Είναι ένα από τα μεγαλύτερα αξιώματα του ποδοσφαίρου. Δεν χρειάζεται επαλήθευση. Επαληθεύεται από μόνο του, κάθε χρονιά σε κάποιο σημείο του πλανήτη. Τα γκολ είναι σαν ένα μπουκάλι (από τα παλιά τα γυάλινα) με κέτσαπ. Μπορεί να το χτυπάς με τις ώρες και να μην πέφτει ούτε σταγόνα. Να το κοπανάς, αλλά εκείνο τίποτα. Να αφρίζεις, να σιχτιρίζεις κι εκείνο να μένει εκεί στο μπουκάλι σαν τσιμέντο. Κι εκεί που έχεις παραδοθεί, ξαφνικά να χύνεται όλο μαζί στο πιάτο, εκεί που δεν το θέλεις.
Κάπως έτσι έγινε και φέτος με τον ΠΑΟΚ. Το ανέκδοτο με τις αμέτρητες κλασικές χαμένες ευκαιρίες κράτησε για μήνες. Εύκολα γκολ που αν ο ΠΑΟΚ είχε την στοιχειώδη (για επαγγελματίες ποδοσφαιριστές) ευστοχία, η απόσταση του από την κορυφή θα ήταν πολύ πολύ μικρότερη. Το μπουκάλι με το κέτσαπ άρχισε να χύνεται όλο μαζί μέσα σε 10 ημέρες. Τα σπασμένα τα πλήρωσαν η Σλόβαν Λίμπερετς, ο Πλατανιάς, ο Πανελευσινιακός και η Κέρκυρα. Συμβαίνει.
Αυτό το 17-0 σε τέσσερα παιχνίδια είναι σαν αλάτι στην πληγή για μία ομάδα που χρειαζόταν μισό γκολάκι για να ξεμπλέξει παιχνίδια όπως αυτά με την Ξάνθη ή την Βέροια που δεν ξέμπλεξαν ποτέ. Από την άλλη όμως, μοιάζει με ένα ισχυρό μήνυμα πως αυτοί που φοράνε την φανέλα του ΠΑΟΚ κάτι σκαμπάζουν. Κάτι αξίζουν. Δεν είναι τόσο άσχετοι, όπως τους κατηγορούν. Ακόμα κι εδώ όμως το ποδόσφαιρο τρολάρει. Η διακοπή έρχεται πάνω στην ώρα που ο ΠΑΟΚ ξεμπούκωσε και σκοράρει σαν να πετάει βότσαλα στην θάλασσα!
Περισσότερο όμως από τα γκολ, τις νίκες, τα σερί, αυτό που αξίζει να κρατήσει το έμπειρο μάτι είναι η αγωνιστική συμπεριφορά σε ένα ματς που όλα πήγαν δεξιά. Παρότι το 0-1 ήρθε πριν καν ιδρώσει κάποιος, οι παίκτες του Ίβιτς δεν λούφαραν σε κανένα σημείο. Πίεζαν οργανωμένα και μαζικά ψηλά, απαγόρευσαν στον αντίπαλο να πατήσει στο άλλο μισό του γηπέδου κι έκαναν την περιοχή του Γλύκου απάτητο ναρκοπέδιο. Αυτή είναι η συνταγή για να ξεκλειδώνεις πολύπλοκα ματς σαν κι αυτά.
Για επίλογο ένα ερώτημα. Ξέρω δεν είναι και πολύ αντικειμενικό να τίθεται αυτό το ερώτημα εδώ σε αυτή τη σελίδα, όμως με το χέρι στην καρδιά, ποιά ομάδα έχει παίξει το πιο όμορφο ποδόσφαιρο σε αυτές τις 12 πρώτες αγωνιστικές;
Προσοχή! Όχι το πιο αποδοτικό. Όχι το πιο αποτελεσματικό. Όχι το πιο ουσιώδες. Το πιο όμορφο. Αυτό που μπορεί να γεμίσει και το ουδέτερο μάτι. Αυτό που μπορεί να καθηλώσει στην τηλεόραση και κάποιον που δεν πολυκαίγεται να δει ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ποιά ομάδα δημιουργεί (και χάνει με συνέπεια) τις περισσότερες φάσεις; Ποιά εμφανίζει πιο σταθερό πλάνο στο παιχνίδι της; Ποιά έχει την μεγαλύτερη συνέπεια στο γρασίδι;
Ξερά ρε παιδί μου. Ποιά ομάδα παίζει την καλύτερη μπάλα στην Ελλάδα;
Νομίζω πως οι περισσότεροι θα απαντήσουμε το ίδιο πράγμα…
