Ο ΠΑΟΚ έχει δύο μεγάλες ατομικές βόμβες που είναι αφοπλισμένες και όσο δεν… οπλίζονται, ο Δικέφαλος παραμένει σαν έναν κοιμώμενο γίγαντα. Οι βόμβες που αν ενεργοποιηθούν επιτέλους, θα διαλύσουν όλους τους αντιπάλους, είναι ο Ιβάν Σαββίδης και οι οπαδοί των ασπρόμαυρων και κυρίως οι οργανωμένοι.
Η συμπλήρωση των 90 χρόνων και όσα έγιναν στην ημέρα γενεθλίων του ΠΑΟΚ, ίσως ήταν της μοίρας γραφτό, να γίνει την ημέρα που θα ευαισθητοποιηθούν όλοι, ώστε να αλλάξει πορεία η οικογένεια του Δικεφάλου. Οι δύο γιορτές, αυτή της επιτροπής των 90 χρόνων και η άλλη του κόσμου στον Λευκό Πύργο, μακάρι να γίνουν η απαρχή για να αλλάξουν τα δεδομένα, που τώρα είναι αρνητικά για τον ΠΑΟΚ.
Όσα έγιναν την 20η Απριλίου του 2016 είναι η εικόνα της οικογένειας του ΠΑΟΚ σήμερα. Μία οικογένεια μπερδεμένη που δεν ξέρει τι θέλει και πως να το αποκτήσει. Από την μία είχαμε την εκδήλωση που επενδύθηκαν εκατοντάδες χρήματα αλλά που δεν άγγιξε κανέναν ΠΑΟΚτσή ενώ ήταν εντελώς ανοργάνωτη με αποτέλεσμα να βγαίνει ένα αποτέλεσμα χαώδες, τόσο κοινό όσο και με τις ποδοσφαιρικές ομάδες τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Ο Σαββίδης έδωσε ένα κάρο λεφτά και ζήτησε να γίνει μία γιορτή αξέχαστη στον κόσμο του ΠΑΟΚ. Οι συνεργάτες του, το μόνο που κατάφεραν ήταν να δεχτεί και… κράξιμο από πάνω, αφού είχαν την φαεινή ιδέα να μην καλέσουν σε αυτή την γιορτή τον κόσμο της ομάδας. Από την άλλη είχαμε το πάρτι των οργανωμένων οπαδών που ήταν εντελώς στο… πόδι με αποτέλεσμα να μην γίνει κάτι που θα μείνει αξέχαστο στον κόσμο ούτε και να βρεθούν τόσο πολλοί φίλαθλοι, όσο αξίζει στον ΠΑΟΚ αλλά και στους ίδιους τους οργανωμένους.
Αυτή είναι η εικόνα του ΠΑΟΚ σήμερα. Δυστυχώς. Από την μία ο Ιβάν Σαββίδης που αγάπησε την ομάδα, δεν υπολογίζει στο χρήμα έτσι ώστε να ικανοποιήσει τον κόσμο αλλά χωρίς άξιους συνεργάτες ώστε να καταφέρουν τα χρήματα να τα εξαργυρώσουν σε δόξα για την ομάδα και τον ίδιο με τον μεγαλόμετοχο να καλείται να αξιολογήσει όσους είναι δίπλα του ή γύρω του και από την άλλη οι οπαδοί του ΠΑΟΚ που δεν δείχνουν την ενότητα και την οργάνωση που είχαν τα παλιότερα χρόνια, παρόλο που και τώρα υπάρχουν αξιόλογα στελέχη και παρόλο που αγαπάνε την ομάδα εμπράκτως και πολλοί πάνω από την ζωή τους. Και κάπου μέσα σε όλην αυτήν την ανοργανωσιά, έρχεται η αστάθεια, οι παρεξηγήσεις, τα μπερδέματα και όχι μόνο τα δύο… όπλα των ασπρόμαυρων, παραμένουν ανενεργά αλλά και πολλές φορές, κοιτάνε το ένα το άλλο, αντί να στοχεύουν τους εχθρούς.
Νομίζω ότι η επόμενη ημέρα της 20ης Απριλίου είναι ημέρα περισυλλογής. Η 20η Απριλίου έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα: τα κεφάλια μέσα, ξεσκαρτάρισμα, οργάνωση και ενότητα, ώστε να γίνει ο ΠΑΟΚ ξανά οικογένεια. Μέχρι τότε οι… σφαλιάρες θα έρχονται η μία μετά την άλλη και όσο δεν γίνονται όλοι μία γροθιά, οι αντίπαλοι θα γελάνε πονηρά.
Δεν αργεί η στιγμή που θα σε ρίξουν κάτω και θα σε πατήσουν και από πάνω. Εκτός αν όλοι όσοι πρέπει αλλάξουν ρότα, δυναμώσουν γίνουν έναν, αλλάξουν κατεύθυνση , έρθουν πιο κοντά και μπορέσουν να κοιτάξουν στα ίσια τον πραγματικό αντίπαλο του Δικέφαλου αϊτού.
