Ο ΠΑΟΚ σπάει τα δικά του ρεκόρ. Το βράδυ της Δευτέρας στην Τούμπα κατάφερε να γίνει… αχταρμάς μέσα σε μόλις 20 λεπτά. Από το 73′ μέχρι το 93′. Από τη νίκη, συνέχεια του διπλού στη Φλωρεντία, με μια εξαιρετική εμφάνιση στο πρώτο μέρος, στην ήττα-σοκ και τις δηλώσεις-σοκ του Βλάνταν Ίβιτς. Και να φανταστεί κανείς ότι όλα ξεκίνησαν από μια στραβοκλωτσιά του Μπρίτο στο 56′. Το σουτ του, αντί να βρει εστία, πήγε προς το σημαιάκι του κόρνερ, ένας συμπαίκτης του την πρόλαβε, έβγαλε τη σέντρα και ο Λε Ταλέκ έκανε το 2-1. Ένας Ατρόμητος που δεν είχε κάνει φάση στο ματς, και που δεν έκανε μέχρι το τέλος, εκτός των γκολ που πέτυχε. Ένας Ατρόμητος που ούτε ο ίδιος κατάλαβε πως κέρδισε. Ακόμα κι ο ίδιος απορεί. Η απάντηση είναι απλή και λέγεται “ΠΑΟΚ”. Μόνο αυτός μπορεί…
Αν επικεντρωθεί κανείς μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι, είχαμε να κάνουμε με μια ματσάρα που ήταν η χαρά του ουδέτερου. Επειδή όμως εδώ δεν υπάρχουν ουδετερότητες, οφείλουμε να κάνουμε λόγο για ένα χαρακτηριστικό μείγμα ατυχίας και αφέλειας του Δικεφάλου. Οι τρεις αναγκαστικές αλλαγές, ειδικά του Ροντρίγκες που άλλαξε όλη την εικόνα της ομάδας, και το “δέσιμο” των χεριών του Ίβιτς να διαχειριστεί τις καταστάσεις, όταν αυτές στράβωσαν. Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι ο ΠΑΟΚ έπρεπε να χάσει, επειδή έπαιξε με δέκα παίκτες για 20 λεπτά. Αλίμονο. Σε αυτό το διάστημα δεν έκανε καμιά προσπάθεια (ή δεν κατάφερε) να “παγώσει” το ρυθμό, έφερε το παιχνίδι στην περιοχή του, κι εκεί “πλήρωσε” τα λάθη των αμυντικών του. Ούτε μπορώ να καταδικάσω τον Κάνιας, επειδή έκανε το χαζό χέρι. Αυτά συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο, ο Ισπανός λειτούργησε ενστικτωδώς. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Μια πολύ μαύρη σελίδα στην ιστορία του Δικεφάλου που έμελλε να γίνει ακόμα πιο σκούρη μερικά λεπτά αργότερα, όταν ο Βλάνταν Ίβιτς πήρε θέση μπροστά από μικρόφωνα της αίθουσας τύπου.
Ο Σέρβος τεχνικός άφησε με το στόμα ανοιχτό και αιφνιδίασε τόσο τους παριστάμενους δημοσιογράφους, όσο και το κοινό που τον άκουγε. Αποφάσισε να δημοσιοποιήσει κάτι που δεν έχει ειπωθεί ποτέ στα χρονικά. Ή μάλλον δεν το αποφάσισε. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι ο Ίβιτς μίλησε εν βρασμώ, ότι δεν είχε προετοιμάσει κάτι και ότι έτσι του βγήκε το αναπάντεχο αποτέλεσμα, έτσι όπως ήρθε. Ίσως “πλήρωσε” την απειρία του, ως προπονητής, σε τέτοιες καταστάσεις. Αν η συνέντευξη τύπου γινόταν 3 ώρες μετά, ή την επόμενη μέρα, δεν υπήρχε περίπτωση να επαναλάβει αυτά τα λόγια. Η ουσία όμως είναι ότι τα είπε και πλέον δεν υπάρχει επιστροφή.
Κατά τη γνώμη μου, ο Ίβιτς το βράδυ της Δευτέρας, δυστυχώς έχασε το παιχνίδι που λέγεται “προπονητής στον ΠΑΟΚ”. Τέτοιες καταγγελίες δε λέγονται ποτέ δημόσια και λύνονται εκ των έσω. Ακόμα κι αν έχει δίκιο στα όσα είπε, είναι αδύνατον να αποδείξει ο,τιδήποτε. Το μόνο που κατάφερε ήταν να ρίξει τόνους νερό στο μύλο της αμφισβήτησης και της εσωστρέφειας της ομάδας. Έδωσε το δικαίωμα στον καθένα να πλάθει σενάρια με το μυαλό του, έδωσε αφορμή για να υπάρξουν ακόμα μεγαλύτερες, αλλά διαφορετικούς ύφους, αντιδράσεις όταν τα πράγματα ξαναστραβώσουν, δίνει την ευκαιρία σε οποιονδήποτε, εντός ή εκτός ομάδας, να κοιτάει με μισό μάτι τον άλλον.
Οι ίδιοι οι παίκτες του αναρωτιουνταν τι είπε, γιατί τα είπε, ποιους εννοούσε. Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Πώς θα μπορέσει ο ίδιος να διαχειριστεί στη συνέχεια ένα ρόστερ, όπου υποβόσκει τέτοια αμφισβήτηση και καχυποψία; Σε πρώτη φάση, ο Σέρβος συνεχίζει στο πόστο του, αλλά θεωρώ ότι νομοτελειακά θα έρθει το τέλος. Όχι γιατί δεν είναι καλός προπονητής ή δεν έχει προοπτικές, αλλά γιατί ο ίδιος έκανε ένα μοιραίο λάθος.
Από εκεί και πέρα, ο Τζαβέλλας ήταν ο πρώτος που πλήρωσε το μάρμαρο. Δικαίως ή αδίκως, λογικά δε θα το μάθουμε ποτέ. Και μου είναι αδύνατο να φανταστώ πως ο Έλληνας αμυντικός δε θα αντιδράσει. Ακόμα και να φύγει από τον ΠΑΟΚ, και να μην “κάτσει” στο ολόφρεσκο συμβόλαιο που υπέγραψε, πώς θα πάει σε κάποια άλλη ομάδα με τη στάμπα του “στημένου”; Εκτός αν ισχύουν όλα μέχρι κεραίας, και ο ίδιος το αποδεχτεί…
Και ήταν μόνο ο Τζαβέλλας που έφταιγε για όλα; Ο Ίβιτς έκανε λόγο για παίκτες και όχι για παίκτη. Ποιοι είναι οι άλλοι; “Στήνουν” τον προπονητή τους ή τα παίζουν στο στοίχημα; Μιλάμε για πολύ “χοντρά” πράγματα που δε γίνεται να ξεπεραστούν έτσι εύκολα και γρήγορα. Ο ΠΑΟΚ δε θα είναι, τουλάχιστον φέτος, ποτέ ξανά ο ίδιος…
ΥΓ. Προλαβαίνω τον οποιονδήποτε κάνοντας μια προσωπική αναφορά. Είχα την τύχη, στα 14 χρόνια της δημοσιογραφικής καριέρας μου, να μη μου επιβληθεί τίποτα για να γράψω, να μη μου υπαγορεύσει κανείς, να μη με αναγκάσει κανείς. Δεν είχα ποτέ πάρε-δώσε με κανέναν και φροντίζω να μη δημιουργώ δεσμευτικές φιλίες με παίκτες ή προπονητές. Ακόμα και στις ελάχιστες φορές που έχει συμβεί, δεν επηρεάζομαι από αυτό. Με τον Ίβιτς δεν έχω συζητήσει ποτέ, με τον Τζαβέλλα έχω βρεθεί ελάχιστα λεπτά σε νυχτερινό μαγαζί. Πρόσφατα έμαθα, άπο άσχετη πηγή, ότι ο τελευταίος με “κράζει” για τα γραφόμενά μου. Τον Σέρβο τον θεωρώ ικανό τεχνικό και θα τον ήθελα πολλά χρόνια στον ΠΑΟΚ. Τον δεύτερο τον θεωρώ τον καλύτερο παίκτη της ομάδας τον τελευταίο 1,5 χρόνο. Αν όντως έκανε κάτι μεμπτό, είναι άξιος της μοίρας του… Ποτέ δεν επηρρεάζομαι από τίποτα και το μόνο που κοιτάω είναι τι κάνει ο καθένας στη δουλειά που έχει σε σχέση με τον ΠΑΟΚ. Αν είναι καλός ή κακός, κατά την προσωπική μου άποψη φυσικά. Νιώθω ευτυχής που μπορώ να γράψω ο,τιδήποτε ελεύθερα. Για αυτό, ποτέ μην περάσει από το μυαλό καθενός ότι υπάρχουν δεύτερες σκέψεις, ότι εξυπηρετώ κάτι ή κάποιον. Ευχαριστώ και συγνώμη.
