Η απόφαση για αποκλεισμό της Κυπελλούχου Αθηνών από το Κύπελλο Ερασιτεχνών και η συνεπαγόμενη στέρηση του δικαιώματος από το Χαλάνδρι να διεκδικήσει την άνοδο στη Γ’ Εθνική, δημιουργούν ερωτηματικά γύρω από -τουλάχιστον- την αποτελεσματικότητα με την οποία διεξάγουν τις διοργανώσεις οι αρμόδιες Αρχές.
Ο αγώνας οδεύει προς το τέλος του. Απομένουν μερικά λεπτά για να περάσει άλλος ένας τελικός στην ιστορία. Ο Σταύρος Αμανατίδης, ως αρχηγός, ετοιμάζεται να σηκώσει την κούπα στον ουρανό της λεωφόρου Αλεξάνδρας. Άλλωστε, το 2-0 με το οποίο προηγείται ο Ηλυσιακός απέναντι στο αξιόμαχο Χαλάνδρι, πολύ δύσκολα θα αλλάξει στον ελάχιστο χρόνο που υπολείπεται. Έτσι, η ομάδα του Ζωγράφου θα κατακτήσει ξανά μετά από 12 χρόνια το Κύπελλο Αθηνών, σε ένα γήπεδο όπου το είχε σηκώσει και η αντίπαλός του το 1983 απέναντι στον Άγιο Δημήτριο.
Που συμβαίνουν όλα αυτά; Πιθανόν σε ένα παράλληλο σύμπαν, όπου οι ποδοσφαιριστές παίζουν, οι δικηγόροι αγορεύουν, οι δικαστές δικάζουν, οι διοργανώτριες Αρχές διοργανώνουν και τα παιχνίδια κρίνονται στον αγωνιστικό χώρο και, πάνω απ’ όλα, στην ώρα τους! Διότι στην… υπαρκτή Ελλάδα τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά…
Οι ενστάσεις που έβαλαν… φωτιά
Η ιστορία ξεκινά από την ενέργεια του Ηρακλείου να καταθέσει ένσταση εις βάρος της εγκυρότητας του επαναληπτικού αγώνα με τον Ηλυσιακό για την ημιτελική φάση του Κυπέλλου ΕΠΣΑ, ο οποίος έγινε στις 20 Ιανουαρίου και ανέδειξε για δεύτερη φορά νικήτρια την ομάδα του Ζωγράφου, αυτή τη φορά με σκορ 3-0. Οι Ηρακλειώτες αμφισβήτησαν τη νομιμότητα της συμμετοχής του Σταύρου Αμανατίδη στην αναμέτρηση, ισχυριζόμενοι πως διαθέτει δίπλωμα προπονητή, το οποίο θα έπρεπε να έχει καταθέσει στην ΕΠΟ, όπως ορίζει ο ΚΑΠ για τους εν ενεργεία ποδοσφαιριστές. Έτσι, θέλησαν να διεκδικήσουν με αυτό τον τρόπο την πρόκριση στον τελικό του θεσμού, αφού η δικαίωση θα σήμαινε (και θα σημάνει μια και η υπόθεση παραμένει ανοιχτή) νίκη στα… χαρτιά με 3-0, σκορ που υπερισχύει της ήττας με 2-0 στον πρώτο αγώνα. Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι πριν από το Ηράκλειο, ένσταση για τον ίδιο λόγο είχε καταθέσει ο Ατρόμητος Πειραιά, για το ματς πρωταθλήματος των δύο ομάδων στις 17 Ιανουαρίου, που είχε βρει νικητές τους «κιτρινόμαυρους» με σκορ 4-1.
Συνδυασμός εξελίξεων, κωλυσιεργιών και αποφάσεων ο «αποκλεισμός»
Με δεδομένο ότι οι ενστάσεις έγιναν τέλη του Γενάρη, θεωρητικά υπήρχε περιθώριο να εκδικαστεί η υπόθεση, ώστε αρχικά να προκύψει ο δεύτερος φιναλίστ του τελικού (είχε ήδη προκριθεί σε αυτόν το Χαλάνδρι) και ακολούθως να πραγματοποιηθεί ο αγώνας για να αναδειχθεί ο Κυπελλούχος, που θα συμμετείχε και στη β’ φάση του Κυπέλλου Ερασιτεχνών, η οποία ξεκίνησε χθες (9/3).
Ωστόσο, ένας συνδυασμός εξελίξεων, κωλυσιεργιών και αποφάσεων καταδίκασαν τον Κυπελλούχο Αθηνών σε εξωγηπεδικό αποκλεισμό από τον θεσμό, αφού ήδη στη 2η αγωνιστική έχει προκριθεί χωρίς αγώνα ο αντίπαλός του στην πρεμιέρα, δηλαδή ο Κυπελλούχος Σάμου (Πυθαγόρας).
Αναμφίβολα πρωτεύοντα ρόλο για να οδηγηθούμε στη σημερινή κατάσταση έπαιξαν οι αλλεπάλληλες παρατάσεις στις απεργιακές κινητοποιήσεις του Δικηγορικού Συλλόγου, οι οποίες δεν επέτρεπαν στην εκδίκαση της -διπλής- υπόθεσης εγκαίρως. Με αυτό τον τρόπο, όμως, αναδύθηκαν στην επιφάνεια οι αδυναμίες και τα κενά των δύο αρμόδιων διοργανώτριων Αρχών, που θα μπορούσαν να έχουν βρει λύση στο πρόβλημα και δεν το έκαναν.
Δείλιασε η ΕΠΣΑ μπρος στο κόστος της απόφασης…
Είναι ξεκάθαρο ότι οι δικαστές των Πειθαρχικών Επιτροπών τόσο της ΕΠΣΑ, όσο και της ΕΠΟ, θα μπορούσαν να έχουν εκδικάσει την υπόθεση έστω και με υπομνήματα, παρακάμπτοντας την αποχή των δικηγόρων από τα καθήκοντά τους. Παρ’ όλα αυτά, δεν το έπραξαν για διαφορετικούς λόγους. Από την πλευρά της, η ΕΠΣΑ ξεκαθάρισε ευθύς εξαρχής με την στάση της πως δεν επρόκειτο να πάρει κάποια απόφαση που θα την έφερνε αντιμέτωπη με κάποια από τα δύο σωματεία της. Με άλλα λόγια, εκμεταλλεύθηκε την ιδιαιτερότητα της κατάστασης, αποποιήθηκε των ευθυνών της και περίμενε από την Πειθαρχική Επιτροπή της ΕΠΟ να βγάλει το… φίδι από την τρύπα. Έτσι, θα είχε τη δυνατότητα να «πατήσει» πάνω στην απόφαση της Ομοσπονδίας, όποια κι αν ήταν αυτή, βγαίνοντας έτσι από τη δύσκολη θέση στην οποία αυτομάτως θα βρισκόταν αν καλούνταν να σηκώσει το βάρος του κόστους που θα έφερε η οποιαδήποτε σύγκρουση.
Πιθανόν η διοίκηση της ΕΠΣΑ να κοστολόγησε πιο… χαμηλά το γεγονός ότι με αυτό τον τρόπο το Χαλάνδρι στερήθηκε του δικαιώματός του να διεκδικήσει το Κύπελλο και, εφόσον τα κατάφερνε στον τελικό, να πάρει μέρος στο Κύπελλο Ερασιτεχνών, που φέτος προσφέρει στον τροπαιούχο -για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού- μία θέση στην επόμενη Γ’ Εθνική! Ουσιαστικά, φαίνεται σαν να δείλιασε, με συνέπεια να παρει στον… λαιμό της μία ομάδα που δεν έφταιγε και τίποτα.
«Βολεύτηκε» η Επιτροπή Κυπέλλου με την… ευκολία της Ε.Ε. της ΕΠΟ
Η απόφαση της ΕΠΣΑ να μην… αποφασίσει, μεταβίβασε εξ ολοκλήρου την ευθύνη στην Πειθαρχική Επιτροπή της ΕΠΟ, που για περίπου έναν μήνα δεν εκδίκαζε τις υποθέσεις της, περιμένοντας να λυθεί η απεργία των δικηγόρων. Καθώς όμως περνούσε ο καιρός και τα ζητήματα παρέμεναν άλυτα, συνθέτοντας μία στοίβα εκκρεμοδικιών που ενίσχυαν τη δυσλειτουργία των θεσμών και την αναξιοπιστία των διοργανώσεων, ο πρόεδρος της ΕΠΟ, κ. Γιώργος Γκιρτζίκης, έδωσε εντολή στους δικαστές να προχωρήσουν τις υποθέσεις, έστω και χωρίς την παρουσία δικηγόρων. Και αν σε άλλες περιπτώσεις υπήρχαν τα χρονικά περιθώρια, σε αυτήν του Κυπελλούχου Αθηνών ήταν ήδη πολύ αργά. Ήδη οι Κυπελλούχοι Ερασιτεχνών Ελλάδος ετοιμάζονταν να πάρουν θέση στη σέντρα για την έναρξη του θεσμού, με εξαίρεση αυτόν της παλαιοτέρας Ένωσης της χώρας, που… απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του. Πληροφορίες, μάλιστα, θέλουν την ίδια την ΕΠΣΑ να κατέθεσε σχετικό αίτημα στην ΕΠΟ, η Εκτελεστική Επιτροπή της οποίας αποφάνθηκε πως «ο Πυθαγόρας Σάμου πρέπει να περάσει στην επόμενη αγωνιστική επειδή Κυπελλούχος Αθηνών δεν υπάρχει».
Έτσι, το σημείο της Προκήρυξης του Κυπέλλου Ερασιτεχνών που ανέφερε πως «ο 8ος όμιλος θα δώσει 3 αγώνες και μία ομάδα θα εξαιρεθεί και θα περάσει στον επόμενο γύρο χωρίς αγώνα» πήγε… στράφι, αφού τελικά έδωσε δύο αγώνες και εξαιρέθηκαν για να περάσουν στον επόμενο γύρο χωρίς αγώνα δύο ομάδες.
Κατά πολλούς, πρόκειται για μία αυθαίρετη απόφαση, αφού η Εκτελεστική Επιτροπή έχει ρόλο εκτελεστικό και οχι λήψης αποφάσεων που πλήττουν τα δικαιώματα ερασιτεχνικών σωματείων, τα οποία μάλιστα ουδεμία ευθύνη φέρουν για την κωλυσιεργία στη διευθέτηση δικαστικών υποθέσεων. Προφανώς, όμως, η Επιτροπή Κυπέλλου βρήκε τον εύκολο τρόπο που έψαχνε για να βγει από την -όντως- δύσκολη θέση και να «ξεμπερδέψει» με ένα θέμα που μόνο σκοτούρες δημιουργούσε, στην ομαλή πορεία του θεσμού.
Το ερώτημα που θα μείνει αναπάντητο
Η εκδίκαση της υπόθεσης έχει οριστεί να γίνει στις 17 του τρέχοντος μήνα, χωρίς νέες αναβολές. Μετά την ανακοίνωση της απόφασης θα ακολουθήσει -εκτός απροόπτου- η… καθιερωμένη έφεση, που θα οδηγήσει τη διαδικασία στην Δευτεροβάθμια Επιτροπή.
Κάποια στιγμή οριστικές αποφάσεις θα βγουν, κάποιοι θα δικαιωθούν, κάποιοι θα διεκδικήσουν το δίκιο τους μέσω έφεσης ενάντια στην πρωτόδικη απόφαση, κάποιοι θα βρεθούν αντιμέτωποι στον τελικό. Στο τέλος της ιστορίας, όμως, ένα ερώτημα θα έχει μείνει αναπάντητο: για ποιο λόγο το Χαλάνδρι στερήθηκε της δυνατότητας να διεκδικήσει το Κύπελλο Ερασιτεχνών και την άνοδο στη Γ’ Εθνική, στην περίπτωση που θα έχει κατακτήσει το Κύπελλο Αθηνών; Κατ’ επέκταση, σύμφωνα με ποια λογική ένα σωματείο και δη ερασιτεχνικό, αναγκάζεται να απωλέσει ένα σαφέστατο δικαίωμα που απορρέει από την ίδια τη συμμετοχή του σε μία διοργάνωση, πληρώνοντας αμαρτίες και… αδυναμίες των διοργανώτριων Αρχών;
*Πηγή: pamebala.gr
