Ο… λίγος μπερδεμένος, λόγω Ροντρίγκες, και μετά από μακρά διακοπή λόγω γιορτών και αδειών, ΠΑΟΚ, έδειξε απόψε (3/1) στη Λιβαδειά αρκετά συγκεντρωμένος και συνεπής στο στόχο του, που δεν ήταν άλλος από το να φύγει με τρίποντο από τη Βοιωτία. Η αποστολή εξετελέσθη, έστω και στο φινάλε του αγώνα, ο Δικέφαλος κατάφερε να μην αλλοιώσει την καλή εικόνα που έδειχνε στο φινάλε του περασμένου έτους -κάτι που προφανώς πιστώνεται στον Ίβιτς- αλλά φανέρωσε ξανά το πρόβλημα στο γκολ. Το 17-0 των τεσσάρων τελευταίων αγώνων του 2016 μπορεί να έριξε λίγη στάχτη στα μάτια, αλλά το ζήτημα “τελειώματα” στον Δικέφαλο “φωνάζει” ξανά και θα συνεχίσει να “φωνάζει”, παρά τα όποια ξεσπάσματα.
Έχω ξαναγράψει ότι ο ΠΑΟΚ που προσπαθεί να φτιάξει ο Βλάνταν Ίβιτς δεν είναι ο ΠΑΟΚ του 1-0. Παίζοντας ποδόσφαιρο κατοχής και δημιουργώντας συχνά πολλές φάσεις, είναι υποχρεωμένος να έχει μεγαλύτερη παραγωγή γκολ, τόσο για την ουσία όσο και για το θέαμα. Από καιρό έχω τονίσει την σχεδόν μηδενική συνεισφορά των χαφ του Δικεφάλου σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού, καθώς ΚΑΝΕΝΑΣ δεν πατάει την αντίπαλη περιοχή, κι αν ποτέ κάποιος το κάνει (ο Τσίμιροτ για παράδειγμα), τότε… νιώθει ζαλάδες. Ελάχιστα είναι και τα σουτ που επιχειρούνται εκτός μεγάλης περιοχής, οπότε τους μέσους τους… ξεχνάμε. Από εκεί και πέρα, έχουμε τους ακραίους επιθετικούς, οι οποίοι είναι… ό,τι κάτσει. Τόσο ο φευγάτος Ροντρίγκες, όσο και ο Τζάλμα είναι επιπόλαιοι στα σουτ τους. Δε σημαδεύουν, απλά σουτάρουν. Κι αυτό είναι χαρακτηριστικό που δε φεύγει. Προσέξτε πως σουτάρει (και σημαδεύει!) ο Μπίσεσβαρ, και πως όλοι οι υπόλοιποι. Μοιάζει σαν την… Άννα Κορακάκη, μπροστά τους!
Ένα από τα πολλά φετινά παραδείγματα είναι και το αποψινό του Τζάλμα στο 60′, όταν σε ολόκληρη εστία, το σουτ του βρήκε τον πεσμένο τερματοφύλακα. Δεν μπήκε στον… κόπο να σημαδέψει, απλά σούταρε. Και κατάφερε να το χάσει! Καλύτερος στο “σημάδι” είναι ο Μυστακίδης, αλλά αδικεί ο ίδιος τον εαυτό του με τις εξεζητημένες ενέργειες του, πριν φτάσει σε αυτό το σημείο. Τέλος, υπάρχουν και οι επιθετικοί. Οι ποιοι; Ο Στέφανος Αθανασιάδης συνεχίζει και το 2017, όπως άφησε το 2016, μίλια μακριά από τον καλό του εαυτό, ενώ και ο Κουλούρης δε δείχνει προς το παρόν ότι μπορεί να σταθεί ως βασικός σέντερ φορ. Ο Περέιρα δε, αποτελεί μια κατηγορία από μόνος του. Σέντερ φορ δεν είναι, πότε παίζει, πότε δεν παίζει, πότε δε θέλει να παίξει. Μοιάζει άλλο ένα χαμένο στοίχημα…
Κοντολογίς, ο ΠΑΟΚ χρειάζεται όχι μόνο έναν ποιοτικό επιθετικό, αλλά και έναν πλάγιο (εφόσον αποχωρήσει ο Ροντρίγκες) που να ΕΧΕΙ το γκολ. Όπως επίσης και έναν χαφ με το ίδιο χαρακτηριστικό. Απαραίτητα! Αλλιώς οι 23 αποψινές τελικές και το μόλις ένα γκολ θα είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Κάποιες φορές η ομάδα θα “ξεμπουκώνει”, αλλά περισσότερο θα είναι θέμα μέρας και όχι ικανότητας.
Στο καλό, ακριβέ μου Γκάρι…
Ανέκαθεν ήμουν και είμαι πολέμιος της προσωπολατρείας και της εμμονής σε παίκτες, είτε όντως το αξίζουν είτε όχι. Στην περιπτωση του Ροντρίγκες, όλη αυτή η φασαρία δε γίνεται καν για έναν παίκτη που έχει το ειδικό βάρος να γίνει… σήριαλ! Μέχρι πριν λίγο διάστημα, ήταν ένας ακόμα γρήγορος αλλά χασογκόλης μεσοεπιθετικός, που θα πρέπει να δεις μέσα σε γυάλινη σφαίρα, αν τα τελειώματά του θα βρουν εστία ή την κερκίδα. Το γκολ στη Φλωρεντία φυσιολογικά τον “απογείωσε” στην αγορά, και ο ΠΑΟΚ αναμένεται να βάλει στα ταμεία του χρήματα, που πριν το ματς με τη Φιορεντίνα ούτε που φανταζόταν ποτέ. Για να μην παρεξηγηθώ, ο Γκάρι είναι μια χαρά παίκτης, αλλά ο Δικέφαλος θα τον πουλήσει, ή αναμένεται να τον πουλήσει, σε ένα ποσό που πιάνει ταβάνι. Εξάλλου, έναν παίκτη που θέλει να φύγει, δεν τον κρατάς ούτε για αστείο. Το ερώτημα δεν είναι γιατί φεύγει ο Ροντρίγκες, αλλά το αν θα αποκτήσει ο ΠΑΟΚ αυτόν που πρέπει -με τα χαρακτηριστικά που πρέπει- για να τον αντικαστήσει.
Επικοινωνία στο…
Facebook: Thodoros Hastas
Twitter: ThodorosHas