Ο βασικός μέσος του Ερυθρού Αστέρα στους δύο ημιτελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1971 κόντρα στον Παναθηναϊκό, Στάνισλαβ Κάρασι, υποστηρίζει ότι οι συμπαίκτες του είχαν ναρκωθεί πριν το 3-0 στη Λεωφόρο δίχως ωστόσο να γνωρίζει πώς μπορεί να έγινε αυτό!
Ο Στάνισλαβ Κάρασι παραχώρησε συνέντευξη στη σερβική εφημερίδα “Novosti” και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στον δεύτερο ημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών 1971 με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Ο Σέρβος χαφ που ήταν από τους βασικούς συντελεστές των επιτυχιών του Αστέρα εκείνη την εποχή ενώ παράλληλα αγωνίστηκε και στο Μουντιάλ του 1974 με την εξαιρετική Γιουγκοσλαβία, υποστήριξε ξεκάθαρα ότι οι συμπαίκτες του είχαν μειωμένη απόδοση στο ματς-ρεβάνς της Λεωφόρου επειδή είχαν ναρκωθεί, αν και ο Κάρασι ανέφερε πως δεν γνωρίζει με ποιον τρόπο οι συμπαίκτες του ναρκώθηκαν πριν την αναμέτρηση.
Υπενθυμίζεται ότι οι πρωταθλητές Σερβίας είχαν νικήσει 4-1 στο Βελιγράδι και στην Αθήνα ηττήθηκαν με 3-0 για να πάρει έτσι ο Παναθηναϊκός το εισιτήριο για τον τελικό του Γουέμπλεϊ κόντρα στον Άγιαξ.
Αναλυτικά τα αποσπάσματα της συνέντευξης του Κάρασι του στη Novosti:
«Μετά από τη νίκη με 4-1, όλοι ήταν κάπως χαλαροί, ακόμα και η διοίκηση του συλλόγου, και ονειρευόμασταν τον τελικό με τον Άγιαξ. Αρχικά ήταν να κοιμηθούμε ένα βράδυ στα Σκόπια και μετά να φτάσουμε στην Αθήνα για γεύμα, ξεκούραση και μετά να πάμε στον αγώνα, αλλά ο (σ.σ. προπονητής) Μίλιαν Μίλιανιτς είπε ότι δεν ήθελε να αποπροσανατολιστούμε, οπότε φτάσαμε στην Αθήνα δύο ημέρες νωρίτερα. Μείναμε στο ξενοδοχείο “Hilton”. Προφανώς, δεν κοιμόμασταν, αφού μας υποδέχθηκαν με δυνατή μουσική, τύμπανα και προσβολές κάθε είδους».
«Προσωπικά, αγωνίστηκα με την εθνική στο Ζάγκρεμπ και μετά ταξίδεψα στο Βελιγράδι με λεωφορείο για να πάρω το αεροπλάνο για την Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού κρύωσα, με συνέπεια να υπάρχει ζήτημα για το εάν θα ταξιδέψω για τον δεύτερο αγώνα».
-Παρ’ όλα αυτά, ήσουν στην ομάδα;
«Ναι, διέμενα στον 7ο όροφο, ενώ όλοι οι υπόλοιποι στον 4ο όροφο, ώστε να μην τους κολλήσω. Δεν έβγαινα από το δωμάτιο. Μου έφερναν φαγητό και ποτέ δεν είδα κανέναν. Απλά έτρεχα σε έναν μακρύ διάδρομο για να κρατηθώ σε φόρμα. Έπρεπε να δοκιμάσω τον εαυτό μου πριν από τον αγώνα και τα κατάφερα, αλλά όταν τσεκάραμε τον αγωνιστικό χώρο, οι συμπαίκτες μου μού φάνηκαν κάπως περίεργοι, ήσυχοι, σαν να μην ήταν εκεί. Δεν μπορούσα να τους αναγνωρίσω».
«Και μετά, μία νέα έκπληξη. Ήμαστε στα αποδυτήρια, μόνο οι έντεκα βασικοί και ο προπονητής Μίλιανιτς, κανείς άλλος δεν είχε πρόσβαση. Και τότε, το πλήθος φωνάζει. Βγαίνουμε έξω και βλέπουμε να προσγειώνονται δύο ελικόπτερα, να τρέχουν κορίτσια με μίνι φούστες και να μας μοιράζουν… οδηγούς. Εκείνη την ημέρα στην Ελλάδα άρχισε μετάδοση έγχρωμης εικόνας στην τηλεόραση, οπότε η “Philips” μοίρασε προσπέκτους ώστε να διαφημίσει τις τηλεοράσεις της».
«Όσο πλησίαζε ο αγώνας, ο Γιόβαν Ατσίμοβιτς (σ.σ. επίσης βασικός στον αγώνα) με πλησίασε και μου είπε είσαι γρήγορος σαν σφαίρα και εμείς τόσο αργοί. Αυτό με εξέπληξε, με ταρακούνησε».
-Και μετά, το πρώτο γκολ στο πρώτο λεπτό;
«Σίγουρα μας αποσυντόνισε, ειδικά από τη στιγμή που στο ημίχρονο ήμαστε πίσω με 0-2. Αλλά εμένα με ανησυχούσε κάτι άλλο, αφού έμοιαζε σαν να μην ασχολείται κανείς. Οι συμπαίκτες μου περνούσαν από δίπλα μου σαν φαντάσματα. Τώρα, εκ των υστέρων, δηλώνω: οι παίκτες είχαν ναρκωθεί! Με ποιον τρόπο, δεν το γνωρίζω. Μπορεί να ήταν κάποια ισχυρά ηρεμιστικά που τους άφησαν τελείως μουδιασμένους, παράλυτους. Το ερώτημα είναι άλλο: ποιος το έκανε και με τι συμφέρον;»
«Κυκλοφόρησαν και κυκλοφορούν πολλές ιστορίες όπως ότι ο Μπράνισλαβ Κλενκόβσκι (σ.σ. Σκοπιανός αμυντικός που αγωνίστηκε βασικός) βρήκε πολλά χρήματα κάτω από το μαξιλάρι του. Ήμουν συγκάτοικος του Κλένκο στο δωμάτιο (σ.σ. εννοεί στα ξενοδοχεία όπου κατέλυε η αποστολή του Αστέρα) και γνωρίζω ότι ο Κλένκο πάντοτε κοιμόταν χωρίς μαξιλάρι».
«Εάν είχαμε παίξει στον τελικό με τον Άγιαξ, είμαι σίγουρος ότι θα τους είχαμε νικήσει και θα ήμασταν οι πρωταθλητές Ευρώπης. Ήταν η ώρα μας».
-Πολλοί αναρωτιούνται εάν η γενιά σας, με τον Ντράγκαν Τζάγιτς ως αστέρι της ομάδας, ήταν δυνατότερη, ή εκείνη που σκαρφάλωσε στην κορυφή της Ευρώπης, το 1991;
«Η χρυσή γενιά θέλει και τύχη, εμείς δεν είχαμε τύχη. Είμαι πεπεισμένος ότι ήμαστε δυνατότεροι ως ομάδα και ως ποδοσφαιρική γνώση και ότι θα κυριαρχούσαμε τα πάντα, εάν ο ημιτελικός ήταν φυσιολογικός. Υπήρχαν ομοιότητες μεταξύ των δύο γενιών, αλλά εμείς κάναμε προπονήσεις σαν στρατιωτική ομάδα από τον Μίλιαν Μίλιανιτς».
