Κανένα περιθώριο να ανοίξει θέμα προπονητή στον ΠΑΟΚ, δεν άφησε ο Ιβάν Σαββίδης με την απόφαση του να ανακοινώσει αμέσως μετά το τέλος του αγώνα με τον Παναθηναικό, την συνεργασία του Δικεφάλου με τον Βλάνταν Ιβιτς. Δεν ήταν μια αντίδραση της στιγμής. Δεν ήταν αποτέλεσμα της ευφορίας που δημιούργησε η επιτυχία της ομάδας να κατακτήσει την 1η θέση στα play off.
H εικόνα της ομάδας από τότε που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία ο Βλάνταν Ιβιτς, έδωσε το δικαίωμα στον Ιβάν Σαββίδη αλλά και τον Λούμπος Μίχελ να καταλήξουν στην απόφαση συνεργασίας με τον Σέρβο τεχνικό για την επόμενη σεζόν. Δεν είναι μυστικό ότι ο Μίχελ είχε επαφές με διάφορους προπονητές το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Έκανε αυτό που έπρεπε. Προγραμματισμό για κάθε ενδεχόμενο έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του το ενδεχόμενο παραμονής του Ιβιτς σε περίπτωση που αποδείκνυε ότι άξιζε την ευκαιρία. Και ο Σέρβος το πέτυχε. Κατάφερε να πείσει ότι αξίζει να του ανατεθεί η τεχνική ηγεσία της ομάδας και να αναδείξει ο ΠΑΟΚ έναν προπονητή από τα σπλάχνα του.
Γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Ο Ιβιτς μετά από 4 χρόνια ποδοσφαιρικής καριέρας στην Τούμπα και 3 χρόνια προπονητικής καριέρας, θεωρείται και είναι άνθρωπος από τα σπλάχνα του ΠΑΟΚ. Επαιξε στην Παρτιζάν, έπαιξε στην ΑΕΚ, έπαιξε και στον Αρη. Με τον ΠΑΟΚ δέθηκε όσο με καμία άλλη ομάδα και αφιέρωσε 7 χρόνια από την ζωή του. Αυτός βέβαια δεν ήταν ο λόγος που τον επέλεξε ο Σαββίδης.
Ο Ιβιτς επιλέχθηκε να οδηγήσει ως προπονητής την ομάδα στη νέα περίοδο, γιατί κατάφερε να μεταμορφώσει –στο μέτρο του δυνατού για την εποχή που ανέλαβε καθήκοντα- μια ομάδα χωρίς ταυτότητα, σε ένα σύνολο που πάλεψε για εξασφαλίσει μια θέση στα play off και στη συνέχεια δίνοντας έξι… μάχες κατάφερε να κερδίσει και την 1η θέση. Τα συγχαρητήρια ανήκουν στους παίκτες αλλά ο προπονητής είναι αυτός που τους έπεισε ότι μπορούν να τα καταφέρουν.