Το πιο ακριβό ποδοσφαιρικό βίτσιο του Σαββίδη έφυγε ξεθωριασμένο μέσα σε 10 μήνες χωρίς να αφήσει τίποτα πίσω. Τίποτα; Ίσως λίγη παραπάνω γνώση στον ιδιοκτήτη του ΠΑΟΚ.
Τα λάθη, τα πάθη, τα γούστα και οι μαγκιές σε αυτή τη ζωή πάντα πληρώνονται. Τις περισσότερες φορές ακριβά. Χωρίς αυτά όμως είναι σαν να μην έζησες. Είσαι τα λάθη σου. Είσαι Τα πάθη σου. Τα γούστα σου. Οι μαγκιές σου. Αρκεί όλα αυτά να αφήνουν κάτι πίσω. Λίγη επίκτητη γνώση.
Το είπε σε μία στιγμή άκρατου ενθουσιασμού, στις αρχές ακόμα με νωπά τα σημάδια του νεοπαραγοντισμού και της μεγαλομανίας. «Θα φέρω τον Ροναλντίνιο, τον Μπερμπάτοφ και τον Ντρογκμπά». Δεν έκανε πλάκα. Το εννοούσε! Κι όχι μόνο αυτό. Το προσπάθησε. Το πήγε ως εκεί που δεν πήγαινε. Τους βρήκε. Τους μίλησε. Τους έταξε ένα σκασμό λεφτά. Μία, δύο, τρεις τον Βούλγαρο τον «έψησε».
Για τον Ιβάν Σαββίδη αυτό έμοιαζε με… ποδοσφαιρικό οργασμό. Κατάφερε να φέρει στον ΠΑΟΚ (του) έναν από τους λίγους παίκτες που ήξερε και πριν την καθημερινή του ενασχόληση με την μπάλα. Ένα παίκτη που τον έκανε κέφι. Κι αυτός και οι γιοι του και η γυναίκα του και ο… σκύλος του ακόμα. Ο Μπερμπάτοφ ήταν ένας νταλκάς του… Πόντιου. Κι όποιος έχει περάσει -έστω και μία φορά- την αρρώστια της καψούρας ξέρει πολύ καλά πόσο πολύ μπορεί να σε διασύρει, αν τυφλωθείς από το λάθος πρόσωπο.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Σωτήρη Μήλιου ΕΔΩ.