Όταν ο ΠΑΟΚ αγαπήσει τον εαυτό του και το περιβάλλον του σταματήσει να φέρεται εγωιστικά, τότε ίσως ο δρόμος προς την επιτυχία να γίνει πιο εύκολος απ΄ ότι είναι. Μέχρι να συμβεί αυτό, θα πρέπει όσοι αποτελούν την ομάδα, δηλαδή τα αποδυτήρια, η διοίκηση και ο υπόλοιπος οργανισμός να λειτουργούν προσπαθώντας να βρουν λύσεις και στο πως θα αντιμετωπίζουν και τις καταστάσεις που δημιουργούνται εντός των τειχών.
Η υπόθεση της μεταγραφής του Κρέσπο είναι παράδειγμα για το πόσο άσχημα μπορεί να αντιμετωπίσει το περιβάλλον του ΠΑΟΚ τον ίδιο τον ΠΑΟΚ.
Αν ο Ισπανός αμυντικός ήταν Έλληνας και καταλάβαινε τι λεγόταν για αυτόν πριν καν έρθει, μπορεί και να μην ερχόταν.
Ο Κρέσπο στοχοποιήθηκε διότι και δεν είναι διάσημος αλλά δεν είναι και Έλληνας για να μπορεί να απαντήσει ή να… γλιτώσει από τις επιθέσεις. Κι όμως ο 29χρονος δεν προκάλεσε κανέναν αλλά μέχρι και πριν τον αγώνα με τον Άγιαξ, θα νόμιζε κανείς πως θα έπρεπε να ζητήσει συγνώμη που ήρθε στον ΠΑΟΚ!
Δεν ξέρω αν ο Κρέσπο αποδειχθεί καλός ή όχι, αυτό θα το δείξει το μέλλον, αυτό όμως που αποδείχθηκε για άλλη μία φορά είναι η αρρώστια που υπάρχει σε αυτή την πόλη και στο περιβάλλον αυτής της ομάδας. Μετά το Άμστερνταμ βέβαια και την καλή εμφάνιση του ποδοσφαιριστή, οι φωνές κατά του παίκτη σίγησαν. Θα ακουστούν ξανά μόλις ο Κρέσπο… τολμήσει να κάνει κάποιο λάθος σε κάποιο ματς.
Έτσι όμως δεν θα πάει ποτέ μπροστά ο ΠΑΟΚ, αφού θα πρέπει να δημιουργήσει δυνατούς μηχανισμούς για να αντεπεξέλθει και να μπορεί εκτός των έξω εχθρών, να τα βάλει και με την κακή νοοτροπία του περιβάλλοντος του.
Δυστυχώς η ιστορία απέδειξε ότι ο ΠΑΟΚ όχι μόνο δεν εξαφανίζει αλλά αυτή την νοοτροπία αλλά πολλές φορές γίνεται κομμάτι της. Οπότε δεν είμαι αισιόδοξος…
Από εκεί και πέρα στα… άλλα νέα, από τον Ιούνιο γράψαμε στο INPAOK πως ο Δικέφαλος θέλει να κάνει το μπαμ στην θέση του επιθετικού. Αν αποφάσιζα εγώ, δεν θα έκανα μεγάλη μεταγραφή στην θέση του επιθετικού. Θα έπαιρνα έναν αλλά θα προτιμούσα να κάνω το μπαμ μεσοεπιθετικά και να βρω έναν παίκτη σαν τον Ματέους που έχασε ο Δικέφαλος ή έναν νέο Λούκας, κάποιον δηλαδή που θα μπορούσε να αγωνίζεται και στα εξτρέμ και θα ανέβαζε ένα επίπεδο πάνω τους ασπρόμαυρους.
Μπαμ στον επιθετικό θα έκανα μόνο αν είχα αποφασίσει τι θα κάνω με τον Στέφανο Αθανασιάδη, αφού ο Βλάνταν Ίβιτς παίζει με έναν σέντερ φορ τις περισσότερες φορές. Όμως αυτό είναι το δικό μου σκεπτικό, χωρίς να είμαι στο μυαλό του Σέρβου προπονητή ή του Λούμπος Μίχελ.
Ωστόσο όλα τα παραπάνω, θα πρέπει να απασχολήσουν σοβαρά την ομάδα πριν τον μεγάλο τελικό με τον Άγιαξ. Ναι, τελικός καθώς ο ΠΑΟΚ με πρόκριση επί του Αίαντα, εξασφαλίζει τον πρώτο του στόχο, που είναι η απόδειξη στον εαυτό του, ότι φέτος μπορεί να κάνει το κάτι παραπάνω αλλά και η εξασφάλιση της συμμετοχής στους ομίλους του Europa League. Επίσης ο κόσμος θα έρθει ακόμη πιο κοντά στην ομάδα, η συσπείρωση θα είναι τεράστια και ο ΠΑΟΚ έχει αποδείξει πως όταν είναι ενωμένος και έχει όραμα, μπορεί να πετύχει και θαύματα.
Και τι άλλο θαύμα από το να μπει στους ομίλους του Champions League;
