Πως τα καταφέραμε και δεν πήρε ο ΠΑΟΚ ένα τρόπαιο με αυτόν τον άνθρωπο; Μα θα το κάναμε αλλά βλέπετε είναι πιο εύκολο να πάρει κανείς το Euro, παρά να νικήσει το διεφθαρμένο σύστημα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Γιατί αν θυμάστε ένα πρωτάθλημα του το κλέψανε του σημερινού πρωταθλητή Ευρώπης.
Μας έδωσε όμως χαρές, ο Φερνάντο Σάντος, μας έφερε πίσω την χαμένη καύλα μας… Μετά όμως, στην πορεία την χάσαμε ξανά. Και τώρα κάποιοι πανηγυρίζουν λες και έγινε πρωταθλητής Ευρώπης ο ΠΑΟΚ και κάποιοι άλλοι περίμεναν να χάσει για να ξεφτιλίσουν τα ωραία εκείνα (πρόσφατα) χρόνια. Γύρω, γύρω μιζέρια και ο ΠΑΟΚ κάπου χαμένος, στις προσωπικές μικρότητες όσων αποτελούν το περιβάλλον της ασπρόμαυρης οικογένειας.
Ο… άτιτλος έγινε πρωταθλητής Ευρώπης. Και αν κάποιος παραμένει άτιτλος αυτός είναι ο ΠΑΟΚ. Ο Δικέφαλος που τελικά δεν σεβάστηκε κανέναν και στο τέλος τιμωρήθηκε. Πλήρης ισοπέδωση γεγονότων, καταστάσεων. Και κάτι τόσο… μαγικό, τον ΠΑΟΚ εννοώ, να ξεφτίζεται απο την λάσπη και την κακία ορισμένων.
Το αντίθετο θα έπρεπε να γίνεται. Να σέβεται ο ΠΑΟΚ όποιον τον τίμησε, όποιον προσπάθησε για αυτόν. Να κρατάει τα καλά του ως οδηγό και πάνω σε αυτά να δουλεύει.
Φέτος εδώ στην Ολλανδία ίσως να ζούμε την αρχή για να αλλάξουν κάποια πράγματα. Ίσως! Ίσως η σοβαρότητα με την οποία δουλεύουν οι ασπρόμαυροι να μπορέσει να δυναμώσει τα αποδυτήρια, να τα κάνει άτρωτα μπροστά σε όλα αυτά, αλλά ταυτόχρονα ίσως αυτή η σοβαρότητα δυναμώνοντας την ομάδα να καταφέρει να αποδυναμώσει όλους αυτούς που ψάχνουν κάθε ευκαιρία για να τρυπήσουν τον ΠΑΟΚ.
