Ο Στέλιος Γιαννακόπουλος παραχώρησε μία μεγάλη συνέντευξη στην «ΕΡΑ ΣΠΟΡ» όπου δεν έκρυψε την πεποίθησή του ότι μόνο ο ΠΑΟΚ μπορεί να κοντράρει τον Ολυμπιακό λόγω της παρουσίας του Ιβάν Σαββίδη.
Ο πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής (ο οποίος εντός ελληνικών συνόρων συνδέθηκε με τον Ολυμπιακό και τις… βουτιές για τις οποίες έχει πει ότι μετανιώνει…) και νυν τεχνικός της Κηφισιάς για τον ΠΑΟΚ είπε: «Μόνο ο ΠΑΟΚ μπορεί να εκτοπίσει τον Ολυμπιακό. Έχει την οικονομική δυνατότητα ελέω Σαββίδη. Όσο ο Ολυμπιακός είναι πιο δυνατός οικονομικά από τους αντιπάλους του, θα είναι δύσκολο να τον εκτοπίσει κάποια άλλη ομάδα».
Αναλυτικά στη συνέντευξη του στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ είπε τα εξής:
«Είμαι τυχερός που έχω στο πλάι μου τη σύζυγό μου Στέλλα, με την οποία έχουμε τρεις υπέροχους γιους. Είμαστε πολλά χρόνια μαζί και με έχει στηρίξει πολύ. Έμενε 3-4 στενά πιο πάνω από το πατρικό μου στην Καισαριανή και από τότε που ήμαστε μαζί αποτελεί το άλλο μου μισό Πιστεύω πάρα πολύ στο Θεό. Μετά από κάθε γκολ φίλαγα το σταυρουδάκι που έχω ακόμα στο λαιμό μου. Ως άνθρωπος θέλω το τέλειο και δεν μου αρέσει η προχειρότητα. Στην Ελλάδα με εκνευρίζει η προχειρότητα που αντιμετωπίζουν το σπορ. Ο ερασιτεχνισμός στο μεγαλείο του τολμώ να πω. Στην Αγγλία αγαπάνε το ποδόσφαιρο. Κάνουν τον ποδοσφαιριστή να νιώθει ξεχωριστός»
Για το αν είναι Ολυμπιακός η Παναθηναϊκός: «Ακόμα με ρωτάνε , αν είμαι Παναθηναϊκός ή Ολυμπιακός. Και να θες να πεις τι ομάδα είσαι εδώ στην Ελλάδα, ξέρεις πως είναι δύσκολο. Ήμουν Παναθηναϊκός μικρός, αφού ο μπαμπάς μου έπαιζε στον Παναθηναϊκό ενώ ο αδερφός μου ήταν ΑΕΚτσής. Κάθε πρώτη Κυριακή πηγαίναμε να δούμε με τον πατέρα μου στον Παναθηναϊκό και κάθε δεύτερη, με τον αδερφό μου την ΑΕΚ. Όταν πήγα στον Ολυμπιακό με όλα αυτά που έζησα, και πέτυχα και ήταν πάρα πολλά, έγινα Ολυμπιακός. ‘Όλος ο κόσμος το ξέρει. Κάθε ομάδα που αγωνίστηκα έδωσα τα πάντα και αποτελεί ξεχωριστό μέρος στην καρδιά μου».
Για την φυγή του από τον Ολυμπιακό: «Οι σχέσεις μας παρέμειναν πολύ καλές και με το κύριο Κόκκαλη. Υπήρχε διαφωνία στο οικονομικό κομμάτι. Δεν έγινε κάτι παρασκηνιακό. Χωρίσαμε σαν φίλοι. Βάζεις μια τιμή για τον εαυτό σου στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο και η άλλη πλευρά το δέχεται ή όχι. Δεν ήταν η μόνο η Μπόλτον, ήταν το δέλεαρ της Πρέμιερ λιγκ και αποζημιώθηκα με το παραπάνω. Στην Αγγλία ζήσαμε το σεβασμό, τον πολιτισμό και σε συνάρτηση με τις επαγγελματικές επιτυχίες μου νομίζω πως η επιλογή μου ήταν πολύ καλή».
Για την εύνοια των μεγάλων ομάδων στο ελληνικό πρωτάθλημα: «Δεν νομίζω πως πρόκειται να αλλάξει αυτό. Οι μεγάλες ομάδες θα προστατευτούν πιο πολύ, από τις μικρομεσαίες και αυτό συμβαίνει παντού. Είναι στο υποσυνείδητο του διαιτητή. Έχω δει σφυρίγματα όταν έπαιζα στον Ολυμπιακό τα οποία κερδίζαμε 2-0 η 3-0 και ο διαιτητής σφύριζε λάθος. Αυτό δεν εξυπηρετούσε τον Ολυμπιακό».
Συγκρίνοντας τον Ολυμπιακό του τότε με τον Ολυμπιακό του σήμερα: «Θεωρώ ότι η ομάδα του 7 συνεχόμενου ήταν η πιο πλήρης που είχαμε ποτέ. Μόνο ο Ριβάλντο θα χωρούσε σε αυτή την ομάδα».
Για τον Μάρκο Σίλβα και τον Δημήτρη Ελευθερόπουλο: «Είναι νέος προπονητής και καλός ο Πορτογάλος. Έχει όραμα, φλόγα, δείχνει τελειομανής. Πάντως Θα μπορούσε π.χ. να είναι και ο Ελευθερόπουλος στον πάγκο του Ολυμπιακού. Ο Δημήτρης έχει το μεγάλο προσόν να ξέρει τον Ολυμπιακό. Ξέρει τα πάντα για το σύλλογο».
Για τις αγοραπωλησίες ποδοσφαιριστών: «Πρέπει να δει κανείς και το brand name του συλλόγου. Ο Ολυμπιακός έχει γίνει –θα έλεγα-μια καινούργια Πόρτο. Κάνει παραγωγή ποδοσφαιριστών, τους πουλάει πουλά ακριβότερα σε μεγάλα κλαμπ από ότι τους αγοράζει».
Για την περίπτωση να βρεθεί κάποια μέρα στον πάγκο του Ολυμπιακού: «Έχουμε ματώσει για την φανέλα του Ολυμπιακού. Υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα απ’ αυτό, δηλαδή να σου δώσουν τα κλειδιά της ομάδας; Πάντως αν μπορούσα με κάποιο μαγικό τρόπο να το κάνω, την ομάδα που θα ήθελα να κοουτσάρω είναι την ομάδα του Ολυμπιακού που κατέκτησε το έβδομο συνεχόμενο πρωτάθλημα».
Για τα γκολ που θυμάται: «Το γκολ που πέτυχα με την Πόρτο στο ΟΑΚΑ σημάδεψε την καριέρα μου, ενώ εξίσου σημαντικό ήταν και αυτό στο παγωμένο Ζάγκρεμπ κόντρα στην Κροάσια. Το γκολ που πέτυχα με την Μπόλτον κόντρα στον Άρη, ήταν ένα γκολ που θυμάμαι εξίσου ,ένα γκολ, που δεν μπορούσα να το αποφύγω. Όταν δένεις τα κορδόνια σου και μπαίνεις στο γήπεδο, παίζεις για την ομάδα σου».
Για τη Ριζούπολη: «Είχε πολύ ένταση, πραγματικά δεν ήταν ωραίο. Σε κανέναν δεν αρέσει ότι συνέβη. Ήταν αυτό που ήταν, It is what it is που λένε και οι Αμερικανοί. Είχαμε πάει νωρίς στο γήπεδο ,χωρίς να έχουμε φάει και να έχουμε κοιμηθεί ,και ήμασταν άπαντες μέσα στην ένταση. Πάντως δεν μου αρέσουν τέτοιες καταστάσεις γενικά στα γήπεδα π.χ. όπως βιώναμε και εμείς τα ίδια όταν αγωνιζόμασταν στην Τούμπα».
Για ως δουλεύει προπονητικά: «Παρακολουθώ τα πάντα και δουλεύω ωρες στο γήπεδο και στο σπίτι. Είμαι αφοσιωμένος σε αυτό που κάνω γιατί θέλω να πετύχω. Προσπαθούσα όταν έπαιζα να πάρω τα καλύτερα στοιχεία από τους προπονητές μου. Τώρα παρακολουθώ και μελετώ μεγάλους προπονητές για να μαθαίνω».
Για τον Πανηλειακό: «Με τον Πύργο έχω καταπληκτικές αναμνήσεις. Έμενα μόνος μου σε ένα δυαράκι μου είχε δώσει η ομάδα. Κάθε μέρα ήμουν παρέα με τον Τζόρτζεβιτς και πετύχαμε πολλά με τον Πανηλειακό. Μακάρι όλοι οι πρόεδροι να είναι σαν τον κ. Σταυρόπουλο. 1 του μηνός έπαιρνες μισθό και 15η τα πριμ».
Για την Εθνική Ελλάδα του τότε και του σήμερα: «Κατακτήσαμε το Εuro γιατί όπως λέμε στην προπονητική, ήμασταν team building, ήμασταν μια γροθιά. Η εθνική δεν ήταν κέντρο διερχομένων. Ήταν ο Ότο, ο βοηθός του και ο Γιώργος Παπαλάνης μαζί με τον Βασίλη Χατζηαποστόλου. Το μυστικό είναι, λίγοι άνθρωποι γύρω από την εθνική. Η ομάδα πέρασε μια καμπή με τον αποκλεισμό. Πιστεύω να την ξεπεράσει και να βρει τον δρόμο της».
ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΠΑΡΕΝΕΒΗΣΑΝ ΟΙ:
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΟΧΟΥΡΟΓΛΟΥ: «Με τον Στέλιο περάσαμε 4-5 χρόνια πολύ καλά στον Ολυμπιακό. Κάναμε ντεμπούτο με την Πόρτο, που κερδίσαμε με την γκολάρα του Στέλιου. Σπουδαίος άνθρωπος, μεγάλος ποδοσφαιριστής, που ευτυχώς για εμένα ως τερματοφύλακας τον είχα συμπαίκτη. Κάναμε και ωραίες πλάκες με το τσιγάρο που απεχθανόταν. Έμπαινα μέσα στο δωμάτιο που ήταν με τον Αμανατίδη με τα παντζούρια κλειστά και άναβε τσιγάρο».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΠΟΥΛΟΣ: «Ήταν ευλογία για κάποιον προπονητή να έχει κάποιον παίχτη σαν το Στέλιο. Δούλευε πολύ, ήταν παίχτης υπόδειγμα και είναι πολύ καλός μου φίλος.Κάναμε και πλάκες π.χ. όταν τελείωνε η προπόνηση, για να του κάνω πλάκα και να τον νευριάσω του έλεγα σούταρε και εγώ θα αποκρούω με το ένα χέρι. Αυτός, έστελνε την μπάλα άουτ».
ΤΑΚΗΣ ΛΕΜΟΝΗΣ: «Βασικό χαρακτηριστικό του, πως γυάλιζε το μάτι του πριν τα μεγάλα παιχνίδια. Αυτό το συστατικό ήταν καταπληκτικό. Αυτός ήταν και ο λόγος που έφτασε τόσο ψηλά. Ένα χαρακτηριστικό στιγμιότυπο, στα αποδυτήρια της Λεωφόρο Αλεξάνδρας στο 1-4, περίμενε πως και πως να αρχίσει το ματς, φώναζε στο διαδρομο,περιμένοντας το σφύριγμα του διαιτητή».
