Ο Ιβάν Σαββίδης έδειξε ότι είναι έτοιμος να πάει τα πράγματα στα άκρα και σίγουρα η απόφαση να μην κατέβει η ομάδα του ΠΑΟΚ στην ρεβάνς του Κυπέλλου είναι σημαντική και μπορεί να αποδειχθεί και ιστορική όπως φυσικά και η πρώτη του τετ α τετ κόντρα με το σάπιο κατεστημένο. Ιστορική γιατί μπορεί να μείνει ως το πρώτο μικρό αλλά ηχηρό βήμα μίας επανάστασης για χάρη του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ενός ελληνικού ποδοσφαίρου που εδώ και δεκαετίες είναι άρρωστο και αργοπεθαίνει την στιγμή που οι άνθρωποι που την διοικούν, όχι μόνο ζουν εις βάρος του και εις βάρος των φιλάθλων αλλά γίνονται πανίσχυροι με την Ομοσπονδία να ταΐζεται και να ταΐζει στόματα τα οποία το ένα με το άλλο κρατούνται γαντζωμένοι σε μία πανίσχυρη διεφθαρμένη αλυσίδα.
Ωστόσο η κίνηση αυτή του Ιβάν Σαββίδη και του ΠΑΟΚ δεν θα έχει κανένα νόημα αν δεν έχει συνέχεια και το ερώτημα είναι ποια θα είναι η συνέχεια ή ποια πρέπει να είναι η συνέχεια. Προσωπική μου γνώμη είναι πως ο ΠΑΟΚ μαζί με όσες ομάδες θέλουν πράγματι να αλλάξει όλο αυτό το σύστημα, έχουν δύο δρόμους να επιλέξουν. Η’ να επιμείνουν και να δώσουν την μάχη τους ώστε να αλλάξουν τα δεδομένα στην ΕΠΟ ή να φύγουν εντελώς και να δημιουργήσουν μία νέα κλειστή Λίγκα. Όλες οι επιλογές έχουν το δικό τους ρίσκο όμως το σίγουρο είναι ότι πρέπει κάτι να γίνει.
Έτσι λοιπόν το να αποχωρήσει ο ΠΑΟΚ μαζί με τις υπόλοιπες ομάδες και να δημιουργήσουν ένα δικό τους πρωτάθλημα είναι μία λύση αλλά δύσκολο να πραγματοποιηθεί. Αυτές οι ομάδες θα πρέπει να μπορούν να κάνουν την νέα αυτή διοργάνωση ελκυστική (με χρηματικά μπόνους μεγάλα, καλή συμφωνία στα τηλεοπτικά αφού πρώτα σπάσουν τις υπάρχοντες συμφωνίες) έτσι ώστε να τραβήξουν στην συνέχεια και άλλες ομάδες από το άλλο πρωτάθλημα της διεφθαρμένης ΕΠΟ. Βέβαια ταυτόχρονα θα πρέπει να βρουν τρόπο ώστε να μην τιμωρούνται από την ευρωπαϊκή ομοσπονδία για να μπορούν οι ομάδες να εκδίδουν κανονικά δελτία ποδοσφαιριστών και γενικά είναι μία οδός που μοιάζει καλή και εύκολη στα λόγια όχι όμως και στις πράξεις, για αυτό και μία παρόμοια πρόταση, αυτή του Πανόπουλου μοιάζει μακρινή για να πραγματοποιηθεί.
Σε ότι αφορά τον άλλον δρόμο πρέπει να ξεκαθαριστεί πως αυτό που έχει ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο και ο Έλληνας φίλαθλος δεν είναι να ελεγχθεί η ΕΠΟ από κάποια ομάδα, αλλά να είναι ανεξάρτητη και καθαρή λειτουργώντας για το συμφέρον του αθλήματος. Γιατί τι θα αλλάξει στην ζωή μας προς το καλύτερο αν αύριο κάνει κουμάντο η ΑΕΚ στην ΕΠΟ ή ο ΠΑΟΚ; Απολύτως τίποτα. Αυτό που έχουμε ανάγκη όλοι μας είναι από μία Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία με ανθρώπους που θα νοιάζονται μόνο για να βελτιώσουν το προϊόν και να προσφέρουν στα παιδιά, στα Ελληνόπουλα, τώρα και στο μέλλον, ένα τέτοιο περιβάλλον που θα μπορούν μέσα από το ποδόσφαιρο να μεγαλώσουν με σωστή παιδεία. Μία ΕΠΟ που θα βοηθάει όλες τις ομάδες, που θα λειτουργεί αξιοκρατικά και θα ανοίξει την αγκαλιά της σε όλους τους φιλάθλους της χώρας. Μπορεί όμως ο Ιβάν Σαββίδης να είναι σίγουρος ότι ακόμα και αν πέσει το υπάρχον καθεστώς στην ΕΠΟ θα προχωρήσει με τους υπόλοιπους όντως σε μία τέτοια κατεύθυνση ή θα προσπαθήσει κάποιος απλά να γίνει χαλίφης στην θέση του χαλίφη; Δεν έχει σημασία λοιπόν μόνο η ήττα του υπάρχοντος συστήματος στην ΕΠΟ αλλά και η μετέπειτα πραγματική εξυγίανση της. Να αλλάξουν οι τρόποι που επιλέγονται οι διαιτητές, οι Αθλητικοί δικαστές, το σύστημα των εκλογών. Ο ένας δρόμος είναι αυτός λοιπόν να υπάρξει μέσω των εκλογών του Οκτωβρίου αλλαγή της διοίκησης ή νωρίτερα με πρόταση μομφής των Ενώσεων. Κάτι όμως όχι και τόσο εύκολο, καθώς σε ένα διεφθαρμένο κράτος η διαφθορά γατζώνεται για τα καλά και δεν φεύγει εύκολα από εκεί.
Εδώ λοιπόν είναι που πρέπει να πάρει πρωτοβουλία η κυβέρνηση που μπορεί να δώσει λύσεις! Ο Υφυπουργός Σταύρος Κοντονής, θα πρέπει άμεσα να διακόψει και το πρωτάθλημα όπως πολύ καλά έκανε με το Κύπελλο και να βάλει σε καραντίνα το ελληνικό ποδόσφαιρο μέχρι να καθαρίσει η μπόχα. Για όσο διάστημα χρειαστεί και μέχρι να υποχωρήσει το σύστημα που έχει βρωμίσει τα πάντα δεκαετίες τώρα. Διότι δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας απλός φίλαθλος του ποδοσφαίρου (εκτός από τους κάφρους) που να κερδίζει κάτι ως άνθρωπος, αυτός τα παιδιά του η οικογένεια του με το υπάρχον ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν βλέπει ούτε θέαμα, ούτε υποδομές και περιβάλλον κατάλληλο για το παιδί του, ούτε όμως ο Έλληνας ποδοσφαιριστής έχει τύχη και ευκαιρίες αν όλα παραμείνουν έτσι. Και αν πολλοί χιλιάδες ζουν από το ποδόσφαιρο ίσως για ένα μικρό διάστημα να πρέπει να πονέσουν όπως πονάνε τόσοι και τόσοι συνάνθρωποι μας και στο τέλος κερδισμένοι θα βγουν, αν το προιόν γίνει πιο ελκυστικό.
Για την πίεση όμως στο κράτος, στην κυβέρνηση και ταυτόχρονα την μάχη με τους αντιπάλους ο ΠΑΟΚ και ο Ιβάν Σαββίδης θα χρειαστούν γερό στομάχι, υπομονή, ενότητα και όλο τον κόσμο του Δικεφάλου στις επάλξεις.
