Οσα χρήματα κι αν διαθέσει ο Ιβάν Σαββίδης, όσες μεταγραφές κι αν γίνουν, όσο καλές κι αν είναι, δεν πρόκειται ο ΠΑΟΚ να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο, αν δεν εκλείψουν από τον ασπρόμαυρο οργανισμό και το στενό ή το ευρύτερο περιβάλλον, η γκρίνια και η μιζέρια που χρόνια τώρα αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα αυτής της ομάδας.
Ο ΠΑΟΚ σε πολλές περιπτώσεις αποτελεί πεδίο έκφρασης του κάθε… πικραμένου που νομίζει ότι έχει άποψη και προσπαθεί να την μοιραστεί δημοσίως ή στην χειρότερη περίπτωση, να την επιβάλει. Δεν υπάρχει καμία ομάδα στον κόσμο που οι οπαδοί της να συμφωνούν απόλυτα με την επιλογή προπονητή, την επιλογή των παικτών, τι κινήσεις της διοίκησης.
Παντού και πάντα υπάρχουν διαφωνίες για όλα τα θέματα. Η διαφορά με τον ΠΑΟΚ είναι ότι οι διαφωνίες γιγαντώνονται και πολλές φορές υποσκελίζουν την ουσία. Μια άρρωστη κατάσταση που ταλαιπωρεί αφάνταστα την ομάδα και μειώνει κάθε προσπάθεια που γίνεται για να αλλάξει ο ΠΑΟΚ επίπεδο. Αρρώστια που χρειάζεται άμεσης ίασης για να καταφέρει ο Δικέφαλος να προχωρήσει παρακάτω.
Είναι θεμιτό να έχουν όλοι άποψη. Είναι δικαίωμα του καθενός να έχει άποψη. Το πρόβλημα είναι ότι αν η ένταση της προσωπικής άποψης είναι μεγαλύτερη από την ένταση της αγάπης που υπάρχει για τον σύλλογο. Δεν ισχύει για όλους αλλά , είναι πολλοί όσοι βάζουν την προσωπική τους άποψη πάνω από τον ΠΑΟΚ.
Δεν αναφέρομαι σε όσους έχουν συμφέροντα και εκφράζονται με υστεροβουλία για τα θέματα του ΠΑΟΚ. Αναφέρομαι σε όσους παρασύρονται ή σε όσους ασχολούνται περισσότερο με ανούσια θέματα και όχι με τα ουσιαστικά. Αν επιστρέψει στο σύνολο των φιλάθλων η θετική ενέργεια –ακόμα και όταν αποδεδειγμένα γίνονται λάθη- τότε θα καταφέρει ο Δικέφαλος να φτάσει στην κορυφή.
Θέλει προσπάθεια από όλους, για να περιθωριοποιηθούν όσοι εκφράζουν άποψη υστερόβουλα παρασέρνοντας τον κόσμο σε συμπεριφορές που δημιουργούν προβλήματα στον ΠΑΟΚ. Όπως έχω ξαναγράψει, είναι άλλο η κριτική και άλλο η ισοπέδωση!
