Μια μεγάλη συνέντευξη παραχωρησε στην ουκρανική ιστοσελίδα “xsport.ua” ο Λέο Μάτος, σχολιάζοντας τα όσα έζησε στη Ντίπρο αλλά και τον μέλλον του στον ΠΑΟΚ.
Ο Βραζιλιάνος μπακ, μεταξύ άλλων, τόνισε:
“Δεν μπορώ ακριβώς να πω ναι ή όχι στο αν υπέγραψα με τον ΠΑΟΚ. Υπάρχει ενδιαφέρον, αλλά εγώ δεν το σκέφτομαι. Χθες έφτασα στο Ρίο και έχω τον χρόνο να σκεφτώ”.
“Είμαι ευγνώμων στην Ντίπρο για τα δύο χρόνια που πέρασα εκεί. Θα ήθελα να πω ευχαριστώ στους προπονητές, όλους τους υπάλληλους του συλλόγου, τους παίκτες. Παρά το γεγονός ότι δεν πληρωνόμουν (σ.σ. γέλια), είμαι ευχαριστημένος με το χρόνο που πέρασα εκεί. Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ”.
“Γνωρίζω για τον πόλεμο μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσίας. Πριν από δύο χρόνια, άρχιζε όλη αυτή η κατάσταση. Είμαι Βραζιλιάνος, δεν ενδιαφέρομαι για αυτόν τον πόλεμο. Φυσικά, μισώ τους πολέμους, αλλά δεν είναι πολύ σημαντικό για μένα. Πρέπει να κάνω τα χρήματα, έχω μια οικογένεια να θρέψω. Θα πρέπει να σκέφτομαι μόνο το όνομά μου, την καριέρα μου”.
“Δεν έχω πλέον μάνατζερ. Είχα έναν και δούλεψα μαζί του από τα 14 έως τα 23 μου. Στην αρχή με είχε βοηθήσει αλλά στη συνέχεια σταμάτησε με τις αποφάσεις που πήρε. Όταν το συμβόλαιό μου έληγε, αποφάσισε να τρέξει τον εαυτό του. Με “έκλεινε” σε ομάδα που δεν ήθελα να πάω”.
“Έσπασα το συμβόλαιο μου με την Ντίπρο. Συμφωνήσαμε ότι θα μου πληρώσει ό,τι μου οφείλει για το διετές συμβόλαιο. Δεν μπορώ να σας πω πόσα, αλλά υποσχέθηκε να πληρώσει. Αν δεν πληρώσει βέβαια, θα πρέπει να προχωρήσε σε προσφυγή. Είναι δυσάρεστο, αλλά αναγκαίο. Δουλεύω για τα χρήματα”.
“Τους τελευταίους τρεις μήνες δεν πήρα ούτε ένα ευρώ. Δεν είναι εύκολο να δουλεύεις δωρεάν. Αποφάσισα ότι ήταν καλύτερο να τελειώσω σε ένα κανονικό επίπεδο, από το να παίζω. Καλύτερη να δωθεί η ευκαιρία σε παίκτες που θέλουν να παίξουν”.
“Ήταν δυσάρεστο όταν ο Μάρκεβιτς με είχα χαρακτηρίσει τουρίστα, αλλά εγώ πραγματικά τον σεβομαι. Νομίζω ότι τότε δεν με γνώριζε αρκετά. Πώς μπορεί να είναι τουρίστας κάποιος που έπαιξε στις μικρές Εθνικές Βραζιλία, έγινε πρωταθλητής κόσμου, έπαιξε στη Φλαμένγκο, τη Μαρσέιγ… Δε ζήτησε ποτέ συγνώμη και ποτέ δεν τον ρώτησα. Δεν έχω τίποτα εναντίον του, ο Μάρκεβιτς είναι ένας πολύ καλός προπονητής. Όταν άρχισα να παίζω καλά, είχαμε μια-δυο φορές την χαρά να μιλήσουμε μαζί, και όλα ήταν μια χαρά. Του εύχομαι μόνο το καλύτερο”.