Έτσι θα έπρεπε να μπορεί να καθαρίζει ο ΠΑΟΚ τα περισσότερα ματς στην Τούμπα.
Όπως το αυτό με τον Λεβαδειακό που κέρδισε εύκολα με 3-0. Ένα γκολ σχετικά νωρίς (στο 20′ με τον Μάτος χθες), μετά αναγκάζεται ο αντίπαλος να ανέβει λίγο πιο ψηλά και να βγει από το «ταμπούρι» του, έπειτα υπάρχουν περισσότεροι χώροι, έρχονται και 1-2 ακόμη γκολ (με τον Περέιρα στο 60′ και στο 76′) και με συνοπτικές διαδικασίες τελειώνει το ματσάκι και μπαίνει ένα τρίποντο στο «σακούλι» χωρίς πολύ κόπο.
Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε που έλεγε και μία διαφήμιση.
Προφανώς δε θα θα μπορεί να τα καθαρίζει όλα εύκολα, αλλά θα έπρεπε να το κάνει αυτό στα περισσότερα παιχνίδια.
Μην ξαναγυρίζουμε όμως σε όσα έχουν προηγηθεί. Είπαμε ξανά και ξανά ότι ο ΠΑΟΚ έχει πετάξει τζάμπα και βερεσέ πολλούς βαθμούς σε ματς που έπρεπε να είχε κερδίσει ή τουλάχιστον να μην έχει χάσει, λόγω πολλών χαμένων ευκαιριών.
Συνεχίζοντας όμως να παίζει καλό ποδόσφαιρο και με το ίδιο αγωνιστικό προφίλ, είναι θεωρώ δεδομένο ότι θα πάρει καλύτερα αποτελέσματα στο δεύτερο μισό της σεζόν έχοντας καλύτερα ποσοστά ευστοχίας.
Πλέον στην εξίσωση του αγωνιστικού στυλ του Δικέφαλου έχει μπει για τα καλά και ο Μπίσεσβαρ, ο οποίος σε ματς όπως αυτό με τον Λεβαδειακό μπορεί να κάνει το κάτι παραπάνω και να περάσει ορισμένες δύσκολες πάσες, ξεκλειδώνοντας αντίπαλες άμυνες. Με τους Βοιωτούς έβγαλε δύο ασίστ και ήταν συνολικά εξαιρετικός. Περιμένω όμως να τον δω να έχει μεγαλύτερη ενεργή συμμετοχή και σε ματς πιο υψηλής έντασης και πίεσης και σε ντέρμπι.
Χρειάστηκε περισσότερο χρόνο από άλλους για να μπει στο κλίμα της ομάδας, να μάθει καλύτερα τους συμπαίκτες του και να τον μάθουν κι αυτοί, αλλά πλέον είναι ένα σημαντικό γρανάζι στη μηχανή του ΠΑΟΚ. Στο επόμενο διάστημα περιμένουμε να μπει σταδιακά στην ομάδα και ο Πρίγιοβιτς και προσδοκούμε να δώσει ακόμη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην επίθεση της ομάδας. Και οι άλλοι που θα έρθουν.
Με τον Λεβαδειακό έδωσε αποτελεσματικότητα ο Περέιρα. Δε μου φαίνεται ότι θα μείνει, αλλά χαίρομαι αν αυτό ήταν ένα από τελευταία του ματς που μπήκε και έβαλε δύο γκολ. Που χειροκροτήθηκε και χειροκρότησε τον κόσμο. Που ήταν αγκαλιά με τον Κλάους και όλη την ομάδα σε κάθε του γκολ. Αυτές είναι ωραίες σκηνές.
Κλείνοντας θα αναφερθώ στον Αθανασιάδη. Πάλι ήταν μέσα σε φάσεις, αλλά πάλι του έλειψε το φονικό ένστικτό με το οποίο έκτισε την καριέρα του. Φαίνεται σαν να τον έχει πάρει από κάτω και του λείπει ψυχολογία, αλλά δεν τον θέλει κιόλας η μπάλα. Στην κεφαλιά που κάνει πριν το 3ο γκολ, η μπάλα δεν του έκανε το χατίρι. Αλλά και πιο πριν είχε την ευκαιρία να σκοράρει, όμως δεν βρήκε γεμάτα την μπάλα, δείγμα έλλειψης αυτοπεποίθησης. Αλλά παρότι ήρθε και ο Πρίγιοβιτς επιμένω ότι μπορεί να βάλει άλλα 10 γκολ ως το τέλος της σεζόν. Κάποια στιγμή θα ξεμπουκώσει. Δεν μπορεί…
