Δεν μπορώ να πω ότι έφυγα απόλυτα χαρούμενος το βράδυ της Κυριακής από την Τούμπα. Λίγο η έμπνευση ενός ανθρώπου -προφανώς μειωμένης αντίληψης- να παίξει με το πιστολάκι του την ώρα του αγώνα, λίγο η αγωνιστική εικόνα του ΠΑΟΚ που έπρεπε να σταθεί τυχερός για να κερδίσει αυτή την ΑΕΚ, μετρίασαν την απόλαυση που αφήνει πάντα η νίκη σε ένα ντέρμπι. Το χαμόγελο υπήρχε ζωγραφισμένο στα χείλη, αλλά ο προβληματισμός δεν το άφηνε να φτάσει μέχρι τα αυτιά.
Έχω επαναλάβει πολλές φορές φέτος ότι το βασικό πρόβλημα που θα έχει ο Βλάνταν Ίβιτς, είναι η διαχείριση του ρόστερ του. Ο ίδιος έχει μια συγκεκριμένη στρατηγική που την ακολουθεί σχεδόν από την αρχή της σεζόν. Μετά το ντέρμπι με την ΑΕΚ, δήλωσε απόλυτος για τις επιλογές του, κάτι που δε θεωρώ απαραίτητα κακό. Ένας προπονητής πρέπει να έχει τις σταθερές του, δεν μπορεί να επηρρεάζεται από την άποψη του οποιουδήποτε, γιατί τότε θα χάσει εντελώς την μπάλα. Και ο Ίβιτς δεν έχει ακόμα αυτή την εμπειρία. Από την άλλη όμως, και η “ξεροκεφαλιά” δεν είναι πάντα καλός σύμβουλος.
Η χθεσινή συνέντευξη τύπου του Σέρβου τεχνικού είχε μεγάλο ενδιαφέρον γιατί ακούσαμε επιτέλους τους λόγους για τους οποίους επιμένει σε συγκεκριμένους παίκτες, οι οποίοι στα μάτια των πολλών δε θα έπρεπε να βρίσκονται στην αρχική ενδεκάδα. Ο ίδιος -ορθώς- τους υπερασπίστηκε όλους, στέλντωντας μήνυμα στήριξης, ενώ -επίσης ορθώς- ζήτησε και από τους υπόλοιπους γύρω από τον ΠΑΟΚ να μην καταδικάζουν ή να μην κατακρίνουν ποδοσφαιριστές που φορούν τη φανέλα με τον Δικέφαλο στο στήθος.
Μέχρι εδώ, στο επικοινωνιακό κομμάτι δηλαδή, καλά. Υπάρχει όμως τρόπος να προστατεύει και ο ίδιος ο προπονητής τους παίκτες του. Ειδικά όταν φανερά κάποιοι δε βρίσκονται στην καλύτερη τους φόρμα. Ο ΠΑΟΚ έχει τόσο μεγάλο ρόστερ που είναι αμαρτία να μη δοκιμάζεις μια εναλλακτική λύση, όταν κάποιος από τους θεωρητικά βασικούς δεν “τραβάει”.
Τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα είναι ο Σάχοφ και Τζάλμα. Ο πρώτος δεν έχει δικαιολογήσει ακόμα την παρατεταμένη παρουσία του στο βασικό σχήμα. Ο Ίβιτς τόνισε πως υπάρχει ένα θέμα με την αυτοπεποίθηση του παίκτη, την κριτική που δέχεται. Κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα σχεδόν σε κάθε επαφή του με την μπάλα. Ο ίδιος ο Ίβιτς ξέρει, καλύτερα από όλους, ότι παίκτης ο οποίος δεν αντέχει την πίεση της Τούμπας, δε θα μπορέσει ποτέ να παίξει ποδόσφαιρο στον ΠΑΟΚ. Άπειρα τα παραδείγματα. Το ότι είναι σωστός τακτικά ή δίνει τα πάντα στις προπονήσεις, μου ακούγεται κάπως… χάιδεμα στα αυτιά. Προσωπικά, προτιμώ να βλέπω κάποιον να προσφέρει στο 90λεπτο του αγώνα, κι ας μην είναι ο πρώτος στην προπόνηση. Αλλά αυτό θα το ξαναπιάσω λίγο παρακάτω.
Στην περίπτωση του Τζάλμα, επίσης φαίνεται να τίθεται ένα ψυχολογικό θέμα, αλλά κυρίως πρόκειται για ένα παρατεταμένο ντεφορμάρισμα. Μπορεί αυτό να τελειώσει αύριο, μπορεί σε ένα μήνα. Το θέμα είναι ότι ο ΠΑΟΚ δεν παίρνει γκολ από ακόμα έναν μεσοεπιθετικό του, τη στιγμή που μπορεί να τον αντικαταστήσει και να δοκιμάστεί κάποιος άλλος από το βαθύ ρόστερ του Δικεφάλου. Δε θα ήταν έγκλημα να μπει ως αλλαγή σε κάποιο ματς. Ούτε αμφισβητεί κανείς την ποιότητά του.
Ένας άλλος που μπαίνει επίσης συχνά στο κάδρο της αντιπαράθεσης είναι ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ. Έχει μονιμοποιηθεί μια αλλαγή του 20λεπτου για τον Ολλανδό, ο οποίος πασιφανώς είναι ό,τι πιο ποιοτικό διαθέτει ο ΠΑΟΚ δημιουργικά. Όπως εξήγησε ο Ίβιτς, η παρουσία του σε ολόκληρο παιχνίδι, επιφέρει προβλήματα στο ανασταλτικό κομμάτι, αλλά κάποιος πρέπει να κάνει τη δουλειά για να μπει το γκολ. Την Κυριακή, η ΑΕΚ έπαιζε χωρίς τους βασικούς κεντρικούς αμυντικούς της και δεν ένιωσε φόβο. Θα μπορούσε να πάρει την ισοπαλία με σχετική ευκολία, καθώς κανείς δεν μπορούσε να διασπάσει τις -πυκνά στημένες- γραμμές της με μια κάθετη μπαλιά.
Θα μπορούσα να μπω και στο ωραίο πανηγυράκι που έχει στηθεί, από τον ίδιο τον κόσμο του ΠΑΟΚ (!), μεταξύ του Αθανασιάδη και του Περέιρα, αλλά αρνούμαι να χαρακτηριστώ από διανοητικά καθυστερημένους που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η ίντριγκα.
Κλείνω, επαναφέροντας ένα θέμα που ανέφερα λίγο πιο πάνω, αλλά έχει περάσει στα ψιλά. Χθες το βράδυ, ο Βλάνταν Ίβιτς άφησε να εννοηθεί ότι υπάρχουν παίκτες που δεν προσπαθούν όσο πρέπει στην προπόνηση, και αυτός είναι ο λόγος που δε βρίσκουν το δρόμο για τη βασική ενδεκάδα. Το είχε πει και μετά την ισοπαλία στη Βέροια. Παρά τα όσα λένε όλοι, και παρά τα όσα λέω κι εγώ από αυτό εδώ το μπλογκ, αυτός που ξέρει καλύτερα από όλους το υλικό του ΠΑΟΚ, δεν μπορεί να είναι άλλος από τον προπονητή. Αυτός βλέπει, αυτός επιλέγει, αυτός αποφασίζει και αυτός θα κριθεί στο τέλος της μέρας. Το μόνο που θα του ζητούσα, θα ήταν να βάλει λίγο νερό στο κρασί του…
ΥΓ1 Για το περιστατικό με τη φωτοβολίδα δεν έχω να πω κάτι παραπάνω από το ότι αποτελεί μια απόπειρα δολοφονίας εν ώρα αγώνα. Ελπίζω ο Ιβάν Σαββίδης και οι συνεργάτες του να βρουν την άκρη.
ΥΓ2 Αν κάτι μου άρεσε από τη βραδιά στην Τούμπα, ήταν το πως πανηγυρίστηκε το γκολ από όλους τους παίκτες του ΠΑΟΚ. Ίσως αυτό να αποτελέσει εφαλτήριο για μεγαλύτερο πάθος στους επόμενους αγώνες, κάτι που νομίζω ότι λείπει.
