Είχα την τύχη στην 17χρονη μόλις δημοσιογραφική μου πορεία, να πάρω συνέντευξη και δηλώσεις από σπουδαίους ποδοσφαιριστές, όπως για παράδειγμα ο Μίροσλαβ Κλόζε ή ο Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς και είμαι της άποψης πως όσοι… νιώθουν από μπάλα ή από την ομάδα τους, δεν είναι ποτέ… βαρετοί στις συν. Συνηθίζεται οι περισσότεροι να λένε τα τετριμμένα και μάλιστα αρκετοί παίκτες ειδικά μετά από ήττες ή κρίσεις γνωρίζεις τι θα σου απαντήσουν πριν τους ρωτήσεις.
Στην media day του ΠΑΟΚ το μεσημέρια της Τρίτης τις περισσότερες απαντήσεις στις ερωτήσεις μου τις περίμενα όμως ένας παίκτης των ασπρόμαυρων μου έκανε θετική εντύπωση. Τον Δημήτρη Πέλκα τον είδα να αγωνίζεται για πρώτη φορά με την ασπρόμαυρη φανέλα το 2009. Ήταν παιδΊ τότε αλλά ξεχώριζε και έτσι του έκανα μια συνέντευξη ως τον πιο ταλαντούχο τότε πα΄κτη. Σήμερα συνειδητοποίησα ότι μπορεί να παίξει σημαντικότερο ρόλο στην ομάδα από αυτόν που έχει.
Όχι δεν κατάλαβα τώρα πως μεγάλωσε, αυτό το γνωρίζω, όπως γνωρίζω το ταλέντο που έχει και ότι αρκετές φορές γλίτωσε στον να μην… καεί από την ίδια την ομάδα στην οποία μεγάλωσε, δημιούργησε προσωπικότητα και έζησε μαζί της όλα τα χρόνια. Διότι ο Πέλκας είναι από εκείνα τα παιδιά που ανήλικα άφησαν την παρίδα τους, το σπίτι τους την οικογένεια τους και μεγάλωσαν υπό την προστασία του ΠΑΟΚ στις εστίες των ακαδημιών.
Δε κρύφτηκε λοιπόν ο Πέλκας πίσω από συνηθισμένες απαντήσεις. Μίλησε για την αλλαγή νοοτροπίας που πρέπει να έχει ο σύλλογος αλλά και την αλλαγή νοοτροπίας των ίδιων των παικτών. Τόνισε το γεγονός ότι είναι δύσκολο μία ομάδα να πετύχει αν κάθε φορά αλλάζει προπονητές και παίκτες αλλά αναφέρθηκε και στον τσαμπουκά που χρειάζεται να βγάζουν οι παίκτες του ΠΑΟΚ στα δύσκολα. Προσέξτε δεν είπα ότι επειδή δεν μασάει τα λόγια του ο Πέλκας πρέπει να παίζει. Λέω πως νιώθει! Πως ξέρει τι του γίνεται και εμένα προσωπικά μου κάνει και μάλιστα πολύ αυτό που άκουσα.
Άλλωστε ο Πέλκας θα ήταν περίεργο να μην πονάει αυτή την ομάδα. Πριν λίγες ημέρες αυτός ο νεαρός έγινε 23 ετών και θεωρώ πως όλο αυτό που ζει με τον ΠΑΟΚ τον κάνει πιο δυνατό και μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Άλλωστε κάθε φορά που παίζει δείχνει το πάθος τους. Ποτέ, ούτε μία φορά δεν τον είδα να μην παίζει με πάθος, με τρέλα για την φανέλα. Ακόμα και τις φορές που δεν ήταν καλός, που τίποτα δεν του έβγαινε στον αγωνιστικό χώρο. Αδιάφορος δεν ήταν ποτέ. Μπορεί να μην είχε διάρκεια, να μην είχε την εμπειρία να διαχειριστεί κάποια ματς. Λογικό για την ηλικία του. Που θέλω να καταλήξω; Ότι ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη από παίκτες προσωπικότητες ακόμα και αν αυτοί είναι μόλις 23 ετών.
Ότι ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να πιστέψει περισσότερο σε ποδοσφαιριστές όπως ο Πέλκας αλλά κυριότερο θα πρέπει όλα γύρω να είναι τόσο άρτια ώστε τέτοιοι παίκτες να μην χάνονται, να μην καίγονται. Όπως άλλωστε συμβαίνει και με παίκτες αξίας που έρχονται στην Τούμπα αλλά φεύγουν χωρίς να μπορέσουν να προσφέρουν και χωρίς ο ΠΑΟΚ να καταφέρνει να παίρνει από αυτούς πολλά, όπως ο Λούκας, ο Μπερμπάτοφ, ο Νάτχο και πολλοί άλλοι. Και μπορεί πολλοί ξερόλες σε αυτή την πόλη να υποβαθμίζουν την ποιότητα ειδικά των Ελλήνων παικτών αλλά είμαι σίγουρος πως αν το περιβάλλον του ΠΑΟΚ ήταν διαφορετικό ο Πέλκας και ο κάθε Πέλκας θα είχε ήδη προσφέρει πολλά περισσότερα στην ομάδα και στον ίδιο του τον εαυτό. Ότι και να λέμε ότι και να γίνει ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη και από τους… δικούς τους ποδοσφαιριστές!
