Οικονομική κρίση στα όρια της απόγνωσης είπατε; «Τσεκούρι» μισθών και συντάξεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, συνεχώς από το 2009 μέχρι σήμερα; Ναι.
Οχι για όλους όμως. Και σίγουρα όχι για την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, της οποίας τα έξοδα για τη μισθοδοσία των 89 υπαλλήλων που φαίνεται να διατηρούσε μέσα στο 2015, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της και αποκαλύπτει σήμερα η «Εφημερίδα των Συντακτών», προκαλούν ίλιγγο.
Ταυτόχρονα εξηγούν πολλά για την απελπισμένη προσπάθεια της διοίκησης της ΕΠΟ να υπερασπιστεί αυτό που η ίδια χαρακτηρίζει «αυτοδιοίκητο», ενώ ο υφυπουργός Αθλητισμού, Σταύρος Κοντονής, πολλές φορές τον τελευταίο χρόνο το έχει χαρακτηρίσει «άνομο και ανέλεγκτο».
Περίπου 3,5 εκατ. ευρώ κοστίζει ετησίως η μισθοδοσία στην ΕΠΟ. Από αυτά, το 1,8 εκατ. ευρώ μοιράζεται σε 13 μόλις άτομα! Μεταξύ των οποίων είναι και αυτοί που έχουμε ακούσει ακόμη και από το βήμα της Βουλής να χαρακτηρίζονται πολλές φορές «σκληρός πυρήνας» της διοίκησης της ΕΠΟ ή «διευθυντήριο».
Τα στοιχεία που αποκαλύπτει σήμερα η «Εφ.Συν.» προκαλούν ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση, όταν τα ερασιτεχνικά σωματεία φυτοζωούν και οι επιχορηγήσεις προς τις κατά τόπους Ενώσεις Ποδοσφαιρικών Σωματείων από πλευράς ΕΠΟ γίνονται με το «σταγονόμετρο» και μάλιστα επιλεκτικά.
Τελευταία φορά ήταν στο τέλος του 2015. Μιλάμε για 4.000 ευρώ έκαστη, μόνο που το πενιχρό αυτό ποσό δεν δόθηκε καν σε όλες. Σύμφωνα με τις καταγγελίες προέδρων ΕΠΣ, που είδαν το φως της δημοσιότητας εκείνες τις μέρες, η συγκεκριμένη επιχορήγηση πήγε σε 35 Ενώσεις, ενώ άλλες 17 αποκλείστηκαν επειδή κρίθηκε πως ανήκουν στην «αντιπολίτευση»…
«Χρυσοί» υπάλληλοι
Αλλά ακόμη και οι «ημέτεροι», σύμφωνα με αυτές τις καταγγελίες, δεν πήραν παρά το μισό του μηνιαίου μισθού του κ. Παυσανία Παπανικολάου, εκτελεστικού γραμματέα της ΕΠΟ, που το 2015 ήταν 8.476, 86 ευρώ. Στεκόμαστε στην περίπτωσή του γιατί θεωρείται παράγοντας-κλειδί στη λειτουργία της ΕΠΟ –παρότι είναι υπάλληλος και όχι αιρετός– τόσο σε θέματα σχέσεων με τις διεθνείς ποδοσφαιρικές αρχές, όσο και με τις κατά τόπους ποδοσφαιρικές ενώσεις.
Δεν είναι όμως ο πιο υψηλά αμειβόμενος! Υπάρχει μισθός στο τμήμα που διαχειρίζεται τα οικονομικά της ΕΠΟ ο οποίος φθάνει στις 9.008,44 ευρώ.
Αλλο υψηλόβαθμο στέλεχος με μεγάλη επιρροή στη χάραξη της πολιτικής της ΕΠΟ, επίσης μη αιρετός, αμείβεται με 7.248,78 ευρώ τον μήνα. Είναι τέταρτος βέβαια στις αποδοχές, γιατί από πάνω του βρίσκεται άλλος, επίσης με μεγάλη επιρροή στη χάραξη της πολιτικής της ομοσπονδίας, που αμείβεται με 7.925,52 ευρώ!
Ξεχωρίζουν επίσης οι 5,444.00 ευρώ τον μήνα για στέλεχος του νομικού τμήματος, που σύμφωνα με το ρεπορτάζ πρωταγωνίστησε στις ενέργειες που έγιναν, κυρίως μέσω επιστολών στη FIFA και σε ομοσπονδίες άλλων χωρών, ώστε να μην προχωρήσει το θέμα της εναρμόνισης του κώδικα δεοντολογίας, αλλά και να αποκλειστεί από τη διαδικασία σαν εντεταλμένος της παγκόσμιας συνομοσπονδίας ο Κύπριος Κωστάκης Κουτσοκούμνης.
Υπάλληλοι που έχουν υποστηρικτικό ρόλο στη λειτουργία των πειθαρχικών επιτροπών έχουν μηνιαίες αποδοχές μεταξύ 4.500 και 4.700 ευρώ τον μήνα!
Υπάρχουν συνολικά περίπου 20 περιπτώσεις υπαλλήλων που αμείβονται με περισσότερα από 4.000 ευρώ τον μήνα. Απ’ αυτούς οι τρεις λαμβάνουν 5.000 ευρώ, δύο 7.000, ένας 8 κι ένας 9 χιλιάδες ευρώ. Αν προσθέσουμε και τους 25, των οποίων οι αποδοχές κυμαίνονται ανάμεσα σε 3 και 4 χιλιάδες ευρώ, η εικόνα συμπληρώνεται.
Σε όλα τα παραπάνω δεν συμπεριλαμβάνουμε τον μισθό άλλου, πολύ υψηλόβαθμου, στελέχους, ο οποίος όμως πληρώνεται με μια διαδικασία μέσω UEFA και σύμφωνα με ένα έγγραφο-καταγγελία που στάλθηκε τα τελευταία 24ωρα από πρόεδρο ΕΠΣ σε ομολόγους του άλλων Ενώσεων, παίρνει περίπου 10.700 ευρώ τον μήνα!
Επίσης, δεν συμπεριλαμβάνονται οι υπερωρίες και τα μπόνους, που είναι πολλά και εξασφαλισμένα. Σύμφωνα με το ίδιο έγγραφο-καταγγελία, για παράδειγμα, κανονικός μισθός που κινείται γύρω στις 8,5 χιλ. ευρώ, το 2014 έφτασε με αυτά τα μπόνους στις 12.800 ανά μήνα! Κι αυτή, φυσικά, δεν είναι η μοναδική περίπτωση που παραφουσκώνουν οι ήδη παχυλοί μισθοί.
Τέλος, περίπου στις 500.000 ευρώ φθάνουν τα έξοδα για τη λειτουργία των διαφόρων επιτροπών που έχει θεσπίσει η ΕΠΟ. Χαρακτηριστικό εδώ το ότι συναντάμε τα ίδια στελέχη να μετέχουν σε δύο, πολλές φορές και σε τρεις από αυτές τις επιτροπές!
«Οσμή» διαπλοκής…
Υπάρχει όμως και μια άλλη πτυχή, η οποία «φωτογραφίζει» σχέσεις που… μυρίζουν διαπλοκή. Στο υπαλληλικό προσωπικό της ΕΠΟ μπορεί να βρει κανείς δύο τουλάχιστον στενά συγγενικά πρόσωπα γνωστών δημοσιογράφων.
Οι οποίοι μάλιστα στην αρθρογραφία τους σε εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας και σε γνωστές ιστοσελίδες (ο ένας και σε ραδιοφωνική, αλλά και τηλεοπτική παρουσία του) κάνουν συχνά-πυκνά αναφορές σε θέματα που αφορούν την ΕΠΟ. Και κρίσεις φυσικά. Κατά κανόνα μάλιστα υπέρ της ΕΠΟ και κατά της κυβερνητικής πολιτικής στο ποδόσφαιρο, πολλές φορές και με χαρακτηρισμούς, ειδικά για τον Κοντονή, που ξεπερνούν τα όρια.
Επίσης, στη μία από τις δύο συγκεκριμένες περιπτώσεις, η υπαλληλική σχέση του στενού συγγενικού προσώπου με την ΕΠΟ αφορά υποχρέωση παρουσίας μια με δυο φορές τον χρόνο. Και όμως, μισθοδοτείται με 1.700 ευρώ τον μήνα!
Επίσης, στο προσωπικό της Ομοσπονδίας είναι και η σύζυγος ακριβοπληρωμένου μεγαλοστελέχους, που με τη σειρά της προσθέτει άλλα τέσσερα χιλιάρικα στο σπιτικό τους.
Η εποχή των «παχιών αγελάδων» στην ΕΠΟ ξεκίνησε μετά τη μεγάλη επιτυχία της Εθνικής το 2004 στην Πορτογαλία και πάνω στην Εθνική συνεχίστηκε. Χωρίς βέβαια να μπορεί κανείς να παραγνωρίσει τη συμβολή του τότε προέδρου Βασίλη Γκαγκάτση, ό,τι και να έχει να του καταλογίσει σε άλλα θέματα.
Οι συνεχείς παρουσίες του εθνικού μας συγκροτήματος στις μεγάλες διοργανώσεις έφερναν στην ΕΠΟ κέρδη από FIFA – UEFA και χορηγούς από 8 ως 10 εκατ. ευρώ ετησίως.
Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που η διοίκηση της ΕΠΟ επιδίωξε την πλήρη ρήξη με την πολιτεία το 2006, όταν ήρθε εδώ ο –τότε πρόεδρος της FIFA– Μπλάτερ και υποχρέωσε στην ουσία τον τότε υφυπουργό Αθλητισμού Γιώργο Ορφανό να θεσπίσει αυτό που σήμερα ο Κοντονής χαρακτηρίζει «ανέλεγκτο». Από τότε η ΕΠΟ διαχωρίστηκε από τις υπόλοιπες αθλητικές ομοσπονδίες και εξαιρέθηκε μάλιστα από το ενιαίο μισθολόγιο!
Δεν ενδιέφερε πλέον την ΕΠΟ η κρατική επιχορήγηση. Και δεν την ήθελε κιόλας, γιατί ήταν και παραμένει ένα πολύ καλό επιχείρημα για να λειτουργεί εκτός θεσμικών ελέγχων. Ωστόσο, κατά το δοκούν πολλές φορές επικαλείται το θέμα της κρατικής επιχορήγησης, την οποία, για παράδειγμα, στο τέλος της θητείας Ανδριανού ως υφυπουργού Αθλητισμού δεν πήρε λόγω του θέματος που προέκυψε με τη φορολογική ενημερότητα.
«Ούτε ο Πρόεδρος…»
Η ΕΠΟ είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, οπότε το ύψος των αποδοχών των στελεχών της, όσο κι αν αυτές είναι προκλητικές για την εποχή μας, ουσιαστικά… δεν αφορά κανέναν. Ναι, η ΕΠΟ είναι «επιχείρηση», αλλά με έναν συγκεκριμένο λόγο ύπαρξης. Αυτός είναι η ανάπτυξη του ποδοσφαίρου. Και όταν μιλάμε για ανάπτυξη, αναφερόμαστε κυρίως στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και τις υποδομές του. Και εκεί η κατάσταση είναι απελπιστική.
Πώς είναι δυνατόν μια ομοσπονδία που δαπανά τέτοια ποσά για μισθούς υπαλλήλων της και παρουσίασε τόσα έσοδα την τελευταία δεκαετία, να αφήνει τα ερασιτεχνικά σωματεία να «φυτοζωούν», όπως κατήγγειλε από τη Βουλή ο Στ. Κοντονής τον Απρίλιο του 2015;
Πώς είναι δυνατόν η τελευταία επιχορήγηση στις ΕΠΣ, που αποτελούν στην ουσία την ίδια την ΕΠΟ, να είναι 4.000 ευρώ κι αυτές, σύμφωνα με τις καταγγελίες που έγιναν, επιλεκτικές;
Σε μια συνέντευξή του στην ΕΡΤ, πριν από λίγο καιρό, ο Κοντονής στάθηκε σε αυτό το σημείο, έχοντας προφανώς και κάποια γενική εικόνα για τα έξοδα μισθοδοσίας στην ΕΠΟ: «Δεν γίνεται να ακούμε τέτοιους μισθούς στην ΕΠΟ. Υπάρχουν διοικητικά στελέχη που αμείβονται με 10.000 ευρώ, μισθός μεγαλύτερος από του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αυτά είναι χρήματα που πρέπει να επιστρέφονται στο ποδόσφαιρο για την ανάπτυξή του». Να σημειώσουμε εδώ πως ο μισθός του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν ξεπερνά τις 5.500 ευρώ…
Η ΕΠΟ αναλώνει όλες τις προσπάθειές της στην με κάθε τρόπο υπεράσπιση του λεγόμενου «αυτοδιοίκητου» και ανοίγει μέτωπα με την πολιτεία, ενώ περιμένει και απαιτεί από αυτή τη χρηματοδότηση των απαραίτητων υποδομών για την ανάπτυξη του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, αφήνοντας ταυτόχρονα χωρίς επιχορήγηση τις Ενώσεις!
Κι όλα αυτά ενώ ιλιγγιώδη ποσά –που θα μπορούσαν να λύσουν τα τεράστια προβλήματα των Ενώσεων και των σωματείων τους– πάνε σε μισθούς υπαλλήλων, οι οποίοι αποτελούν ένα μηχανισμό που μας κάνει να αναρωτιόμαστε πώς ακριβώς συμβάλλει στην ανάπτυξη του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα…
Πηγή: efsyn.gr
