Δύο μέρες πριν κλείσει τα 30, ο (σχεδόν) δίμετρος Σέρβος γίγαντας Ζέλικο Μπρκιτς, έρχεται στον ΠΑΟΚ έχοντας εξασφαλισμένο το επαγγελματικό του μέλλον, όταν κρεμάσει τα γάντια του!
Οι τερματοφύλακες είναι τα πιο περίεργα όντα στον πλανήτη. Μοναχικοί, αιρετικοί, φιλοσοφημένοι. Πληρώνονται μόνο και μόνο για να αποσοβούν αυτό που όλος ο κόσμος θέλει να δει: γκολ. Άρρωστο! Από παιδιά ξεχωρίζουν. Τα φυσιολογικά μωρά, όταν τους δώσεις μία μπάλα, το πιο πιθανό είναι να την κλωτσήσουν πίσω. Αντιθέτως, ο 5χρονος Ζέλικο Μπρκιτς έκανε ένα μεγαλοπρεπές πλονζόν στο γκαζόν που βρίσκεται στο παρκάκι το οποίο περιβάλλει το προπονητικό κέντρο του Νόβι Σαντ. Ο μπαμπάς κατάλαβε αμέσως. «Ο γιος μου θα γίνει τερματοφύλακας!». Έπεσε μέσα!
Νόβισαντ for ever!
Το Νόβι Σαντ είναι η αθλητική πρωτεύουσα της Σερβίας. Μία βαριά βιομηχανία ταλέντων σε όλα τα ομαδικά σπορ, που παράγει πρωταθλητές. Μία ονειρεμένη φοιτητούπολη, που εκτός των άλλων όμως, παράγει και τοπικιστές που μαθαίνουν να αγαπούν τον τόπο τους περισσότερο από κάθε τι άλλο. Ακόμα και σήμερα που γύρισε μερικά από τα πιο όμορφα μέρη της Ιταλίας (Ούντινε, Σιένα, Σαρδηνία, Κάρπι), ο Ζέλικο Μπρκιτς δεν αλλάζει με τίποτα το Νόβι Σαντ. Ούτε τα φαγητά του, ούτε τις γυναίκες του, ούτε τον παλμό του. Φυσικά, ούτε και την Βοϊβοντίνα, την ομάδα που υποστήριζε και θα υποστηρίζει για πάντα.
Σκιάχτρο!
Γράφτηκε στις ακαδημίες της σε ηλικία 12 ετών και από πολύ νωρίς φάνηκε λόγω προηγμένης σωματοδομής ότι αυτός κάποια στιγμή θα «σκεπάζει» την εστία της πρώτης ομάδας. Αναπτύχθηκε αργά. Προσεκτικά. Στα 18 του δόθηκε για «ψήσιμο» στην Πρόλετερ ομάδα τρίτης κατηγορίας, όπου έπαιξε τα πρώτα του 21 παιχνίδια. Το 2007 επιστρέφει στην Βοϊβοντίνα και από την επόμενη σεζόν παίρνει τα γάντια του βασικού σπίτι του.
Τα πολλά φώτα πέφτουν στο μεγάλο ταλέντο της ομάδας, τον Γκόικο Κάτσαρ (στόχο της ΑΕΚ), όμως σιγά – σιγά ο Μπρκιτς καθιερώνεται στην συνείδηση όλων ως ο καλύτερος τερματοφύλακας της χώρας. Εντούτοις, εκείνος δεν θέλει καν να ακούει για μεταγραφή εντός συνόρων σε Ερυθρό Αστέρα ή Παρτίζαν: «Η φανέλα της Βοϊβοντίνα είναι κάτι ιερό για μένα. Είμαι οπαδός της ομάδας και δεν πρόκειται να πάω σε άλλο σερβικό σύλλογο μου. Στόχος μου είναι μία μεταγραφή σε ομάδα της Ιταλίας», λέει από πολύ νωρίς, δείχνοντας ότι έχει στοχευμένο πλάνο ζωής / καριέρας.
Φιλοσοφημένος
Δεν είναι σαν όλους τους άλλους ποδοσφαιριστές. Την ώρα που οι συνομήλικοι του απολαμβάνουν ξένοιαστες στιγμές στον ελεύθερο χρόνο τους, ο Μπρκιτς στρώνεται ξανά στο διάβασμα. Εγγράφεται στην Φιλοσοφική του πανεπιστημίου του Νόβι Σαντ και επιλέγει το τμήμα της ιστορίας, που είναι η δεύτερη μεγάλη του αγάπη και τον τραβάει από μικρή ηλικία. Για καιρό συνδυάζει τα γάντια με το διάβασμα και μετά από επίπονη προσπάθεια καταφέρνει και παίρνει το πτυχίο, μολονότι έχει λύσει το οικονομικό του πρόβλημα με την μεταγραφή στην Ουντινέζε. Ακόμα και σήμερα λέει πως: «κάποια στιγμή θα γυρίσω στο Νόβι Σαντ για να ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου και δεν αποκλείω να γίνω καθηγητής ή να ακολουθήσω ακαδημαϊκή καριέρα». Φιλοσοφημένος.
Ο καλύτερος τερματοφύλακας στην Σερβία
Τον Ιούλιο του 2011 οι συνθήκες έχουν ωριμάσει για το μεγάλο βήμα στο εξωτερικό. Έχει κάνει ήδη το ντεμπούτο του στην Εθνική ανδρών της Σερβίας (στις 3 Μαρτίου του 2010 σε ένα φιλικό με την Αλγερία) και για δύο συνεχόμενες σεζόν ψηφίζεται ως ο καλύτερος τερματοφύλακας στο σερβικό πρωτάθλημα. Μετά από 96 συμμετοχές (69 γκολ παθητικό) στην Βοϊβοντίνα, ετοιμάζει μπαγκάζια για την βόρεια Ιταλία, αφού η Ουντινέζε εκταμιεύει 1,5 εκατομμύριο ευρώ για τον 25χρονο (τότε) Σέρβο γίγαντα που βλέπει τον κόσμο από το 1,97 μ. Υπάρχει όμως ένα μικρό… θεματάκι. Η ομάδα του Ούντινε δεν έχει περισσευούμενη θέση ξένου, ως εκ τούτου τον στέλνει δανεικό στην Σιένα, όπου του υπόσχονται θέση βασικού.
Είναι τόσο εντυπωσιακά τα πρώτα του βήματα στην Ιταλία, που πριν το τέλος του πρώτου γύρου, η Τότεναμ κάνει την πρώτη ανεπίσημη κρούση στην Ουντινέζε, η οποία όμως αρνείται. Εξάλλου στην δική της ιεραρχική λίστα, ο Μπρκιτς είναι ο εκλεκτός διάδοχος του Σαμίρ Χαντάνοβιτς, ο οποίος έχει προτεραιότητα να πωληθεί πρώτος.
Ωστόσο, τα πράγματα δεν εξελίσσονται έτσι. Στις 17 Δεκεμβρίου του 2011 σε ένα ματς με την Μίλαν, ο Σέρβος τερματοφύλακας παθαίνει κάταγμα στην αριστερή του περόνη και μένει εκτός μάχης για 5 μήνες. Είναι ο πρώτος του σοβαρός τραυματισμός και ως βαρύ κορμί, ταλαιπωρείται πολύ για να τον ξεπεράσει. Στέκεται όμως ξανά στα πόδια του και το καλοκαίρι του 2012 είναι έτοιμος για την μεγάλη πρόκληση της Ουντινέζε, η οποία έχει πουλήσει τον Σαμίρ Χαντάνοβιτς στην Ίντερ.
