“Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς”, μια φράση που κάθε φορά που ακούγεται στη Θεσσαλονίκη, το μυαλό όλων πηγαίνει στον Πάμπλο Γκαρσία.
Σήμερα (11/5) ο… άλλοτε ηγέτης του ΠΑΟΚ μέσα στο γήπεδο, γιορτάζει τα 39α γενέθλιά του και το INPAOK κάνει μια αναδρομή στις μεγάλες στιγμές του, όσο εκείνος φορούσε τον δικέφαλο στο στήθος.
Ο Πάμπλο Γκαρσία λατρεύτηκε όσο λίγοι από τον κόσμο του ΠΑΟΚ. Έγινε σύμβολο και σύνθημα στα χείλη τους.
Ήρθε στη Θεσσαλονίκη στις 29/7/2008 μέσα σε αποθέωση από τους ΠΑΟΚτσήδες στο αεροδρόμιο Μακεδονία, δύο μέρες αργότερα ανακοινώθηκε η συμφωνία του με την ΠΑΕ ΠΑΟΚ και τα υπόλοιπα γράφτηκαν στην ιστορία.
Ο “Κανάριο” έζησε μοναδικές στιγμές ως παίκτης του Δικεφάλου ενώ ακόμα και σήμερα δεν αποχωρίζεται τον αγαπημένο του σύλλογο αφού έχει εγκατασταθεί μόνιμα στη Θεσσαλονίκη με την οικογένειά του.
Αυτή τη στιγμή διατελεί βοηθός προπονητή, στο πλάι του Άγγελου Ζαζόπουλου, στην Κ17 του ΠΑΟΚ. Από το καλοκαίρι και οι δύο άνδρες θα αναβαθμιστούν, αναλαμβάνοντας μαζί την Κ20 των ασπρόμαυρων.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Το άκουσμα της είδησης ότι η ομάδα συζητάει για την απόκτηση του άλλοτε αμυντικού χαφ των “Γκαλάκτικος” της Ρεάλ Μαδρίτης, σκόρπισε μια θύελλα ενθουσιασμού στην πόλη.
Από την υποδοχή του στο αεροδρόμιο ακόμη, φάνηκε το δέσιμο που θα έχει ο Ουρουγουανός με τον κόσμο του ΠΑΟΚ.
Με τον τρόπο παιχνιδιού του στον αγωνιστικό χώρο, την ποιότητα, το πάθος και τον τσαμπουκά που “έβγαζε”, αποτέλεσε τον ιδανικό ποδοσφαιριστή για να ταυτιστεί μαζί του.
Γεγονότα που σημάδεψαν την πορεία του…. πολλά. Η γροθιά στον Ντιόγκο στο “Καραΐσκάκης”, οι διαδοχικές αποβολές του την πρώτη σεζόν στην Τούμπα, η κόντρα του με τον διαιτητή Κάκκο, η… συνέντευξή του (περί cojones), το γκολ με τον Παναθηναϊκό στην Τούμπα το Φλεβάρη του 2010 λίγο μετά το θάνατο της μητέρας του και το ξέσπασμά του στη συνέχεια, το διπλό στο “Καραΐσκάκης” που σφράγισε τα προκριματικά του Champions League και οι έξαλλοι πανηγυρισμοί, οι τεράστιες προκρίσεις σε Σουκρού Σαράτσογλου και White Hart Lane και πολλές πολλές ακόμα άκρως ασπρόμαυρες στιγμές.
Το δέσιμο του με τον κόσμο όμως δεν οφείλεται μόνο στην απόδοσή του εντός των τεσσάρων γραμμών. Οι ατάκες του Πάμπλο αλλά και η συμπεριφορά του εκτός γηπέδου τον έκαναν ακόμα πιο αγαπητό στην Τούμπα.
Οι ατάκες του που έγραψαν ιστορία:
“Αν πεθάνω στην Ουρουγουάη, θέλω να μου στείλουν ένα στεφάνι με το έμβλημα του ΠΑΟΚ για να με θάψουν”.
“Θέλω να στείλω ένα μήνυμα στον κόσμο του ΠΑΟΚ. Να ξέρουν ότι αυτή την φορά δεν θα κατέβω στην Αθήνα μόνο με το μαχαίρι στα δόντια. Θα πάω σαν τον Λεωνίδα με πανοπλία και όλα τα όπλα, έτοιμος για την μάχη…”
“Προσπαθώ να ανταποδώσω στο 100% μέσα στο γήπεδο αυτή την αγάπη που μου δείχνει ο κόσμος του ΠΑΟΚ. Κι όταν δεν μπορώ να το κάνω στο 100%, θέλω τουλάχιστον να ιδρώνω τη φανέλα!
“Υπάρχουν πολλοί που δεν τους αρέσει ο τρόπος με τον οποίο αγωνίζομαι και ίσως να θέλουν να φορέσω και φούστα για να παίξω. Ακόμη και η μάνα μου (σ.σ. όταν είχε κάνει τη δήλωση ήταν ακόμη στη ζωή) να ήταν απέναντι ως αντίπαλος, τα ίδια σκληρά μαρκαρίσματα θα έκανα…”
“Αν ένα φάουλ πάνω στο Σορλέν στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό το είχα κάνει εγώ, θα είχα αποβληθεί, θα είχα φάει τρεις-τέσσερις αγωνιστικές και θα είχαν φωνάξει την αστυνομία να με πάει φυλακή”.
“Καλύτερα που δεν σκόραρα με τον Ολυμπιακό. Η ομάδα θα έμενε με δέκα παίκτες, γιατί σίγουρα θα έκανα και κάποια μαλ… για να πανηγυρίσω το γκολ”.
“Κάποια πράγματα στη ζωή δεν εξαγοράζονται με τα χρήματα. Αυτό που εγώ ζω εδώ στην Θεσσαλονίκη και στον ΠΑΟΚ δεν έχει τιμή. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ έχει αρχ…”
“Η Μύκονος είναι κοσμικό νησί, δεν είναι για αριστερούς. Τι δουλειά έχω εγώ εκεί;”
“Ο ΠΑΟΚ είναι μάχη και θυσία”
“Εγώ δεν είμαι η διοίκηση. Είμαι ποδοσφαιριστής. Όμως νομίζω ότι ίσως να ήρθε η ώρα να μην παίξουμε στην Αθήνα. Να οργανώσει η διοίκηση ένα φιλικό εκείνη τη μέρα ή μια καλή προπόνηση, παρά να παίξουμε εκεί. Εγώ προτιμώ να μείνω σπίτι γιατί θα μας κλέψουν σίγουρα”.
“Ζούσα σε ένα μικρό χωριό και αυτό που μας ενδιέφερε ήταν να κλοτσάμε την μπάλα. Πρώτη μου δουλειά ήταν στα πανηγύρια, όπου έκοβα σταφύλια. Μετά δούλεψα σε ένα φούρνο, παράγοντας ψωμί και μετά ζύγιζα τα φρούτα σε λαικές αγορές, βοηθώντας την οικογένεια μου. Κάποια μέρα κάλεσαν από το ραδιόφωνο όσα νεαρά παιδιά ήθελαν να παίξουν ποδόσφαιρο, να συγκεντρωθούν σε ορισμένο τόπο και χρόνο. Ενδιαφέρθηκα και πήγα.
Έτυχε βέβαια πολλοί παίκτες να είναι από την πρωτεύουσα, και δεν μου δίνανε την μπάλα. Αναγκάστηκα και την πήρα από έναν συμπαίκτη μου, με συνέπεια να με διώξουν. Μου είπαν να ξαναπάω τη Δευτέρα, αλλά εκείνη τη μέρα έβρεχε και εγώ δεν πήγα. Ο πατέρας μου τους είπε “δώστε του μια ευκαιρία ακόμη, είναι καλό παιδί”.
“Στο ισπανικό πρωτάθλημα όποτε ο διαιτητής έχει αμφιβολία για ένα καυγά, αποβάλλει τον Ουρουγουανό”.
“Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς, αυτό είναι το σύνθημα της ζωής μου. Το έμαθα από έναν γυμναστή που είχα σε μία ομάδα. Τον άκουγα να το λέει συνέχεια, μου έμεινε και το ακολουθώ ως στάση ζωής. Έτσι είμαι εγώ”.
Ο Γκαρσία απέδειξε πως δεν “κοιτάει” τα χρήματα όταν ανανέωσε δύο φορές το συμβόλαιό του (το ’10 και το ’12) με τον ΠΑΟΚ, δεχόμενος αισθητή μείωση αποδοχών, το 2010 κατά 35% και το 2012 κατά 30%
Το πρώτο του γκολ με τη φανέλα του ΠΑΟΚ το πέτυχε στις 7/11/09 όταν μετά από εκτέλεση φάουλ διαμόρφωσε το 0-2 στην εκτός έδρας αναμέτρηση με τον Πανθρακικό στην Κομοτηνή.
Συνολικά κατέγραψε 153 συμμετοχές, 6 γκολ και 15 ασίστ όσο φορούσε την ασπρόμαυρη φανέλα.
Ο κόσμος του ΠΑΟΚ τον λάτρεψε από την πρώτη στιγμή και συνεχίζει να του το δείχνει μέχρι σήμερα. Αποδείξεις πολλές. Από τα συνθήματα “ΠΑΟΚ, θρησκεία, τρομοκρατία, τιμή και δόξα στον Πάμπλο το Γκαρσία“, το πανό “NO GARCIA, NO PARTY“, στην μετονομασία του ΣΦ ΠΑΟΚ Σκύδρας σε ΣΦ ΠΑΟΚ Σκύδρας “Pablo Garcia” και την απίστευτη χειρονομία ενός οπαδού να φιλήσει τα πόδια του Πάμπλο στο ματς με τη Λοκομοτίβα Ζάγκρεμπ το 2015 στην Τούμπα, όταν και ο Ουρουγουανός παρακολούθησε τον αγώνα από τη Θύρα 4.
Μία ιστορία παθολογικής αγάπης που μόνο ο Πάμπλο Γκαρσία και οι ΠΑΟΚτσήδες μπορούν να εξηγήσουν…
