Αγαπημένη συνήθεια (κατάρα είναι αλλά τέλος πάντων) των οπαδών του ΠΑΟΚ, να στοχοποιούν πρόσωπα όταν η ομάδα δεν… τσουλάει. Φαινόμενο δεκαετιών στην Τούμπα.
Οι ήττες από την Καραμπάχ και τον Πανιώνιο (και ιδιαίτερα η εμφάνιση με τους Αζέρους στην Τούμπα), δικαιολογημένα δημιούργησε αναστάτωση, απογοήτευση και εκνευρισμό στον κόσμο του ΠΑΟΚ. Οι πιθανότητες για πρόκριση στους «32» του Europa League, μειώθηκαν στο ελάχιστο ενώ ο Δικέφαλος έμεινε αρκετούς βαθμούς μακριά από την κορυφή.
Επιμένω να υποστηρίζω ότι το πρωτάθλημα δεν τελείωσε. Έχει πολύ δρόμο ακόμα και με φυσιολογικές διαιτησίες (από το πληκτρολόγιο μου στο… αυτί του Κουτσουκούμνη και όσων πήραν τις τύχες του ελληνικού ποδοσφαίρου στα χέρια τους), θα δούμε εντυπωσιακές ανατροπές στην διάρκεια της περιόδου. Ωστόσο δεν είναι αυτό το θέμα σήμερα.
Το θέμα που αποτελεί talk of the town στον οργανισμό του ΠΑΟΚ, είναι ο Στέφανος Αθανασιάδης. Η παρατεταμένη αφλογιστία του Κλάους και οι επιλογές του στην εξωγηπεδική του ζωή, άνοιξαν μεγάλη συζήτηση στον ασπρόμαυρο οργανισμό. Το αγαπημένο παιδί της κερκίδας, έγινε ο αποδιοπομπαίος τράγος. Όπου βρεθείς κι όπου σταθείς, το θέμα συζήτησης είναι ο Αθανασιάδης.
Γιατί δεν σκοράρει ο Αθανασιάδης, τι αυτοκίνητο οδηγεί ο Αθανασιάδης, πως ντύνεται ο Αθανασιάδης, τι tattoo έκανε ο Αθανασιάδης, με ποιες-ποιους βγήκε φωτογραφία ο Αθανασιάδης, πως κουρεύτηκε ο Αθανασιάδης, πως περνά τον ελεύθερο χρόνο του ο Αθανασιάδης, τι ρόλο παίζει στα αποδυτήρια ο Αθανασιάδης, το ένα ο Αθανασιάδης, το άλλο ο Αθανασιάδης. Για όλα (ή σχεδόν όλα) φταίει ο Αθανασιάδης.
Μέχρι και ταμπέλα πώλησης του έβαλαν, λες και είναι δυάρι στην Λεωφόρο Νίκης. Πάλι καλά βέβαια που δεν του έβαλαν ταμπέλα… Ενοικιάζεται! Το θέμα βέβαια δεν είναι το λέει ο κόσμος και τι γράφουν οι δημοσιογράφοι. Το θέμα είσαι εσύ Στέφανε. Ο κόσμος πάντα έτσι ήταν και ίσως έτσι να μείνει για πολλά ακόμα χρόνια. Η νοοτροπία δεν αλλάζει εύκολα, κάτι που επίσης δεν είναι θέμα που θα μας απασχολήσει σήμερα. Γεροί να είμαστε, θα αναπτύξουμε το θέμα της νοοτροπίας – φιλοσοφίας του ΠΑΟΚτσή.
Γιατί στα λέω ολ΄ αυτά Κλάους; Για να θυμηθείς ότι αυτός ο κόσμος –ναι, οι ίδιοι άνθρωποι που σήμερα σε σχολιάζουν και σου ρίχνουν και κανά δυο μπινελίκια- σε στήριξε για να καθιερωθείς στον ΠΑΟΚ. Όχι, ότι δεν το άξιζες. Το άξιζες και με το παραπάνω. Θυμήσου τι γινόταν πριν μερικά χρόνια όταν δεν έπαιρνες ευκαιρίες.
Θυμήσου τι καυγάς γινόταν στις κερκίδες και πόσο πίεζε ο κόσμος (και ο Τύπος επίσης), για να πάρεις χρόνο συμμετοχής και να δείξεις την αξία σου. Ο ίδιος κόσμος ήταν Κλάους. Οι ίδιοι άνθρωποι που σήμερα σε σχολιάζουν, σχεδόν απαίτησαν πριν από μερικά χρόνια να γίνεις μέλος αυτής της ομάδας. Όχι, γιατί ήσουν το ΠΑΟΚτσάκι που αναδείχθηκε από τα τμήματα υποδομής της ομάδας αλλά, γιατί πίστευαν ότι το δικαιούσαι. Το ένστικτο τους, υπαγόρευε να σε στηρίξουν θεωρώντας ότι στο πρόσωπο σου η ομάδα θα βρεί έναν σκόρερ, έναν ηγέτη, έναν αρχηγό.
Αυτή ήταν και η εξέλιξη σου Κλάους. Έγινες σκόρερ, ηγέτης και αρχηγός. Απέχεις λίγα μόνο γκολ από την ανάδειξη σου σε πρώτο σκόρερ της ιστορίας του ΠΑΟΚ. Εξελίχθηκες σε ηγέτη αυτής της ομάδας. Πήρες το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Χάρισες μοναδικές στιγμές στον εαυτό σου, στην ομάδα και τον κόσμο. Προκάλεσες μοναδικά συναισθήματα σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους με τις ενέργειες σου και το πάθος που πανηγύριζες τα γκολ. Όπως επίσης και τον τρόπο με τον οποίο πανηγύριζες τις επιτυχίες της ομάδας.
Έγινες μέσα σε λίγα χρόνια ίνδαλμα για τα πιτσιρίκια. Έγινες αυτό που λέμε… αφίσα στα δωμάτια τους. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό Κλάους;
