Ο Ζαν-Αρμέλ Κανά-Μπιγίκ που είναι έτοιμος να φορέσει την φανέλα του ΠΑΟΚ είναι ένα ευερέθιστο λιοντάρι, που πάντα έμπλεκε σε καυγάδες, όχι με τους άλλους, αλλά μόνο με την δική του αγέλη!
Σύμφωνα με τον Γάλλο φιλόσοφο, Ζαν-Πολ Σαρτρ: «η κόλασή μας είναι οι άλλοι». Μόνο που για τον Ζαν-Αρμέλ Κανά-Μπιγίκ υπάρχουν μόνοι οι… άλλοι. Δεν υπάρχουν «δικοί του». Ποτέ δεν υπήρχαν. Υπάρχει μόνο η δική του αλήθεια που τις περισσότερες φορές, έμπαινε εμπόδιο σε ότι προσπαθούσε να χτίσει στην ζωή του. Διότι ως γνωστόν η γλώσσα κόκαλα δεν έχει, μα κόκαλα τσακίζει. Και η γλώσσα του Καμερουνέζου κεντρικού αμυντικού που βρίσκεται πολύ κοντά σε συμφωνία με τον ΠΑΟΚ, πάντα έτρεχε ροδάνι. Αυτή τον έμπλεκε πάντα…
«Έχω φάει πολλές σφαλιάρες στην ζωή μου. Δεν θα πω ότι ήμουν άστεγος, αλλά κάποια στιγμή στην παιδική μου ηλικία πλησίασα πολύ σε αυτό. Δύο ή τρία χρόνια πριν το τέλος της καριέρας του πατέρα μου, ζούσα σε ένα σπίτι που δεν υπήρχε θέρμανση ούτε νερό! Αλλό αυτό με σκλήρυνε. Αν δεν τα είχα ζήσει όλα αυτά, δεν θα ήμουν εδώ τώρα», δήλωνε πριν από μερικά χρόνια στην Equipe.
Μία συνέντευξη που προκάλεσε μεγάλη αίσθηση, δεδομένου ότι ο μπαμπάς του δεν ήταν όποιος κι όποιος. Πέντε μέρες μετά τα πρώτα γενέθλια του Ζαν-Αρμέλ, στις 8 Ιουνίου του 1990, το επίθετο του πατέρα του ακουγόταν στα πέρατα της γης για τους σωστούς, αλλά και τους λάθος λόγους.
