Πολύς λόγος έγινε για την περσινή χρονιά και για το αν και κατά πόσο αυτή κρίνεται αποτυχημένη, αφού ο ΠΑΟΚ αποκλείστηκε στα ημιτελικά του Κυπέλλου από τον Φάρο στο Κερατσίνι, στο πρωτάθλημα έμεινε εκτός τετράδας, αλλά από την άλλη πραγματοποίησε αξιοσημείωτη πορεία στο Eurocup, πετυχαίνοντας μεγάλες νίκες για το πρεστίζ του.
Αυτό που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί, είναι, ότι το μεγάλο πρόβλημα του περσινού ΠΑΟΚ ήταν η έλλειψη σταθερότητας, κάτι που οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός, ότι σημαντικοί παίκτες, όπως ο Ουίλιαμ Χάτσερ και ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης εντάχθηκαν στο ρόστερ μετά την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων, αλλά και στο ότι επιλογές που εκ των προτέρων και ως ονόματα εντυπωσίασαν, στην πράξη δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα.
Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τους ανθρώπους της ΚΑΕ, επειδή προχώρησαν σε κινήσεις τύπου Βασιλειάδη και “Big Σόφο”, αφού θεωρητικά θα μπορούσαν να συσπειρώσουν τον κόσμο (ιδιαίτερα ο πρώτος), ενώ η παρουσία τους θα μπορούσε να είναι η εγγύηση για μια επιτυχημένη χρονιά.
Πέρυσι το καλοκαίρι, ο Δικέφαλος επέλεξε να δείξει υπομονή στις μεταγραφές, με αποτέλεσμα να περάσει ένα σημαντικό χρονικό διάστημα, χωρίς να έχει διαμορφωθεί το ρόστερ, την στιγμή που φέτος στις 26/7 με την απόκτηση του Ντάριλ Μπράιαντ έχει ολοκληρώσει πάνω από το 90% του νέου ρόστερ κι ενώ πέρυσι στις 23/7 ανακοίνωνε την πρώτη του μεταγραφή, αυτή του Νίκολα Μάρκοβιτς.
Φέτος όλα μοιάζουν διαφορετικά. Οι ιθύνοντες της ομάδας έτρεξαν ταχύτατα το πλάνο, που τέθηκε από το τέλος της περασμένης σεζόν, “χτένισαν” την αγορά, απέκτησαν τέσσερις Αμερικανούς, (ήθελαν την παραμονή Κλάντον και τα κατάφεραν), και τον πλέι μέικερ που επιθυμούσαν, τον Νέναντ Μιλιένοβιτς, ενώ προχώρησαν και σε συμφωνία με τον Ανδρέα Γλυνιαδάκη, ο οποίος ξέρεις τι θα σου δώσει κι είναι ένας παίκτης ακριβώς με τα χαρακτηριστικά, που επιθυμούσε ο Σούλης Μαρκόπουλος.
Το φετινό ρόστερ θα είναι αρκετά νεανικό, κάτι που είναι στοίχημα και θα φανεί στην πράξη, εάν θα αποδειχθεί σωστή η επιλογή αυτή, όμως το παρελθόν έχει αποδείξει, ότι στον ΠΑΟΚ ξέρουν από τέτοιους είδους στοιχήματα (Κούπερ, Όντουμ, Κλάντον) κι αυτό δημιουργεί μία σιγουριά για την απαιτητική σεζόν που προμηνύεται.
Εν κατακλείδι, είναι δύσκολο να κατηγορήσει κάποιος την τακτική που ακολούθησαν πέρυσι οι “ασπρόμαυροι”, αφού εκ των προτέρων υπήρχαν προσδοκίες, όμως εκ του αποτελέσματος δεν απέδωσε τα αναμενόμενα κι αυτός είναι και ο λόγος που βλέπουμε μία εντελώς διαφορετική στρατηγική φέτος, με την ελπίδα η χρόνια που έρχεται να φέρει επιτυχίες σε όλους τους τομείς.
