Η έλευση του στον ΠΑΟΚ έγινε σίριαλ. Πολλά και διάφορα τα επεισόδια μέχρι να ντυθεί στ’ ασπρόμαυρα, με την προσδοκία να συμβάλλει στην διασφάλιση της ανασταλτικής λειτουργίας του Δικεφάλου.
Αξιζε τον κόπο; Το πρώτο δείγμα γραφής του Βαρέλα, στο προχτεσινό φιλικό με τη Βέροια επαρκές για ορισμένα συγκεκριμένα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του γεννημένου στο Κάπο Βέρντε 29χρονου στόπερ. Μέχρι λοιπόν το επόμενο (και σαφώς πιο ενδεικτικό ως προς τις δυνατότητες του), οι καλύτεροι για να σκιαγραφήσουν το προφίλ του νέου κεντρικούαμυντικού του ΠΑΟΚ ήταν αυτοί που τον ζούσαν, τον έβλεπαν, εβδομάδα τηνεβδομάδα, παιχνίδι το παιχνίδι την τελευταία τετραετία: οι Ρουμάνοι δηλαδή, εκείπου αγωνίστηκε δηλαδή ο Βαρέλα με τη Βασλούι και τη Στεάουα Βουκουρεστίου, εξελισσόμενος στον κορυφαίο κεντρικό αμυντικό του εγχώριου πρωταθλήματος. Το…καθήκον ανέλαβε ένας από τους πλέον διακεκριμένους ποδοσφαιρικούς συντάκτεςτης χώρας, με συνεργασίες σε κορυφαία media της Ευρώπης (World Soccer,Guardian, Goal, BBC), ο Εμάνουελ Ρόσου. Κι αν μη τι άλλο η ανάλυση του ήτανπληρέστατη.
Διαπιστώστε το…: «Το πλέον αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό του είναι πως πρόκειται για έναν κεντρικόαμυντικό που νιώθει άνετα με τη μπάλα στα πόδια του. Δεν την … φοβάται, δεν τηνβλέπει ως εχθρό. Δεν αρκείται συνεπώς μόνο στην απομάκρυνσή της, αλλά αναζητάπάντα την καλύτερη δυνατή προώθηση της, κάτι που βοηθάει στο επιθετικόtransition», τονίζει ο Ρόσου, προσθέτοντας: «Γι’ αυτό άλλωστε μπορεί να βοηθήσει(το έκανε τόσο στην Στεάουα όσο και στη Βασλούι) σε ρόλο αμυντικού χαφ – ή γιατην ακρίβεια σε ρόλο λίμπερο μπροστά από τους δύο στόπερ – ή και σε ρόλο δεξιούμπακ (σ.σ. αγωνίστηκε εκεί με θετικότατες επιδόσεις στην πρώτη του σεζόν στηΣτεάουα). Εχει την άλλωστε δυνατά πόδια, κάτι που έτσι κι αλλιώς επιβάλλει η θέση,αλλά και ταχύτητα, που νομίζω πως απ’ όσα έχω διαβάσει για τον ΠΑΟΚ έλειπε από τους κεντρικούς του αμυντικούς».
Μέχρι εδώ καλά. Κομμάτι αποδυτήρια. Πάντα σημαντικό για κάθε παίκτη, πόσομάλλον ξένο και νιόφερτο. «Είναι ηγέτης. Σίγουρα δεν μπορεί να γίνει αμέσως στονΠΑΟΚ, ούτε στη Στεάουα έγινε, αλλά μόνο και μόνο πως εξελίχτηκε σε τέτοιον μετην πάροδο του χρόνου στην Στεάουα, μια ομάδα πολύ δύσκολη στην διαχείριση καιτην ανάδειξη ηγετών στον αγωνιστικό χώρο, δείχνει το πόσο ισχυρή είναι η προσωπικότητά του, αλλά κι η επίδραση που έχει στους συμπαίκτες του. Συμβάλλει και το γεγονός πως είναι ευχάριστος τύπος, καθόλου μονόχνωτος». Ωπα. Μήπως δεν είναι και τόσο… ελπιδοφόρο αυτό αν αναλογιστεί κανείς τους «κινδύνους» που μπορεί να κρύβει η Θεσσαλονίκη; «Μην ανησυχείς. Ποτέ στα χρόνια που έζησε στη Ρουμανία δεν έδωσε το παραμικρό δικαίωμα. Οικογενειάρχης, απόλυτος επαγγελματίας τόσο εντός όσο κι εκτός γηπέδου, προσηλωμένος και αφοσιωμένοςστις υποχρεώσεις του».
OΚ λοιπόν. Και για να μην κατηγορηθούμε για… αγιοποίηση
πριν καλά καλά τον δούμε, ακολουθούν και τα αρνητικά στο παιχνίδι του Βαρέλα:«Επειδή ακριβώς ξέρει ποδόσφαιρο, πολλές φορές πληρώνει την υπέρμετρηεμπιστοσύνη που έχει στις δυνατότητες του με αβίαστα λάθη, κακές μεταβιβάσεις,πράγματα που δεν ταιριάζουν στην ποιότητα που αποδεδειγμένα έχει. Παράλληλα,ενώ είναι καλός στον αέρα (να το θυμάστε, θ’ απασχολήσει πολύ στα «στημένα» τιςαντίπαλες άμυνες…), δεν είναι τόσο επιμελής, συγκεντρωμένος ή έστω τακτικά σωστός στις τοποθετήσεις του στις στημένες φάσεις όταν η ομάδα του αμύνεται. Καιτα δύο τα θεωρώ σημαντικά μειονεκτήματα για έναν αμυντικό, πιστεύω όμως πωςείναι πράγματα που μπορούν μέσω των προπονήσεων και των κατάλληλων παρτενέρδίπλα του, να διορθωθούν ή έστω να μην κοστίζουν».
Κυριακή – που λέει ο λόγος –κοντή γιορτή λοιπόν. Τα υπόλοιπα, επιβεβαιώσεις ή διαψεύσεις δηλαδή του συγκεκριμένου προφίλ, στο γήπεδο…
