Το σκωτσέζικο ντους στον ΠΑΟΚ συνεχίζεται, κάτι που θεωρητικά είναι φυσιολογικό για μια νέα ομάδα, με πολλούς καινούριους παίκτες και με έναν επίσης νέο προπονητή. Η προσπάθεια να ψάξει και να βρει κανείς αίτια, μετά από κάθε “γκέλα”, είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Όπως και να επαινείς, μετά από κάθε νίκη. Οι μετά Χριστόν προφήτες είναι πολλοί, και στον ΠΑΟΚ ακόμα περισσότεροι…
Έχω επισημάνει από την αρχή της σεζόν πως σε κάθε στραβή φέτος, ο καλύτερος παίκτης του ΠΑΟΚ θα είναι αυτός που δε θα βρίσκεται στην ενδεκάδα, αυτός που δε θα βρίσκεται στην αποστολή, αυτός που έφυγε, ή αυτός που δεν ήρθε ποτέ. Όπως επίσης είχα τονίσει ότι το πιο δύσκολο έργο του Βλάνταν Ίβιτς θα είναι η διαχείριση του υλικού του. Επαναλαμβάνω λοιπόν ότι ο Σέρβος τεχνικός έχει να κάνει με ένα ρόστερ 26-27 ποδοσφαιριστών, από τους οποίους, ελάχιστοι είναι αυτοί που βρίσκονται επίπεδα πάνω από τους υπόλοιπους. Υπάρχουν οι πιο καλοπληρωμένοι, οι πολλά υποσχόμενοι, οι νεαροί ταλαντούχοι, οι γκρινιάρηδες, οι απαραίτητοι. Όλοι θέλουν χρόνο συμμετοχής και όλους πρέπει ο προπονητής να τους ικανοποιεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Άλλωστε και ο ίδιος, με κάθε ευκαιρία, τονίζει πως θα δώσει ευκαιρίες και πως δε θα αφήσει κανέναν παραπονεμένο. Εύκολο στη θεωρία, δύσκολο στην πράξη. Η ουσία είναι ότι ο Ίβιτς χθες στη Βέροια έκανε αυτό που υποσχέθηκε και, κατά τη γνώμη μου, αυτό που όφειλε να κάνει σε ένα παιχνίδι, τρίτο σε μια βδομάδα, που θεωρητικά δεν είχε υπερβολικές απαιτήσεις.
Το rotation λοιπόν είναι το… φρέσκο κουλούρι αναφορικά με το τι έφταιξε και ο ΠΑΟΚ δεν μπόρεσε να πάρει τη νίκη. Ποιο rotation μωρέ; Κατά τη γνώμη μου, όλες οι διαφοροποιήσεις που επιχείρησε ο Σέρβος ήταν επιβεβλημένες κι αναμενόμενες. Μετά από ένα σερί αγώνων (και άλλο ένα μεγαλύτερο που ακολουθεί μετά τη διακοπή), ο ΠΑΟΚ έπρεπε να δώσει ανάσες σε Κάνιας, Τζαβέλλα, Μάτος. Και παράλληλα -και είναι το ίδιο σημαντικό- να δώσει χρόνο συμμετοχής σε άλλους. Ο Χαρίσης, ο Μυστακίδης ή ο Περέιρα πότε θα παίξουν δηλαδή; Θυμηθείτε ότι ο πρώτος έμεινε εκτός αποστολής για 2-3 ματς. Ο Χαρίσης ή ο Μυστακίδης έφταιγαν που ο Δικέφαλος δεν μπορούσε να αλλάξει δεύτερη μπαλιά μέσα στο παιχνίδι; Δυστυχώς, ο ΠΑΟΚ είχει σε κάκιστη μέρα τα χαφ του αλλά και πολλούς άλλους παίκτες της βασικής του ενδεκάδας.
Αν μπορεί να ελεγχθεί ο Σέρβος για κάτι, κι αυτό φυσικά κατόπιν εορτής, είναι η μη χρησιμοποίηση του Μπίσεσβαρ από το ξεκίνημα. Και το λέμε αυτο τώρα, γιατί με το που μπήκε ο Ολλανδός στο 60′ έμοιαζε… Μαραντόνα μπροστά στους υπόλοιπους. Ναι, ο Μπίσεσβαρ ο οποίος πριν μια βδομάδα, στο παιχνίδι με την Ξάνθη στην Τούμπα, ξεκίνησε στην ενδεκάδα αλλά δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και αντικαταστάθηκε στο ημίχρονο από τον Πέλκα…
Ποια άλλα οταν τα “θύματα” του rotation; Όλοι αμυντικοί ή αμυντικογενείς παίκτες που ελάχιστα προσφέρουν στην ανάπτυξη του παιχνιδιού, εκεί δηλαδή που είχε φανερά πρόβλημα η ομάδα. Ναι, με τον Μάτος ίσως ήταν διαφορετικά αλλά δε γίνεται να βαλσαμώσουμε τον Βραζιλιάνο.
Αν υπάρχει κάτι που προβληματίζει, όχι για χθες αλλά γενικότερα, είναι η φανερή έλλειψη προσωπικότητας, η φανερή έλλειψη υψηλής ποιότητας, σε κάποια κομμάτια του ρόστερ του ΠΑΟΚ. Κομμάτια απαραίτητα για να χτίσεις τη σπουδαία ομάδα που θα διεκδικεί. Ο παίκτης που θα πάρει την ομάδα από το χέρι αν χρειαστεί, ένας παίκτης που θα βγει μπροστά και θα οδηγήσει και τους υπόλοιπους. Ο παίκτης που θα κάνει τη διαφορά όταν ο ΠΑΟΚ “κολλάει”. Εκεί, η ομάδα υστερεί ή τουλάχιστον δεν έχει φανεί ακόμα κάποιος που μπορεί να το κάνει. Τζαβέλλας και Μάτος είναι χαρακτηστικά παραδείγματα παικτών με χαρακτήρα και μέταλλο, αλλά οι χώροι που κινούνται απέχουν αρκετά από το θέμα “δημιουργία” και από το θέμα “γκολ”. Ο Ίβιτς έχει 26-27 καλούς και περίπου ισάξιους παίκτες -εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων- οι οποίοι μπορούν με την ίδια ευκολία να βρεθούν στην ενδεκάδα, στον πάγκο ή εκτός αποστολής.
Κοντολογίς, κανένα rotation και καμιά απουσία δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για το ότι ο ΠΑΟΚ δεν μπόρεσε να κερδίσει τη Βέροια, με 5.000 ΠΑΟΚτσήδες στις κερκίδες. Όσο για το γκολ του Περέιρα; Αντί να πεισμώσει και να φέρει την αντίδραση των παικτών στο δεύτερο ημίχρονο, το μόνο που έμεινε τελικά ήταν οι διαμαρτυρίες. Δικαιολογημένες μεν, αλλά τελικά και τόσο αποξενωμένες από τη γενική εικόνα της ομάδας. Γιατί, το να βγω από τα ρούχα μου και να διαμαρτυρηθώ για ένα -έστω καίριο- σφύριγμα, ενώ η ομάδα μέσα στο γήπεδο δεν το “υποστηρίζει”, εγώ δεν το μπορώ…
Επικοινωνία στο…
Facebook: Thodoros Hastas
Twitter: ThodorosHas
