Για αυτούς που πραγματικά πιστεύουν, δεν χρειάζεται κανένα θαύμα. Για αυτούς που είναι άπιστοι, κανένα θαύμα δεν είναι αρκετό. Φερνάντο Σάντος (μας) λείπεις.
Το πρώτο πράγμα που έκανε μόλις η αποστολή πάτησε το πόδι της στο κεντρικό ξενοδοχείο της Κοπεγχάγης ήταν να οδηγηθεί στην αίθουσα συσκέψεων, εκεί που θα έδινε την ομιλία του, λίγο πριν από το παρθενικό του ματς στον πάγκο της Εθνικής Πορτογαλίας απέναντι στην Δανία. Ήταν το πρώτο από μία σειρά do or die παιχνιδιών για τους Ίβηρες, αφού ο Πάουλο Μπέντο τα είχε κάνει μαντάρα. Η Πορτογαλία μόλις είχε αποκλειστεί από την φάση των ομίλων του Μουντιάλ (με τεσσάρα από την Γερμανία, ισοπαλία με Η.Π.Α. και νίκη χωρίς αντίκρισμα επί της Γκάνας) και μόλις είχε ξεκινήσει την απόπειρα πρόκρισης στο Euro 2016 με εντός έδρας ήττα σοκ από την Αλβανία (0-1)!
Ο Φερνάντο Σάντος αποκόπηκε μυστικά από την υπόλοιπη αποστολή και μπήκε αθόρυβα στην αίθουσα. Πήρε ένα μπλε στυλό και άρχισε να χαράζει σε ένα μεγάλο χαρτί το δικό του… μάντρα. Το δικό του τετράπτυχο της νίκης, που βασίζεται σε τέσσερις ιερές λέξεις, που επιχειρεί κάθε φορά να κάνει ανεξίτηλο τατουάζ στον εγκέφαλο όλων των παικτών με τους οποίους έχει κατά καιρούς συνεργαστεί. Αυτοί που δούλεψαν μαζί του, αυτοί που συγχρωτίστηκαν έστω και ένα λεπτό μαζί του και διαβάζουν τις παρακάτω τις γραμμές, τώρα σίγουρα θα μειδιούν….
Οrganização, Paixão, Concentração, Confiança.
Οργανιζασάο, παϊσάο, κονσεντρασάο, κονφιάνσα.
Οργάνωση, πάθος, συγκέντρωση, αυτοπεποίθηση.
Απλές, μα τόσο δύσκολες λέξεις για ένα γκρουπ ατόμων, που η δουλειά (και η ζωή) του ενός εξαρτάται από την δουλειά (και την ζωή) του διπλανού του. Ειδικά, όταν αυτό το γκρουπ ατόμων αποτελείται από καλομαθημένους ποδοσφαιριστές, που δύσκολα υποτάσσουν το «εγώ» κάτω από το «εμείς». Εύκολο να το λες, μα τόσο δύσκολο να το πράττεις. Ο Φερνάντο Σάντος ποτέ δεν υποδύθηκε κάτι που δεν είναι. Ποτέ δεν υποσχέθηκε κάτι που δεν τήρησε. Κάνει αυτή την δουλειά πρώτιστα για να κερδίζει κι όλα τα άλλα, αν έρθουν, καλώς να ορίσουν. Η νίκη όμως απαιτεί θυσίες. Οργανιζασάο, παϊσάο, κονσεντρασάο και λίγη… κονφιάνσα!
Αυτές οι τέσσερις μικρές λεξούλες ήταν πάντα άγνωστες στα αυτιά του Ρικάρντο Κουαρέσμα. Πάντα έβλεπε τον εαυτό του ως τον αρχηγό των τσιγγάνων. Πάντα αυτοπροσδιοριζόταν ως «ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο» και διόλου αυτάρεσκα έλεγε για την πάρτη του πως αποτελεί την… ποδοσφαιρική μετενσάρκωση του Χριστού! Το χειρότερο από όλα; Σοβαρολογούσε! Δεν τα έλεγε για αστείο.
