Καταγγελίες – φωτιά του υφυπουργού αθλητισμού, Σταύρου Κοντονή σε συνέντευξή του στον sport-fm.gr, για «διεφθαρμένο διευθυντήριο της ΕΠΟ που έχει οικονομικά οφέλη απ’ το καθεστώς».
Διαβάστε το πρώτο μέρος:
Να ξεκινήσουμε με κάτι πιο γενικό. Θέλω ένα μίνι απολογισμό από τη μέχρι τώρα θητεία σας ως Υφυπουργός Αθλητισμού. Αναλάβατε σε μια περίοδο που ίσως πάρα πολλοί περίμεναν πολλά περισσότερα απ’ όσα ήταν εφικτό να συμβούν. Πέρασε κιόλας, σχεδόν, 1,5 έτος…
«Μάλλον λιγότερα θα έλεγα ότι περίμεναν. Από τη μέχρι τώρα διαδρομή που έχουμε κάνει αυτό που παίρνουμε ως άποψη της κοινωνίας, αλλά και των αθλητικών παραγόντων, σε πλειοψηφία, είναι ότι για πρώτη φορά έπειτα από 20 και βάλε χρόνια έχουν γίνει τόσα πολλά στον ελληνικό αθλητισμό σε θεσμικό επίπεδο, κατά κύριο λόγο. Αλλά και στο επίπεδο της διαχείρισης. Θεωρώ ότι καταγράφεται αυτή η ευνοϊκή διάθεση της κοινωνίας σε πολλά επίπεδα και με πολλές ευκαιρίες».
Όταν αναλάβατε την αθλητική ηγεσία του τόπου, τι ακριβώς παραλάβατε από την προηγούμενη κατάσταση; Να συμπληρώσω, εδώ, ότι μιλάμε και για έναν άνθρωπο που δεν είχε και καθημερινή τριβή με τον αθλητισμό…
«Δεν ήμουν ποτέ στον χώρο του αθλητισμού, αυτό είναι αλήθεια. Παραλάβαμε μια κατάσταση που, να σας πω την αλήθεια, λίγο – πολύ τη γνωρίζαμε. Διότι ο αθλητισμός είναι ένας τομέας που στην ολότητά του απασχολεί τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Γνωρίζαμε τι επικρατεί στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, βλέπαμε την εγκατάλειψη των σταδίων, γνωρίζαμε ότι στο επίπεδο των ομοσπονδιών υπάρχει ένα καθεστώς ανέλεγκτο και είδα κι εγώ ότι και στο επίπεδο της διοικητικής οργάνωσης στη αθλητική ηγεσία ήταν μια κρατική μονάδα η οποία, κατά κυριολεξία, διαλυμένη».
Πόσο δύσκολο είναι όλο αυτό να αναμορφωθεί;
«Πάρα πολύ δύσκολο, διότι πρέπει πρώτα να βάλεις μια τάξη στα του οίκου σου. Να μπορέσει, δηλαδή, η κρατική λειτουργία να είναι αποτελεσματική. Πρέπει να επέμβεις μετά στο θεσμικό επίπεδο, να ενεργοποιήσεις νόμους που δεν είχαν εφαρμοστεί ποτέ, να νομοθετήσεις εκεί που υπήρχαν κενά και το βασικότερο να εφαρμόσεις τους νόμους που, κατά την πολιτική βούληση της κυβέρνησης, είναι απαραίτητοι για να λυθούν τα προβλήματα. Στο δε επίπεδο της διαχείρισης των οικονομικών, σε συνθήκες οικονομικής και δημοσιονομικής στενότητας, έπρεπε να συντηρηθούν οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις και μάλιστα σε μια προολυμπιακή χρονιά, όπως ήταν το 2015 και να δημιουργηθούν πνεύμονες αθλητικής ζωής σε περιοχές που ήταν παντελώς εγκαταλελειμμένες. Χωρίς, μάλιστα, να πρόκειται για φαραωνικά έργα μεγάλης κλίμακας. Μικρά, αλλά άμεσα χρηστικά από τις κοινωνίες. Αυτά όλα ήθελαν ένα διαφορετικό σχεδιασμό και προσέγγιση. Όλα αυτά έπρεπε να τα κάνουμε μέσα σε ένα χρόνο μικρό. Θεωρώ ότι σε αυτό το χρονικό διάστημα έγιναν σοβαρές τομές. Δεν λέω ότι τα έχουμε κάνει όλα σωστά, αλλά έχουμε εξαντλήσει κάθε όριο ανθρώπινης δυνατότητας. Και συνεχίζουμε».
Να πάμε στο κεφάλαιο «ομοσπονδίες». Ποια η σχέση της κυβέρνησης και τι γίνεται με τις τρεις ομοσπονδίες τένις, μπάντμιντον και ποδηλασίας, στις οποίες τελείωσαν οι έλεγχοι για τα οικονομικά;
«Οντως, έχουν τελειώσει οι έλεγχοι. Βρισκόμαστε, πλέον, στη φάση της απόδοσης ευθυνών με βάση τις διαπιστώσεις του ελέγχου. Οι φάκελοι έχουν διεκπεραιωθεί προς τον οικονομικό εισαγγελέα, τον γενικό γραμματέα αθλητισμού και τον γενικό διευθυντή των οικονομικών υπηρεσιών για τα περαιτέρω. Δεν είναι και οι τρεις ομοσπονδίες στο ίδιο επίπεδο. Υπάρχουν παρατυπίες, υπάρχουν καταγγελίες ιδιωτών, διαπιστώσεις για παρανομίες, αλλά όχι του ίδιου επιπέδου».
Με τις υπόλοιπες ομοσπονδίες τι γίνεται;
«Οι έλεγχοι συνεχίζονται. Όλες οι ομοσπονδίες θα ελεγχθούν και όπου το ελεγκτικό συμβούλιο μας προτείνει περαιτέρω έλεγχο και για χρονικές περιόδους πριν από το 2013, δίνουμε άμεση εντολή να γίνει αυτό».
Στο ποδόσφαιρο, είστε σε συνεχή κόντρα με μεγαλοπαράγοντες, αλλά και με την ΕΠΟ. Γιατί συμβαίνει αυτό;
«Το γεγονός ότι παράγοντες βάλουν εναντίον μου, πρέπει να σας πω ότι με καθιστά ευτυχή…».
Γιατί σας καθιστά ευτυχή;
«Διότι αυτό σημαίνει ότι τηρώ την υπόσχεση που είδα δώσει όταν ανέλαβα. Ότι θα συμπεριφερθώ έναντι όλων με δίκαιο τρόπο, τηρώντας την ισονομία. Δεν θα ευνοήσω κανέναν και δεν θα αδικήσω κανέναν. Όταν, λοιπόν, ομοσπονδίες, σωματεία ή ανώνυμες εταιρίες βάλουν εναντίον μου και κατά αποφάσεων μου που τους αφορούν, σημαίνει ότι πολιτευόμαστε με δίκαιο τρόπο. Και σε τελευταία ανάλυση, να σας πω το εξής: Εάν οι αποφάσεις μας αυτές είναι σωστές ή όχι, ο κάθε ένας που τις θεωρεί άδικες ή ακόμα και αντισυνταγματικές, όπως έχω ακούσει, έχει τη δυνατότητα προσφυγής στη δικαιοσύνη. Θα ήθελα πολύ να μάθω απ’ αυτούς που προσέφυγαν στη δικαιοσύνη, πόσοι δικαιώθηκαν. Να σας πω εγώ; Κανένας! Είτε δεν προσέφυγαν καθόλου, είτε όσοι το έκαναν υπέστησαν δικαστική ήττα. Δεν το λέω με την έννοια του νικητή, αλλά με την έννοια της ορθότητας των αποφάσεών μας».
Θέλω να πάμε λίγο στα της ΕΠΟ. Εδώ φαίνεται ότι υπάρχει ένας «πόλεμος» Γκιρτζίκη – Κοντονή, που το τελευταίο διάστημα έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις…
«Εγώ δεν νομίζω ότι προσωποποιείται και αφορά αποκλειστικά τον πρόεδρο της ΕΠΟ. Θα μιλήσω ευθέως. Στην ΕΠΟ λειτουργεί ένα διευθυντήριο. Ένα απολύτως διεφθαρμένο διευθυντήριο, το οποίο επί χρόνια είχε μείνει ανέλεγκτο. Με τρόπο προκλητικό πολιτευόταν για τουλάχιστον μια δεκαετία. Έκλεινε τα μάτια σε κατάφωρες αδικίες και με τρόπο που έκανε τον Έλληνα να φίλαθλο να αισθάνεται ότι εμπαίζεται, διαμόρφωνε την κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο».
Αυτό που λέτε είναι πολύ σοβαρό. Θεωρείτε ότι έκλεινε και κλείνει τα μάτια ή εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα;
«Εκλεινε και κλείνει τα μάτια εκεί που ήθελε και θέλει. Σε κατάφωρες περιπτώσεις αδικιών. Σε περιπτώσεις που έπρεπε να είχε επέμβει η ίδια για να δώσει λύση, απείχε προκλητικά και ουδέποτε την απασχόλησε το ζήτημα που λέγεται διαφθορά στο ποδόσφαιρο. Πιστεύω ότι η ίδια την εξέθρεψε. Και η ίδια η ΕΠΟ αντιδρά σήμερα με αυτό τον λυσσώδη τρόπο, όχι απέναντι στις προσπάθειες της κυβέρνησης, αλλά απέναντι στις προσπάθειες των διεθνών ομοσπονδιών για απόλυτη εναρμόνιση».
Γιατί πιστεύετε ότι το κάνει αυτό η ΕΠΟ; Θα επιμείνω. Φοβάται να συγκρουστεί με τον όποιο «ισχυρό» ή ακόμη χειρότερα είναι «μαγαζάκι» και εξυπηρετεί συμφέροντα;
«Θα το πω ευθέως. Διότι αυτό το καθεστώς εξασφάλιζε και εξασφαλίζει σε αυτό το άκρως διεφθαρμένο προσωπικό της ΕΠΟ, που υπηρετεί αυτή την πολιτική, προνόμια που είναι ασύλληπτα για τον μέσο πολίτη σήμερα…»
Προνόμια στα στελέχη της ΕΠΟ;
«Βεβαίως…»
Τι είδους προνόμια;
«Οικονομικά οφέλη! Αλλα απ’ αυτά είναι εμφανή και άλλα άδηλα. Ετσι έχει η κατάσταση. Ξαναλέω και πάλι. Υπάρχει ένα απολύτως διεφθαρμένο διευθυντήριο στην ΕΠΟ, το οποίο, μάλιστα, διαπιστώνω ότι έχει και μια διαχρονικότητα. Αυτό διαπλέκεται με συμφέροντα οικονομικά, με παράγοντες, με δημοσιογράφους, με καταστάσεις που ξεπερνούν κάθε φαντασία. Και προσπαθεί να παραμείνει στη θέση του, μη ελεγχόμενο».
Αν υπάρχουν όλα αυτά που λέτε, εσείς ως αθλητική ηγεσία του τόπου, γιατί δεν κάνετε καταγγελίες;
«Τι θα πει αυτό; Η αθλητική ηγεσία δεν κάνει καταγγελίες, παίρνει μέτρα και νομοθετεί».
Ναι, αλλά, αν ξέρει κάποιος από την ηγεσία ότι ο «Χ παράγοντας ή δημοσιογράφος τα παίρνει από την ΕΠΟ» ή κάτι άλλο ανάλογο, δεν μπορεί να κάνει καταγγελία;
«Δουλειά μας είναι αυτά τα φαινόμενα να τα αποκαλύπτουμε και να τα παραπέμπουμε στη δικαιοσύνη. Να νομοθετούμε, να θέτουμε τους μηχανισμούς ελέγχου και να παίρνουμε μέτρα, όπου διαπιστώνουμε τέτοιες παθογένειες. Θυμάστε ότι επί των ημερών μου το πρώτο νομοσχέδιο που πέρασε ήταν αυτό για τη βία, στο οποίο υπήρχε μια σοβαρότατη διάταξη, που καταργούσε το καθεστώς αυτονομίας της ΕΠΟ και η ΕΠΟ θεσμικά επανήλθε σε ένα καθεστώς αυτοδιοίκησης. Εχουν μπει, επίσης, αθλητικοί δικαστές στα πειθαρχικά όργανα της ΕΠΟ, τα οποία εξέδιδαν προκλητικές αποφάσεις. Προκλητικές όσον αφορά στο άδικο! Και έχει ξεκινήσει αυτή η διαδικασία με τις διεθνείς ομοσπονδίες για τον εναρμονισμό του καταστατικού και των κανονισμών της ΕΠΟ. Θέματα που αφορούν το ποδόσφαιρο και θα πρέπει να λυθούν με τη σύμπραξη των ομοσπονδιών. Και βλέπετε τι αγώνα κάνει αυτό το διευθυντήριο που σας είπα για να μην υπάρξει καμία αλλαγή».
Υπάρχει η πληροφορία ότι είστε αποφασισμένος να προχωρήσετε σε νομοθετική ρύθμιση αν η ΕΠΟ δεν αποβάλλει στελέχη της που εμπλέκονται στην «εγκληματική οργάνωση» ακόμη και με κόστος το grexit. Είναι σωστή;
«Ετσι ακριβώς. Και θα το κάνουμε, όπως το κάναμε και πριν. Εξαιτίας της σθεναρής και αμετακίνητης στάσης που κράτησε η ελληνική κυβέρνηση, είναι στην Ελλάδα η ΦΙΦΑ και η ΟΥΕΦΑ, οι οποίες επιλαμβάνονται αυτών ακριβώς των ζητημάτων. Διότι θα πρέπει να γνωρίζετε ότι με ένα τρόπο εντελώς παράνομο και παράλογο, από την επιτροπή της δεοντολογίας είχαν αποκλειστεί για να ελεγχθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι σε σοβαρά κακουργήματα! Αν είχε συμβεί σε οποιαδήποτε άλλη ομοσπονδία, τουλάχιστον της δυτικής Ευρώπης ή χώρας – μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα είχαν ελεγχθεί αυτά τα στελέχη από την επιτροπή αυτή».
Αν η ΕΠΟ αλλάξει και φύγει αυτό το, κατά τα λεγόμενά σας «διεφθαρμένο διευθυντήριο», θεωρείτε ότι θα αλλάξει το ποδόσφαιρο; Αρκεί αυτό;
«Πιστεύω ότι αλλάζοντας το πλαίσιο λειτουργίας και εγκαθιδρύοντας ένα καθεστώς ελέγχου για όλα τα πρόσωπα και τις αποφάσεις, νέα πρόσωπα μπορούν να δώσουν το οξυγόνο που λείπει και την αξιοπιστία που λείπει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Χρειάζονται, όμως, και τα δυο. Και πρόσωπα αδιάφθορα και τίμια και ένα πλαίσιο νόμων και κανονισμών στο οποίο θα λειτουργήσει η ομοσπονδία».
Για να κλείσουμε αυτό το κομμάτι. Η ΕΠΟ, κατά την άποψή σας, αυτή τη στιγμή είναι το κυρίαρχο πρόβλημα του απαξιωμένου και διεφθαρμένου ποδοσφαίρου μας;
«Είναι γεγονός ότι και η ΕΠΟ, αλλά και η πρακτική και συμπεριφορές ορισμένων παραγόντων, όχι όλων, συνιστούν την κύρια παθογένεια του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αν φύγουν αυτά και το καταφέρουμε, τα άλλα μπορούμε να τα λύσουμε. Αρκεί να λύσουμε το πρώτο. Αν, όμως, ο Ελληνας φίλαθλος δεν αντιληφθεί ότι κάτι έχει αλλάξει στο ποδόσφαιρό μας. Ακόμη και το λάθος του διαιτητή, το οποίο δεν θα είναι από δόλο, αλλά ανθρώπινο, δεν θα υπάρχουν και τόσο τα φαινόμενα βίας. Θα επανέλθει η υγεία και στις κερκίδες. Θα δείτε ότι τα πράγματα και στο επίπεδο των φιλάθλων, ακόμη και των οργανωμένων οπαδών, πλην των λίγων που ζουν από τον οπαδισμό, θα αλλάξουν. Είμαι βέβαιος γι’ αυτό».
Στον τελικό Κυπέλλου είδαμε έναν αγώνα κεκλεισμένων των θυρών και από τη μια και από την άλλη πλευρά οι προσκλήσεις να πηγαίνουν σε κόσμο σαν κι αυτό που αναφέρατε σχετικά με τον οπαδισμό. Πως είδατε εσείς αυτή την εικόνα;
«Εγιναν και άλλα εκτός από αυτά. Εχετε δίκιο γι’ αυτή την εικόνα. Είναι κάτι που έγινε και που δυστυχώς με δικαιώνει απολύτως στα όσα λέω. Υπό την έννοια ότι οι ομάδες που πήραν κάποιες προσκλήσεις φρόντισαν αντί να τις δώσουν σε οικογένειες παικτών ή ακόμη και σε κάποιους φιλάθλους, οι οποίοι αγαπούν το σπορ, να τις μοιράσουν σ’ αυτό τον στενό πυρήνα που περιέγραψα προηγουμένως. Οι σχέσεις των ομάδων με ανθρώπους οι οποίοι δημιουργούν εντάσεις, επεισόδια, χυδαιολογούν κατά τρόπο που δεν περιγράφεται είναι υπαρκτές. Και βεβαίως υπήρχαν κι άλλα. Παρανόμως χωρίς προσκλήσεις κάποιοι άνθρωποι εισήλθαν στο γήπεδο και διενεργείται έρευνα αυτή την ώρα. Και εις βάρος της ΕΠΟ που είναι η διοργανώτρια αρχή».
Η ΕΠΟ, όμως, ρίχνει την ευθύνη στην αστυνομία…
«Μπα; Κοιτάξτε, αυτό είναι που με εξοργίζει. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο για όλα φταίνε πάντα οι άλλοι. Για τις ομάδες φταίει η ΕΠΟ, για την ΕΠΟ φταίει η Αστυνομία, για το α ή το β φταίει ο Υπουργός. Σε λίγο θα φταίει ο Πρωθυπουργός, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ! Για έναν αναπτήρα που πέφτει σε ένα γήπεδο πρέπει να επιλαμβάνεται η κυβέρνηση και ο Υπουργός . Γελοία πράγματα! Θέλω να σας πω ότι εξοργίζομαι όταν αυτές τις αιτιάσεις τις ακούω από παράγοντες, οι οποίοι εγκαλούνται για ακόμη σοβαρότερα ζητήματα. Ορισμένοι δεν βλέπουν τις δικές τους ευθύνες σ’ αυτή την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, αλλά τις ευθύνες των άλλων. Και όταν δεν τις βλέπουν, τις δημιουργούν. “Φταίει η Αστυνομία, ο Υπουργός” ή δεν ξέρω κι εγώ ποιος άλλος. Κι όχι μόνο η ΕΠΟ, αλλά και κάποιες ομάδες. Οι οποίες, κατά σύστημα, για να δικαιολογήσουν βαρβαρότητες και απανθρωπιές που γίνονται στα γήπεδά τους ρίχνουν την ευθύνη αλλού. Αυτό θα σταματήσει και θα το καταλάβουν όλοι. Διότι, πλέον, δεν περνάει!».
Η ΕΠΟ και κάποιοι παράγοντες, μεταξύ άλλων, λένε ότι ο Σταύρος Κοντονής είναι ένας… «Καίσαρας»…
«Από πού προκύπτει αυτό και πως στοιχειοθετείται; Κι εγώ μπορεί να λέω ότι κάποιος είναι κλέφτης, αλλά θα πρέπει να το αιτιολογήσω και να το αποδείξω. Για να μας πουν, λοιπόν, από πού προκύπτει αυτό;
Φαντάζομαι, το λένε λόγω παρεμβάσεων με το νομοσχέδιο. Εσείς τι λέτε;
«Εγώ θεωρώ ότι είμαι από τους λίγους Υπουργούς που έχω σεβαστεί απολύτως το αυτοδιοίκητο. Αυτοδιοίκητο, όμως, δεν σημαίνει ανέλεγκτο. Διότι, κατά το Σύνταγμα, οι ομοσπονδίες δεν είναι μαγαζιά και επιχειρήσεις. Ούτε έχουν αφεντικά. Οι ομοσπονδίες είναι όργανα, στα οποία η Πολιτεία είχε εκχωρήσει αυξημένες αρμοδιότητες για να καλλιεργήσουν το άθλημα προς όφελός του. Και προς όφελος του ελληνικού λαού. Για πείτε μου. Εχω έρθει σε τέτοια σύγκρουση με την άλλη ομοσπονδία; Μπορεί να έχω διαφωνίες με άλλες ομοσπονδίες. Άλλο αυτό. Προσπάθησα ποτέ να επηρεάσω εκλογές ή να ορίσω κάποιον άνθρωπο της συμπάθειάς μου ή του χώρου μου σε κάποια θέση; Ποτέ! Αρα, το αυτοδιοίκητο το σέβομαι, αλλά να ξέρουν ότι η κυβέρνηση θα ασκήσει όλα τα δικαιώματα που του παρέχει το Σύνταγμα».
Ως αθλητική ηγεσία του τόπου, ποιο είναι το όραμά σας για το ελληνικό αθλητισμό;
«Πρέπει να πω ότι γενικά ο ελληνικός αθλητισμός μας δίνει μεγάλες χαρές. Με διακρίσεις σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Και το μπάσκετ έχει επιτυχίες και ελπίζω η Εθνική να πάει καλά στο προολυμπιακό τουρνουά, το βόλεϊ που κερδίζει έδαφος και έχει μια πολύ καλή ομοσπονδία. Η γυμναστική, το πόλο, η κολύμβηση φέρνουν διακρίσεις. Ο Πετρούνιας γράφει ιστορία. Αθλήτριες διακρίνονται, όπως για παράδειγμα στην κωπηλασία. Και άλλα πολλά. Εκεί που υπάρχει πρόβλημα είναι στο ποδόσφαιρο. Και στο επίπεδο της ομοσπονδίας και στην Εθνική.
Τι προσπαθούμε να κάνουμε με το ποδόσφαιρο; Τα εξής: Πρώτον, θέλουμε ο Ελληνας φίλαθλος που θα πηγαίνει στο γήπεδο να ξέρει ότι θα παρακολουθήσει ένα παιχνίδι, στο οποίο μπορεί να γίνουν λάθη, αλλά όχι από δόλο. Δεύτερον, αυτός που πηγαίνει στο γήπεδο να μη φοβάται για τη σωματική του ακεραιότητα. Τρίτον, κάτι που έχω πει από τη στιγμή που ανέλαβα, ο Ελληνας πατέρας και η Ελληνίδα μητέρα ενός παιδιού που φεύγει το μεσημέρι για να πάει να δει ένα παιχνίδι, να ξέρει ότι το βράδυ θα επιστρέψει στο σπίτι. Και δεν θα το ψάχνουν σε κρατητήρια, σε νοσοκομείο ή ακόμη χειρότερα σε νεκροτομείο».
Μπορείτε να το πετύχετε αυτό;
«Θα σας πω. Μπορούμε να το πετύχουμε και σύντομα αν υπάρχει συνεργασία όλων των εμπλεκομένων στον χώρο του ποδοσφαίρου. Απ’ ότι φαίνεται αυτή η συνεργασία δεν είναι δυνατόν να υπάρξει. Για τους λόγους που εξήγησα. Όμως, εμείς είμαστε αποφασισμένοι να το πετύχουμε. Θα έρθουμε σε σύγκρουση μέχρι ακραίων ορίων με τους κύκλους οι οποίοι αντιδρούν. Το τονίζω. Δεν θα κάνουμε πίσω. Είτε με τη βοήθεια των διεθνών ομοσπονδιών, είτε μόνοι μας θα το πετύχουμε».
