Την επιτυχία της η γυναικεία ομάδα του ΠΑΟΚ, την οφείλει στην καθεμία παίκτρια ξεχωριστά καθώς όλες έχουν συμβάλλει τα μέγιστα στην τεράστια στη δημιουργία αυτής της δυναστείας. Μία από αυτές είναι η Χαρά Δημητρίου, ακρογωνιαίος λίθος αυτού του οικοδομήματος που αρνείται να πέσει από την κορυφή όλα αυτά τα χρόνια.
Το INPAOK επικοινώνησε μαζί της λίγο πριν η έμπειρη μπακ αποχωρήσει από τον Δικέφαλο καθώς αποφάσισε να φύγει στο εξωτερικό για βιοποριστικούς όπως λέει η ίδια λόγους.
Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη:
Πως ζήσατε τον τελικό κυπέλλου; Ποια ήταν η πιο έντονη στιγμή του παιχνιδιού;
“Τα παιχνίδια που είναι νοκ άουτ φυσιολογικά χρίζουν και ιδιαίτερης σημασίας. Όλους τους αγώνες τους βλέπουμε με σοβαρότητα και ο μόνος στόχος μας είναι η νίκη. Αλλά σε τέτοιου είδους αγώνες όπως ο τελικός υπάρχει περισσότερη πίεση και είναι λογικό. Ξέρεις ότι είσαι ΠΑΟΚ και μόνο αυτό πρέπει να κάνεις, να κερδίσεις. Την στιγμή που η Ελένη (σ.σ. Μάρκου) κλείδωσε το αποτέλεσμα, εκεί αρχίσαμε όλες όσο κούρασμένες κι αν ήμασταν να χαμογελάμε και να κλαίμε ταυτόχρονα”.
Είδαμε ότι ξεσπάσατε στους πανηγυρισμούς στο τέλος. Είναι το νταμπλ μια δικαίωση των προσπαθειών σας;
“Ήταν μεγάλη δικαίωση των κόπων μας και επιτέλους έπρεπε να καταλάβουν όλοι ότι ο ΠΑΟΚ αναμφισβήτητα είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Έγιναν πολλές δηλώσεις κατά καιρούς από όλες τις ομάδες, όμως όλες είχαν την ευκαιρία να το αποδείξουν μέσα στο γήπεδο. Εκείνα είναι που μας πεισμώνουν πιο πολύ και δε λέμε να σταματήσουμε να παίρνουμε τίτλους”.
Αυτό που έχει χτίσει ο ΠΑΟΚ τόσα χρόνια είναι κάτι μοναδικό. Θεωρείς ότι μπορεί να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια;
“Μοναδικό δε λες τίποτα και δύσκολα να επιτευχθεί από οποιοδήποτε άλλο. Βλέπεις τις άλλες ομάδες να κάνουν μεταγραφές για έναν χρόνο, μετά να φεύγουν οι παίκτριες και ξανά το ίδιο. Εμείς παίζουμε και προπονούμαστε μαζί αρκετά χρόνια, η χημεία μας είναι αυτή που μας φτάνει ψηλά. Η προπόνηση επίσης είναι σημαντικός παράγοντας, χωρίς αυτή δε θα μπορούσαμε να φτάσουμε ως εδώ. Πάντα ήμασταν μαχητές μέχρι τέλους έτσι αρμόζει στον πρωταθλητή. Έτσι έχουμε μάθει”.
Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας όλα αυτά τα χρόνια;
“Φυσικά και θα συνεχιστεί. Πίσω μας υπάρχουν πάρα πολλά κορίτσια ικανά να αγωνιστούν στην πρώτη ομάδα, κορίτσια που ήδη παίζουν αρκετά χρόνια μαζί”.
Που μπορεί να φτάσει η ομάδα κατά τη γνώμη σου στην Ευρώπη; Πιστεύεις ότι έχει πιάσει ταβάνι;
“Εφόσον ήρθε η πρόκριση στους 32 της Ευρώπης ήδη έχει τεθεί ο επόμενος στόχος και αυτός είναι η πρόκριση στους 16 της διοργάνωσης. Αυτή η ομάδα μπορεί να καταφέρει πολλά, δεν έχει πιάσει ταβάνι. Έχει ακόμα δρόμο ο ΠΑΟΚ, δρόμο που χαράξαμε εμείς οι ίδιες τον περασμένο Αύγουστο”.
Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι για τη συνέχεια της καριέρας σου;
“Όπως έχω πει επανειλημμένως είμαστε καθαρά ερασιτέχνες. Κι ας δουλεύει αυτή η ομάδα στο αγωνιστικό κομμάτι σε πλαίσια επαγγελματικά με καθημερινές προπονήσεις. Βιοποριστικό είναι το θέμα μας, ξεκάθαρα. Πρέπει κάπως να ζήσουμε. Γι’ αυτό κι εγώ πήρα την απόφαση να ξενιτευτώ, ελπίζοντας και παλεύοντας για ένα καλύτερο αύριο στη ζωή μου. Η εργασία με οδηγεί στη Γερμανία και εκεί θα αγωνιστώ σε κάποια ποδοσφαιρική ομάδα. Η προπονητική επίσης με ενδιαφέρει πολύ και σκέφτομαι να πάω στο επόμενο δίπλωμα που είναι το UEFA A. Μπορεί να μην το επιδιώξω άμεσα αλλά σίγουρα κάποια στιγμή”.
Εφόσον ισχύει η είδηση της αποχώρησής σου θα ήθελες να μας πεις ποιες δύο στιγμές ξεχωρίζεις σε όλα αυτά τα χρόνια που είσαι στην ομάδα;
“Την χρονιά που δεν πήραμε τον πρωτάθλημα με όλες εκείνες τις ενστάσεις ήμουν πολύ στεναχωρημένη, πλησίαζε το Final Four και καταφέραμε να κατακτήσουμε το Κύπελλο με υπέροχο ποδόσφαιρο και συντριπτικό αποτέλεσμα ενάντια στον τότε πρωταθλητή. Και φέτος το καλοκαίρι, το μεγαλύτερο κατόρθωμα της ομάδος μας η πρόκριση στους 32, είχαμε τρελαθεί όλες. Οι πανηγυρισμοί κάθε τίτλου θα μείνουν βαθιά χαραγμένοι μέσα μου. Κλάματα, μια αγκαλιά, χαμόγελα, φωνές”.
