητες βοήθειες μπροστά από έναν πιο ξεκούραστο παίκτη. Το παιχνίδι μέχρι το τέλος του δεν είχε κάτι αξιοσημείωτο. Από τη μία είχαμε τον άναρχο Παναθηναϊκό να προσπαθεί για τη νίκη και από την άλλη τον Π.Α.Ο.Κ. να μην κινδυνεύει μεν και να μην απειλεί δε. Η κόκκινη κάρτα του Χαρίση στο 90΄δεν άλλαξε κάτι σημαντικά. Και στα 2 τελευταία λεπτά των καθυστερήσεων με την είσοδο του Σάμπο αντί του Πέλκα, ο Π.Α.Ο.Κ. ενισχύθηκε και σε ύψος, οπότε οποιαδήποτε απόπειρα να απειληθεί ο δικέφαλος με ψηλές μπαλιές θα είχε ακόμα μία αξιόπιστη λύση αμυντικά.
Το β΄ημίχρονο ολοκληρώθηκε με το τελικό σκορ να είναι το 2-2. Ο Π.Α.Ο.Κ. ξεκίνησε άσχημα, δεχόμενος ένα εύκολο γκολ σε αντεπίθεση και ενώ είχε δική του στατική φάση, μετά όμως αντέδρασε σωστά και πέτυχε δύο γκολ σε γρήγορο διάστημα. Κομβικό σημείο για την εξέλιξη του αγώνα ήταν και η αλλαγή σχηματισμού του Παναθηναϊκού, που αποσυντόνισε τους πράσινους και αντί να δυσκολέψει τον Π.Α.Ο.Κ. τον βοήθησε να βρει πιο πολλές λύσεις στο παιχνίδι του.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Ο Π.Α.Ο.Κ. σε αυτόν τον αγώνα, ενώ αρχικά έδειξε να εγκλωβίζεται στο πρέσινγκ του Παναθηναϊκού, στη συνέχεια κέρδισε μέτρα στο γήπεδο και βρήκε την ισορροπία στον αγωνιστικό χώρο. Δέχτηκε δύο εύκολα γκολ από επιπόλαια λάθη των παικτών του, αλλά έδειξε ότι είχε το σθένος να ανατρέψει την κατάσταση και να φτάσει τουλάχιστον στην ισοφάριση. Οι παίκτες του στο β΄ημίχρονο έκαναν μία καλή εμφάνιση απέναντι σε έναν δύσκολο αντίπαλο και φάνηκαν συγκεντρωμένοι να ανατρέψουν την εις βάρος τους κατάσταση. Η απάντηση στο 2-0 με το γρήγορο γκολ του Τσίμιροτ ήταν καθοριστική για τη συνέχεια του αγώνα.
Το θετικό για τον Π.Α.Ο.Κ. από τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό είναι ότι κυνήγησε το παιχνίδι δείχνοντας ότι είχε τις ψυχικές δυνάμεις να παλέψει για την ισοφάριση και ότι το βάρος αυτής της προσπάθειας σε μεγάλο βαθμό στηρίχτηκε στους νεαρούς παίκτες του που αποτελούν και το μέλλον της ομάδας.
