Το πρώτο πράγμα που θυμάται ο Ντάνιελ Άγκερ είναι ότι δε μπορούσε να ελέγξει το σώμα του. Δεν ένιωθε πόνο, αλλά το σώμα του έτρεμε, είχε σπασμούς.
Ήταν 8 Μαρτίου 2015. Η Μπρόντμπι αντιμετώπιζε την «αιώνια αντίπαλο», την Κοπεγχάγη, για το πρωτάθλημα Δανίας. Ο Άγκερ άντεξε μόλις 29 λεπτά στον αγωνιστικό χώρο πριν καταρρεύσει και αποχωρήσει εσπευσμένα για τις πρώτες ιατρικές βοήθειες.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες δε θα έπρεπε να ξεκινήσει σε αυτόν τον αγώνα. Αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα τραυματισμού κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και όπως αρκετές άλλες φορές, πήρε αντιφλεγμονώδη χάπια –μεγαλύτερη δόση από το επιτρεπόμενο- για να αντέξει τον πόνο και κάπου εκεί ο οργανισμός του τον «πρόδωσε».
Εκείνη ήταν η τελευταία μέρα που έκανε χρήση χαπιών και λίγους μήνες αργότερα, στα 31 του, σταμάτησε από την ενεργό δράση. Σε συνέντευξή του σε εφημερίδα της Δανίας, αποκάλυψε τη διαδικασία στην οποία υπέβαλλε τον οργανισμό του με την υπερβολική χρήση φαρμάκων.
Τα συνεχή προβλήματα στη μέση τον οδήγησαν στα χάπια, γιατί χωρίς αυτά δε μπορούσε να αντέξει τον πόνο.
Ο Άγκερ είχε πρόβλημα υπερκινητικότητας, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα την μεγάλη καταπόνηση των αρθρώσεών του. Το πρόβλημα στη μέση παρουσιάστηκε το 2007 και επιδεινώθηκε ένα χρόνο αργότερα, μετά από ένα άσχημο πέσιμο κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της Λίβερπουλ στην Ταϋλάνδη.
Η δισκοπάθεια του δημιουργούσε θέμα στα γόνατα και στα πέλματα και τότε ήταν που ο Δανός ξεκίνησε τη χρήση των παυσίπονων. Οι δόσεις ήταν μεγάλες και αρκετές φορές πάνω από το επιτρεπόμενο όριο, με τον 31χρονο να βάζει καθημερινά την υγεία του σε κίνδυνο.
«Έχω πάρει πάρα πολλά αντιφλεγμονώδη στην καριέρα μου. Γνωρίζω καλά τις πράξεις μου, ξέρω ότι είναι άσχημο αυτό που έκανα, αλλά πλέον έχω σταματήσει. Προσωπικά, δεν κερδίζω κάτι με αυτό που λέω, αλλά ελπίζω να με ακούσουν οι άλλοι αθλητές. Ίσως οι υπόλοιποι να παίρνουν ένα-δύο χάπια λιγότερα, τι να πω».
Οι παρενέργειες των φαρμάκων διαφέρουν από οργανισμό σε οργανισμό. Ο Άγκερ έπεφτε πολλές φορές σε λήθαργο μετά τη χρήση τους ή τα συνδύαζε με καφεΐνη.
Πριν τον αγώνα με τη Κοπεγχάγη πήρε δύο χάπια και άλλα δύο μόλις έφτασε στο γήπεδο. Τότε κοιμήθηκε για 15 λεπτά και ο συμπαίκτης του, Μάρτιν Όρνσκοφ τον ξύπνησε. Αργότερα παραδέχθηκε ότι δεν έχει ξαναδεί κάτι τέτοιο στη ζωή του.
Για να συνέλθει, πήρε μια ενέσιμη δόση καφεΐνης και ήπιε αρκετά ενεργειακά ποτά πριν το ζέσταμα. «Σκεφτόμουν μόνο το να μείνω στα αποδυτήρια μετά το ζέσταμα, αλλά τότε αποφάσισα να βγω έξω και να παίξω», ανέφερε ο Δανός.
Δεν ήταν ο εαυτός του. Δεν είχε επαφή με το περιβάλλον και δε μπορούσε να συγκεντρωθεί στον αγώνα. Μετά από 29 λεπτά αντικαταστάθηκε. Δέχθηκε την περιποίηση των γιατρών της ομάδας, αλλά δε θυμόταν τίποτα από το περιστατικό.
Το βράδυ όταν γύρισε στην οικογένειά του, η γυναίκα του δεν του είπε τίποτα.
«Μου μίλαγε συνεχώς, μου εξηγούσε ότι πρέπει να σταματήσω να παίρνω φάρμακα, αλλά από το ένα αυτί έμπαιναν και από το άλλο έβγαιναν. Έτσι (όταν αποφάσισα να σταματήσω το ποδόσφαιρο) ήταν πολύ χαρούμενη λόγω του πόνου και της εξάρτησης από τα φάρμακα, τα οποία με είχαν ταλαιπωρήσει όλα αυτά τα χρόνια», τόνισε ο Άγκερ.
Ένα χρόνο και δύο μήνες μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, ανακοίνωσε σε συνέντευξη τύπου ότι το σώμα του δεν αντέχει πλέον.
«Έφτασα σε ένα σημείο όπου πιστεύω ότι πέρασα αρκετά, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Σημαίνει πολλά για μένα το γεγονός ότι γνωρίζω πως μπορώ να αγωνιστώ ακόμη σε υψηλό επίπεδο. Αυτό αποδεικνύεται και από τις προσφορές που έχω δεχτεί από ομάδες. Δε θέλω να ξεκινήσει η καθοδική πορεία. Θέλω να αποχωρήσω βρισκόμενος στην κορυφή. Πάντοτε έλεγα ότι αυτό είναι το σημαντικό για εμένα και για αυτό σταματάω τώρα».
